His 10 Rules [HTR]

Chapter 29

K A R I N A

Περνώντας τις μεγαλες και επιβλητικές καγκελοπορτες της κυριας εισοδου, η ψυχολογια μου αυτοματως ισοπεδωθηκε. Κανενα ευχαριστo συναισθημα δεν μου κρατουσε συντροφια, μονο η διαφυγη...

Θυμαμαι πως καποτε ειχα ενα πλατύ χαμογελο το οποιο έφτανε μεχρι τα αυτιά οταν γυριζα στο σπιτι μου, οταν συναντουσα ετοιμο το τραπεζι υστερα απο μια κουραστικη μερα, πως το μονο που ηθελα ηταν να μπω κατω απο τα ζεστα παπλώματα του κρεβατιου μου τις κρυες μερες του χειμωνα... αλλα τωρα, θα εκανα τα παντα για να μην ξαναπατουσα εδω το ποδι μου, γιατι αυτο δεν το θεωρω σπιτι μου.

Και ποτε δεν θα γινει αλλωστε..

Αυτη η αυστηρη και ψυχρη αρχιτεκτονικη της έπαυλη, δεν παρέπεμπε με τιποτα στα δικα μου δεδομενα ενος σπιτικου.

Το απεχθανομαι!

"Καλως ηρθατε δεσποινίς Karina."

Μουρμούρισε ατονα ο Simon μολις περασα απο διπλα του για να μπω μεσα στο σπιτι του, αλλα υστερα απο λιγα βηματα με σταματησε συμπληρώνοντας αλλη μια προταση.

"Ο πατερας σας, περιμενει να προσέλθετε στο γραφείο του."

Aμεσως γελασα πνιχτα κουνώντας αρνητικα το κεφαλι μου έχοντας ενα ειρωνικο υφος στο προσωπο μου.

Φυσικα και θα μαθαινε πως ημουν με τον Matt...

"Εντάξει."

Απαντησα τελικα και ανεβηκα προσεκτικά στον πρωτο οροφο οπου βρισκόταν το γραφειο του και αφου εφτασα εξω απο την πορτα του, χωρις να την χτυπησω καν, λυγισα το χερουλι και μπηκα μεσα πλησιαζοντας τον.

Αυτος ηταν όρθιος και κοιτουσε εξω την μεγαλη αυλη οσο ειχε γυρισμενη την πλατη του προς το μερος μου. Απο την κορμοστασια του ομως θα ελεγα πως ηταν... εξαντλημένος.

"Παλι ησουν μαζι του ενω ξερεις πως σου εχω απαγορεύσει να συναντιεσαι μαζι του... Τι θελεις να κανω ετσι ωστε να αρχισεις να με ακους; Παρακαλω, θελω να ακουσω αποψεις..." Ειρωνευτηκε ψυχρα χωρις να το βρει αναγκαιο να γυρισει και να με αντικρίσει.

"Οτι και αν κανεις δεν προκειται να σε υπακουσω, ειδικα οταν το θεμα σχετίζεται με τον Matt.
Τον αγαπαω... σε ποιον παω και το λεω, σε εναν που το μονο που ξερει ειναι να ελεγχει τον κοσμο και οχι να τον αγαπα...."