His 10 Rules [HTR]

Chapter 36

Πριν αρχίσετε να διαβάζετε το κεφάλαιο, θα ηθελα να σας ενημερωσω για κατι που συμβαίνει στο γουαντιπαντι.
Λοιπον, πρόκειται για εναν διαγωνισμο βιβλιου που διοργανώνει η αγαπητή sophiakar_07 αλλα δεν ειναι απλα ένας διαγωνισμός, ειναι κατι υπερτελειο και γκουχου γκουχου κατι πρωτότυπο στο γουαντιπαντι. Ονοματα δεν λεμε οικογένειες δεν θιγουμε ;) Ο διαγωνισμός λοιπόν θα εχει ως επαθλο καποια πολυ ωραια πράγματα συν και την εκτύπωση του βιβιλου Σας! Ω ναιπ εκτύπωση σε κανονικο α4 χαρτι το οποιο θα εκτυπωθεί απο την κοπελα και θα σας σταλθει το συντομότερο!

Οποτε Pinkiez μου, επειδη εμείς σαν οικογενεια στηρίζουμε καθε τι πρωτοτυπο, μπειτε και δηλώστε συμμετοχή! Δεν εχετε τίποτα να χάσετε ❤

K A R I N A

Ανοίγοντας τα βλέφαρα μου αντίκρισα ενα κατάλευκο ταβανι που πλαισιωνε τον θαλαμο στον οποιο βρισκομουν ξαπλωμένη πανω σε ενα νοσοκομειακο κρεβάτι.

Ολα γυρω μου ηταν τοσο φωτεινά, βασικα ηταν πιο φωτεινά απο οτι συνηθίζεται να ειναι και αυτο μου τραβηξε αμεσως την προσοχή.

Κοιτωντας αριστερα δεξια  μεσα στο δωματιο, το βλεμμα μου σταματησε και επικεντρώθηκε πανω στην ανοιχτη πόρτα οπου μου έδινε την δυνατοτητα να παρατηρήσω τον ήσυχο διαδρομο εξω απο το δωματιο μου.

Μα καλα, δεν με περιμένει κανενας;

Αναρωτήθηκα.

Γεμάτη παράπονο, σηκώθηκα απο το κρεβατι και με σταθερα βηματα κατευθύνθηκα προς την ανοιχτή πορτα για να διαπιστώσω αν ηταν όντως τοσο αδειο οσο φάνταζε ο διαδρομος.

Βγαίνοντας εξω απο τον θαλαμο μου κοιταξα πρωτα αριστερα και αφου δεν ειδα απολύτως τιποτα το εστριψα  ύστερα προς τα δεξια αντικρίζοντας δυο μορφες να αχνοφαινονται λογω του εντονου φωτος που τονιζε τις κορμοστασιες αυτον τον ανθρώπων.

Τοτε, μια απο τις δυο μορφες έμεινε στάσιμη και η άλλη συνεχιζε με αργα και σταθερα βηματα να με πλησιαζει, ωσπου μπορουσα ξεκαθαρα να διακρίνω το γνωριμο προσωπείο του πατερα μου.

"Μπαμπα..."

Αναφωνησα κοιτώντας τον γεματη δυσπιστια καθως ένιωθα τα ματια μου να γεμιζουν απο αυτο το ηλιθιο διαφανες υγρο που δεν ελεγε να ξεραθει απο τα ματια μου τις τελευταίες μερες.