Our Forgotten Tale [COMPLETED]

Ika-Dalawampung Kabanata

Enjoy your holy week, ladies! Let's be pure, clean, and green. Haha. Kidding aside, let's spend this time remembering, repenting, forgiving, and sacrificing the way Jesus Christ did for us. Let's spend this with our families as we commemorate the love of our God.

Ika-Dalawampung Kabanata

Damn Mad

Pabalik balik ang tingin sa amin ng mommy niya saka muling ngumiti. Habang ako? Sobra na ang pagkapula ng pisngi ko. Ano bang pinagsasasabi ng lalaking ito? Live in? KAMI?!

"Don't worry, d'yan kami nagsimula ng dad mo." Humalakhak silang dalawa, napafacepalm ako sa utak ko "Just call me tita, ok? Sige na kids, I saw some of your friends sa baba. Baka may pupuntahan pa kayo. Taff, just call me when you need something, alright? Magkano pa ba nasa bank account mo?"

"Ma, stop calling me Taff or Taffy. Hindi na ako bata." He said out of irritation "Hmm. May at least hundred thousand pa ako, still enough for the month."

Tumango tango lang si tita. Halos mapanganga ako sa sinabi niya. AT LEAST 100 thousand ang allowance niya monthly? I can't believe this guy.

"Sige ma, una na kami." Tumayo si Esteban then offered me his hands. Medyo nahihiya na ako sa parents niya dahil sa pinaggagagawa niyang public display of affection pero wala man lang bahid ng hiya sa mukha ng lalaking ito. Palibhasa, walang hiya.

Tumayo na rin ako at sumabay sa paglalakad niya.

"Live in? For real?" I rolled my eyes nang sa wakas ay makalabas sa judgment room. Humagalpak lang siya sa tawa. Hiyang hiya na nga ako eh.

"What? Ayos lang naman sa kanila eh." He wiggled his brows. Umirap na lang ako sa pagiging childish niya. Pero that doesn't change the fact that he's vgorgeous and cute at the same time.What an Adonis he is.

Binuksan niya ang pinto ng kwarto niya. He was about to come in pero tumigil ako. He raised a brow asking me why.

"Anong gagawin natin d'yan?" Humalukipkip ako.

"Maliligo." He casually replied

"Bakit dyan pa? Nasa guest room yung mga gamit ko."

"You can always use my brief."

Agad ko siya kinurot sa tagiliran. Napangiwi siya sa sakit pero nakangisi pa rin.

"Stop it, Esteban."

"As if hindi mo pa yun nagagawa."

"Tumigil ka na nga." Then nagwalk out ako. Bahala siya, pulang pula na ang pisngi ko. As expected sumunod siya sa akin hanggang sa makarating kami sa guest room. Andoon na yung ibang girls at biglang tumahimik nang buksan ko ang pinto. Halatang pinaguusapan ako.

"Sige na babe. Okay na ako rito, love you." Hinalikan ko sa pisngi si Esteban. Kitang kita ko ang pamumutla ng buong mukha niya at paninigas ng katawan niya. matatawa na sana ako sa reaksyon niya kaso talagang gusto kong maasar tong mga to. kaya ayokong masyadong nagtitiwala dahil alam kong mapupunta lang sa pagbabackstab. Alam na alam ko na yan.