His 10 Rules [HTR]

Chapter 12

K A R I N A

Δεν γνωριζω ποση ωρα μπορει να ειχε περασει απο τοτε που επαθα αυτην την κριση πανικου και εχασα τις αισθησεις μου αλλα το σωμα μου βρισκοταν ακομα στο πατωμα κουλουριασμενο κοντα στην πορτα μολις συνήλθα.

Η μοναδικη ένδειξη που ειχα η οποια με βοήθησε να καταλαβω πως ειχε περασει αρκετη ωρα απο τοτε ηταν ο σκοτεινος ουρανος που φαινοταν εξω απο το παραθυρο μου.

Οταν γυρισα σπιτι ηταν περιπου μια η ωρα το μεσημερι και τωρα λογικα θα ειναι σχεδον τεσσερις.

Ειχαν περασει τρεις ολόκληρες ωρες μετα απο αυτο το σκηνικό που διαδραματίστηκε κατω στο σαλονι και αυτος δεν ηρθε καν να δει αν ζω η πεθανα ετσι απο περιεργεια, η εστω να στειλει την Martha για να βεβαιωθει πως ειμαι καλα, αλλα ουτε αυτο εκανε.

Τοση αξια ειχα πια... Τοση.

Εφερα τα γονατα μου αργα κοντα στο στηθος μου και τα αγκάλιασα αρχιζοντας να κλαιω βουβα για το ποσο σκατα ειναι η ζωη μου.

Δεν μπορω να μεινω αλλο εδω, νιωθω τους τοίχους να με πιέζουν κανοντας με να ασφυκτιω. Δεν μπορω να βρισκομαι αλλο σε αυτο το σπιτι.

Πρεπει να φυγω. Οπουδηποτε θα ειναι καλυτερα εκτος απο εδω.

Πηρα μια βαθια ανασα οξυγονωνοντας ετσι τα πνευμονια μου,  σηκωθηκα προσεκτικα απο το πατωμα, ισιωσα την κορμοστασια μου και πηγα εβγαλα απο την ντουλαπα ολα οσα μου ανηκαν δικαιωματικά χωρις να αγγιξω τα πραγματα που μου ειχε αγορασει αυτος και τα πεταξα βιαστικα στο σακιδιο μου μιας και δεν ηταν πολλα.

Έβγαλα το φορεμα που μου εδωσε η Sonia και εβαλα μια φαρδιά γκρι φορμα και ενα μαυρο φανελακι ριχνοντας το denim jean jacket μου απο πανω μου.
Πλησιασα τον καθρέφτη για να με αντικρισω βιαστικα αλλα μολις το έκανα ενα συναίσθημα μισους με πολιορκησε κανοντας με να σφίξω τις παλαμες μου σε δυο μικρες γροθιες καθως κοιτουσα την αντανακλαση μου και συγκεκριμενα το προσωπο.

Η αριστερη πλευρα του προσωπου μου, απο την ακρη του ματιου μου μεχρι το μαγουλο μου ειχα μια εντονη μελανια που μπορουσε να φανει απο μετρα μακρια.

"Θα μου το πληρώσεις αυτο! Ορκίζομαι πως θα το πληρωσεις."

Ψελλισα εκνευρισμενη και αμεσως επιασα το παλλια μου για να τα μαζεψω σε εναν ατημελητο κοτσο αφήνοντας αριστερα και δεξια λιγες αφελειες ετσι ωστε να καλύψουν την μελανια οσο το δυνατόν γινοταν.