HER ŞEY VATAN İÇİN

(2) Görev zamanı.

Multimedia: Adnan

Vatan sevgisi ahlakta iyiliği, ahlakta iyilik de vatan sevgisini meydana getirir.

...

Uzun bir yolculuğun ardından karakola gelmiştik. Sinan komutan, yol yorgunu olduğum için benim dinlenmemi istemişti.

Oda arkadaşım ise Yasemin'di.

Sinan komutanın dinlenmemi istemesiyle, canıma minnet odama gelmiş ve kendimi yatağa atmıştım. Aslında uyumam gerekiyordu ama uykum olmadığı için sadece yatıyorum.

Bugün olanları düşündümde henüz yeni gelmeme rağmen bu kadar şey yaşamak yormuştu beni, daha doğrusu beklemiyordum o yüzden hazırlıksız yakalanmıştım.

Birden aklıma Duygu gelince, bu kadar unutkan olmama kızıyordum. Onu müsait olunca arayacağımı söylemiştim, ama unutup aramamıştım.

Kenarda duran telefonumu hızla alıp, dışarıya çıktım. Boş bir banka oturduğumda, kısa süre içinde Duygu'yu aradım.

İlk çalışta açmıştı.

''Alo Elif sen misin?'' Sesinde gizleyemediği bir heyecan vardı.

''Benim kızım kim olacak? Başkasından mı telefon bekliyorsun yoksa?'' gözlerimi devirmeden edememiştim.

Eğer şuan gözlerimi devirdiğimi görse, suratıma anında yumruğu geçirirdi. En nefret ettiği şeydi, karşısındaki kişinin göz devirmesi. Bu yüzden, yaptığım hareketi görmediği için Allah'a şükretmiştim.

''Yok kızım ne alakası var . Ne yaptın Mardin'e gittin mi?''

''Şu anda karakoldayım canım. ''

''Bak kendine oralarda dikkat et. Sana bir şey olacak diye hop oturup hop kalkıyorum. ''

Benim için fazla endişeleniyordu ve bu sinir bozucu bir şeydi. Ben öldüğüm zaman ne yapardı Allah bilir.

''Neyse canım, şimdi benim kapatmam gerekiyor. Herkese selamlarımı iletirsin.Sen de kendine iyi bak. Allah'a emanet ol. ''

''Tamam hadi görüşürüz. ''

''Görüşürüz '' dedim ve telefonu kapattım.

Banktan tam kalkacakken Esra güler yüzü ile yanıma oturdu. Sempatik bir kızdı.

''Kiminle konuşuyordun? '' merak ile sorduğu soruyu,

''Tokat'da Duygu diye arkadaşım vardı da onu aradım. '' diyerek cevapladım.

''Anladım...Benimle yemekhaneye gelsene çok acıktım. Hem sende yoldan geldin acıkmışsındır. '' dedi.

Haklıydı acıkmıştım.

Fikrini onayladıktan hemen sonra banktan kalkıp, adımlarımızı yemekhaneye doğru attık.

Yemekhaneye giriş yaptığımızda, fazla kişinin olmadığını fark ettim.

İleride Yasemin, Fatih, Akif ve Enes komutan oturuyordu. Onun haricinde de 6-7 kişi vardı.