Ειχαμε μεινει για λιγα λεπτα ακίνητοι, σε εκεινη την σταση κοιτωντας ο ενας τον αλλον στα ματια προσπαθώντας να καταλαβουμε τι ακριβως ηθελε ο ενας απο τον αλλον.
Εγω ηξερα τι ηθελα, και αυτο ειναι να γυρισω πισω στην παλια μου ζωη!
Καταλαβαινω πως τον χρησιμοποιώ αλλα μολις με βαρεθει ο προκωμενος και με στειλει πισω στην μαμα ολα οσα έζησα εδω θα ξεχαστουν μαζι και με αυτον.
Φοβαμαι...
Φομαμαι πως θα τον συνηθίσω και μου γινει απαραίτητος!
Εκτος και αν αυτο δεν αρχιζει να συμβαινει ηδη.
"Matt... απομακρυνσου!"
Τον έσπρωξα ελαφρά μακρυά μου ετσι ωστε να μπορεσω να κατεβω απο τον παγκο.
Χωρις να πει τιποτα απομακρύνθηκε και κατευθυνθηκε προς το ψυγειο βγαζοντας απο εκει ενα μπουκαλι μπυρας και εκατσε στον καναπε στον απεναντι τοιχο.
Αγγίζοντας ελαφρά το χερι μου, πλησιασα τον σακο που ηταν τοποθετημενος στο κεντρο του δωματιου και εβαλα την παλαμη μου πανω του.
"Αμα ηξερα να δινω εστω μια σωστη μπουνια θα μπορουσα να υπερασπιστω τον εαυτο μου χωρις να πεφτω σε παρομοιες καταστάσεις οπως εγινε και σημερα... Αλλα οπως ειπες και εσυ ειμαι πολυ εύθραυστη... Δεν εχω καν την δυναμη να αμυνθω!"
Έσπρωξα λιγο τον σακο τραβωντας ετσι την προσοχη του ολη πανω μου.
"Ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο!"
Ξανα έσπρωξα τον σακο με μεγαλύτερη δυναμη αυτην την φορα κανοντας με να μορφασω απο τον πονο που προκαλεσα στο χερι μου.
"Ψιψινα, ηρέμησε! Θα δημιουργησεις μεγαλυτερο προβλημα στο χερι σου."
Δηλωσε αυστηρα τραβώντας με μακρια απο τον σακο.
"Δεν καταλαβαινεις! Δεν ξερεις πως ειναι να θελεις να σταματησεις τον αλλον και να μην εχεις την δυναμη να το κανεις... και απλα το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να υπομεινεις τις κακουχίες του... Ειμαι αδύναμη!"
"Μην τα βαζεις με τον εαυτο σου, ηταν περισσοτεροι και πολυ πιο δυνατοι!"
"Μισώ την ζωη μου!"
Αναφωνησα καθως ανακατεψα νευρικα τα μαλλια μου.
Τον ειδα να παιρνει παλι στα χερια του την μπυρα αφου σιγουρευτηκε πως δεν θα ξανα πλησιασω τον σακο και ηπιε μια γουλια.
ESTÁS LEYENDO
His 10 Rules [HTR]
Novela Juvenil"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... γι...