"Eσυ..."
Αναφώνησα αδυναμα καθως τον κοιτουσα ξαφνιασμενη, λες και εν μπορούσα να πιστεψω πως ηταν εδω. Το βλεμμα μου δεν ξεκολλουσε απο πανω του, ομως το δικο του βλεμμα ηταν επικεντρωμενο αλλου και πιο συγκεκριμένα στο γυαλι που κρατούσα στο χερι μου.
"Τι κάνεις;"
Ρώτησε αυστηρά κάνοντας ενα επιφυλακτικο βημα προς το μερος μου. Κατάλαβε πως με τρόμαζε και για αυτο δεν επιχείρησε να κανει αλλο βημα.
"Ε..ε εγω..."
Τραυλισα αφου οι λυγμοί μου εμπεναν εμποδιο. Κοίταξα μια το γυαλι στο χερι μου και μια αυτον, δεν καταλάβαινα τι εκανα.
Το μυαλό μου ειχε θολώσει.
Καταλαβε πως ειχα αφαιρεθεί στις σκεψεις μου και πως θα μπορουσε τωρα να δρασει, και ετσι χωρις να χασει περισσοτερο χρονο με πλησιασε, με έπιασε απο τα μπράτσα και με σηκωσε πανω.
Έσφιξε το χερι που κρατουσα το γυαλι και με αγριοκοιταξε.
"Ανοιξε το χερι σου!"
Μου φωναξε αποτομα ταρακουνοντας με ελεφρως.
Κουνησα φοβισμένη αρνητικα το κεφαλι μου και εσφιξα άθελα περισσότερο το γυαλι στο χερι μου.
"Karina ανοιξε το χερι σου... σε παρακαλω!"
Ειπε πιο ηρεμα αυτην την φορα και τοποθετησε τις μεγαλες του παλάμες στα μαγουλα μου απομακρύνοντας τα μαλλια μου που ειχαν κολλήσει σε αυτα επειδη ειχαν βραχεί απο τα δακρυα μου.
"Ασε με να πεθανω..."
Μονολογησα αδυναμα και πεταρισα τα βλεφαρα μου για να απομακρυνω τα δακρυα που ηταν έτοιμα να ξεχειλισουν..
"Οχι, δεν θα σε αφήσω!"
Απαντησε κατηγορηματικά.
"Ασε με.. ασε με..."
Ξεσπασα παλι σε λυγμούς και χωρις να το πολυσκεφτω τον πλησιασα και ακουμπησα το προσωπο μου στον θώρακα του.
Η κινηση αυτη τον έπιασε απροετοίμαστο και για αυτο εμεινε λιγα δευτερα ακίνητος.
Απο εκει που ημουν σιγουρη πως δεν θα παρω την παρηγορια που χρειαζομουν απο αυτον, εβαλε δειλα τα χερια του πανω στην πλατη μου, τα έσυρε απαλα κατα μηκος της και με αγκαλιασε κτητικα βαζοντας το κεφαλι του μεσα στην καμπυλη του λαιμου μου.
Το χερι του χάιδεψε απαλα το μπρατσο μου και σιγα σιγα το κατεβασε στην παλαμη μου η οποια έσφιγγε το γυαλι. Την ανοιξε προσεκτικα αφου δεν τον εμποδισα και πηρε το γυαλι απο την παλαμη μου.
أنت تقرأ
His 10 Rules [HTR]
أدب المراهقين"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... γι...