M A T T
Θεε μου σε παρακαλω, ας εχει γυρισει σπιτι της αυτο το χαζοπραγμα και δεν ειναι βιασμενη, νεκρη και πεταμενη σε κανενα χαντακι.
Τοσο ξεροκεφαλη κοπελα!
Δηλαδή θα επρεπε να φτασουμε σε αυτην την κατασταση που βρισκόμαστε τωρα για να ηρεμήσουμε;Χτυπησα νευρικα το τιμόνι του αυτοκινητου καθως εκοβα διαρκως την ταχυτητα του αυτοκινήτου γιατι αυτη η κωλο βροχη με εμποδιζε απο το να την αυξήσω με αποτέλεσμα να προχωρω αργα και τοσο βασανιστικά!
Τουλαχιστον ας αξίζει ολος αυτος ο εκνευρισμος...
Ας ειναι σπιτι της... Αυτη ειναι η μονη μου παρηγοριά.[...]
Υστερα απο αρκετα λεπτα σταματησα επιτελους ενα στενο πιο πανω απο το σπιτι της και αυτο που ειδα με εκανε να φρικαρω ακομα περισσοτερο.
Υπηρχαν αρκετα περιπολικά εξω απο το σπιτι και αστυνομικοί μπαινοεβγαιναν απο το σπιτι της διαρκως. Ο πατερας της φαινοταν να φωναζε σε ολους προκαλωντας σε ολους μια ταραχη.
Φαινόταν τρομοκρατημένος...
Τι μπορει να εγινε παλι μεταξυ τους για να αναγκαστεί να φυγει απο το σπιτι... εννοώ φαινεται να ανησυχει πολυ για αυτην, τι μπορει να την χαλαει;
Που ειναι υπερποστατευτικος και θελει το καλο του παιδιου του; Που δεν την κακομαθαινει οπως κανουν αλλοι γονεις στα παιδια τους;
Δεν μπορω να καταλαβω τι τρεχει μεταξυ τους...
Ας ελπισω πως ο λογοι που μαλωσαν να ειναι οι παραπανω, γιατι αμα τις κανει κατι χειροτερο δεν ξερω αμα μπορεσει να γλυτωσει ο τυπος απο τα χερια μου.
Το μονο σιγουρο ειναι πως δεν βρίσκεται εδω... αν ηταν θα ηταν ολα ηρεμα...
Γαμωτο περασαν 2 ωρες απο τοτε που εφυγε απο εμενα.
Που μπορει να βρίσκεται με τετοιον καιρο και τετοια ωρα και μαλιστα σε τι κατασταση..."Γαμωτο σου ψιψινα!"
Φωναξα εξαλλος καθως αναψα ξανα την μηχανή του αυτοκινητου.
Ημουν εξαλλος, οχι με αυτην, αλλα με εμενα! Επρεπε να το χειριστώ με αλλον τροπο το θεμα, επρεπε να το ειχα κάνει... αλλα γαμωτο δεν υπήρχε!!
Εκανα οτι πιστευα πως ηταν σωστο για να την κρατησω μακρια απο αυτο το θεμα!
Θα με καταλάβει αν της το εξηγήσω αλλα πρωτα, θα πρεπει να την βρω!
ESTÁS LEYENDO
His 10 Rules [HTR]
Novela Juvenil"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... γι...