Resim Durukan:)
Durukan'ın üstünden kalkarken saçlarımı düzelttim. Ayakkabılarımı giyerken dengemi biraz kaybetmiştim ama kendimi toparladım. Küçücük yatakta ikimiz yatınca her tarafım tutulmuştu. Durukan deli gibi yatıyordu. Bir ara üstüme çıktığında ölüyorum sandım. Birde o kadar derin uykusu vardı ki seslensemde uyanmadı. Elimi boynuma getirdim. Ben onunla böyle bir iki hafta uyursam pestilim çıkacaktı.
Yastığı kafasının üstünde duruyordu şuan. Kendi kendime gülmeye başladığımda dudaklarımı birbirine bastırdım. Yastığı alıp başının altına koyarken sırıtıyordum. " Aptal çocuk." Dedim kendi kendime. Elimi yüzümü yıkasam iyi olacaktı.
Odadan ayrıldığımda biraz yalpalayarak yürüyordum. Lavaboya girip yüzümü güzelce yıkadım. Saçlarımı birde aynaya bakarak düzelttim. Kolumu bile kaldıramıyordum.
Lavobodan çıkıp tekrar Durukan'ın odasına yürüken gözleri uykusuzluklatan çökmüş ama her şeye rağmen gülümseyen Cole'ü gördüm. Beni fark etmemişti. Yanından geçerken ayağımı önüne koyup sırıttım. Ayağıma takıldığında tam yalpalayıp düşecekken tuttum.
Cole şaşkın şaşkın bana bakarken" A! Nisa ne yapıyorsun! Yere yapışacaktım!" Küçük bir kahkaha attım. " Çok aptal görünüyordun. " Cole eliyle hızla başıma bastırdı. " Bana bak küçük sıçan! Bana bela olmaya mı geldin! Şu hastanedeki karizmamı yerle bir eden bir sen birde o fazla kıskanç kocan var! Gidin başımdan bir kurtulamadım sizden! " ondan kurtulmaya çalışırken bu sitemli söyleyişine gülüyordum.
Karnına sıkı bir yumruk geçirdiğimde onadan kurtulmuştum ki bir kız Cole'nin kıvranan halini görünce yanına koştu. Onun kolundan tutarken endişeli bir şekilde gözlerinin içine bakıyordu. " İyi misin? Ne oldu?" Cole'ün gözleri bu ilgiden parlayınca kızı şöyle bir süzdüm. Yoksa der gibi gözlerimi pörtletmiştim ki Cole " Öpersen geçer belki Çağla." Dedi.
Küçük bir şok yaşarken bu gerçekten şu bahsettiği kız mıydı? Kızla ne biçim konuşuyordu. Daha ona açılmadığını söylemişti. Cole bana git der gibi göz kaş işareti yaptı. Onların yanından ayrılırken arada arkaya bakıyorum. Cole'nin kıza sarılıp hala karnını tuttuğunu görünce " Pis çıkarcı." Dedim kendi kendime. Bana eliyle kızın arkasından süpersin yapınca güldüm. " Şapşal."
Durukan'ın odasına girdiğimde hala sırıtıyordum. Durukan uyanmış kaşlarını hafifçe kaldırıp neden gülümsüyorsun gibi bana bakıyordu. " Cole kendine kız arkadaşı bulmuş..." Sözlerimi yarıda kestim. Cole hakkında konuşmak onu sinir edecekti.
Sıkıntılı bir iç çekti. Gidip yanına oturdum. " Günaydın. Güzel uyudun mu bakalım?" Bunu manalı bir şekilde söyledim. Beni tutup kendine çekecekken kapıdan bir hemşire girdi. Durukan bu hemşire de nereden çıktı gibi bakıyordu. Ayağa kalktım.Arkasında hizmetli girip kahvaltıyı Durukan'ın önüne koyarken Durukan sıkıntılı bir şekilde bana baktı. Burada sıkıldığını anlayabiliyordum.
" Ben geleceğim." Deyip odadan çıkıp babamı aramaya başladım. Onu kahvesiyle kantinde bulmuştum. Yanına gidip oturduğumda gülümsedi. " Günaydın güzel kızım. Nasılsın?" Diye sordu. " Seni özlemişim baba görmeyeli." Babamın yanağına eskiden yaptığım gibi sulu bir öpücük kondurdum. " Ondan sonra bizi arayıp sormaz oldun. Kıskanıyorum ama." Bu sözüne büyük bir tebessümle karşılık verdim.
" Ameliyatı ne zaman? " merakla sorduğumda babam sakin bir şekilde cevap verdi. "Yarın. Onu baştan sona muayene ettim kızım. Vücudunda içsel olarak bazı sorunları var. Küçüklükten beri çok dayak yemesi. Psikolojik bozukluklar. Uykusuzluk. Ve iki kere kaza geçirmesi gerçekten mucizevi bir çocuk. Bunları bir türlü ödemek zorunda ve bunu vücuduyla yapıyor.
