Chapter 35

9.3K 768 151
                                    

M A T T

"Πως τολμησες να το κανες αυτο στον εαυτο σου; Πως τολμησες να το κανεις αυτο σε εμενα; Σε εμας;

Πως μπορεσες να πιστέψεις πως θα μπορουσα να συνεχισω να υπαρχω σε αυτον τον κοσμο χωρις εσενα, χωρις το χαμογελο σου, το αγγιγμα σου... χωρις να μυριζω στο αρωμα σου καθως κοιμασαι;"

"Γαμωτο ψιψινα, εισαι τοσο μεγαλη εγωίστρια, καταλαβαινεις τι εκανες; Πηγες να μου στερήσεις το χαμογελο σου,το μονο ομορφο πραγμα που εχω σε αυτον τον κωλοκοσμο!

Μου ειπες σταματα να παιζεις μαζι μου, εγω σταματησα, μα εσυ παρολα αυτα αυτοκαταστράφηκες!

Μου ειχες πει πως θα εισαι διπλα μου,  μα με την πρωτη καταιγίδα ετρεξες μακρια μου.

Μου ειχες πει πως με αγαπας, μα προτιμησες την αγκαλια του χάρου απο την δικη μου.

Ισως να μην ησουν εγωίστρια, η αγαπη που εχουμε ο ενας στον αλλον ειναι... γιατι θελω να εχω τα παντα σου και εσυ τα παντα μου."

"Σ'αγαπώ γαμωτο! Αν σε ειχα πληγωσει στο παρελθόν σε παρακαλω, συγχώρεσε με, γιατι τοτε δεν ηξερα τι παει να πει αυτη η λεξη... αυτη η κατασταση.
Σε κρατουσα μακρια μου για να μην σε βλαψω μα εχοντας σε μακρια μου, εβλαπτα εμενα.... τελικα η αγαπη ειναι οντως εγωιστρια, γιατί προτίμησα να σε εχω κοντα μου παρολο που σε κατεστρεφα με την μερα ολο και πιο πολυ."

"Ξερεις, αν ανοιξεις τα ματια σου, θα μπορεσουμε να κανουμε μια καινούργια αρχη, μια αρχη που δεν θα μας βλάπτει πια. Δεν το θελεις αυτο μωρο μου;
Εγω το θελω... οσο τιποτα αλλο.
Εσυ, εγω, να ξυπναμε καθε πρωι αγκαλια, εσυ να ανατριχιαζεις ακουσια καθως θα χαιδευω την γυμνη πλατη σου κατα μηκος της, θα κρυωνεις γιατι θα σε κρατω ξεσκεπαστη για να χαζευω καθε σπιθαμή του σωματος σου, και εσυ θα μπαίνεις αμεσως μεσα στην αγκαλια μου για να ζεσταθεις... ναι ματια μου, ειμαι σιγουρος πως εκεινη η στιγμη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ουτοπικη."

"Αρκει να ανοιξεις τα ματια σου, και εγω θα φροντισω να μην ξανα κλαψουν. Σε παρακαλω... εχει περάσει μια εβδομαδα και εσυ δεν προσπαθεις καν να γυρισεις πισω σε εμένα!"

"Ωωω θεε μου θα τρελαθω, δεν αντεχω να περιμένω αλλο!"

Αναφωνησα εξαντλημένος τρίβοντας νευρικά το προσωπο μου με τα χερια μου ακουμπώντας το πανω στο νοσοκομειακό κρεβατι διπλα απο το ακινητο σωμα της.

His 10 Rules [HTR]Where stories live. Discover now