His 10 Rules [HTR]

Chapter 33

K A R I N A

Λ

έγοντας του οτι κρατουσα μεσα στην ψυχη μου ολον αυτον τον καιρο σκουπισα απαλα τα δακρυα μου τα οποια ειχαν ερεθισει τα μαγουλα μου απο τοσο κλάμα και αρχισα βαζω την ζακετα μου για να φυγω απο εδω και να γυρίσω πισω στον μπαμπα μου, γιατι μονο εκει ηξερα οτι θα ημουν καλα μακρια απο ολους και απο ολα.

Πηγαινοντας νακανω ομως το βημα να βγω εξω αυτο ηταν σαν να ξυπνησε απο τις βαθιες σκεψεις του, με πλησιασε βιαστικα και με τραβηξε αποτομα απο το χερι που μου ειχε μελανιασει ο Luke με τις κλωτσιες του κανοντας με να σφίξω δυνατα το σαγονι μου για να μην τσιριξω απο τον πονο.

Δεν ηθελα να μαθει τι εγινε εκει μεσα.

"Matt ασε το χερι μου σε παρακαλω."

Αναφωνησα πιανοντας το χερι του για να το παρω πανω απι το δικο μου αλλα αυτος αντι να με αφησε με έσφιξε ακομα περισσοτερο.

"Μιλας για κοροϊδία, πως δεν δεν ξερω τι θελω απο την ζωη μου και πως επαιζα μαζι σου, ενω εσυ, αν οχι ολο το χρονικο διάστημα που με ξερεις το περισσοτερο βρισκόσουν κοντα μου μονο και μονο για να μαθεις πως να γινεις μια αλητισσα για να σε μισήσει ο μπαμπας σου; Αγαπη μου αυτο και αν ειναι ειρωνεία!
Εγω για εσενα θα εκανα τα παντα απο εδω και περα και εσυ, με το που τα βρήκες σκουρα μια φορα στο ροζ συννεφάκι μου πεταξες την πιο χαζη δικαιολογια για να μεινεις μακριά μου.
Δεν ημουν εγω που επαιζα μαζι σου, αλλα εσυ!
Εγω σε αγαπησα αληθινά αλλα εσυ με εκμεταλλευοσουν!"

Φωναζε εξαλλος τοση ωρα μεσα στο προσωπο μου, σαν να εφτυνε την καθε λεξη που ελεγε πανω μου, ενω εγω παρατηρούσα με μεγαλη υπομονη και αυτοσυγκράτηση τα ματια του που απο το καθαρο γαλαζιο του ουρανου σκουραιναν λες και σε αθτον τον ουρανο εισεβαλαν απο το πουθελα κατάμαυρα συννεφα που προμηνύουν μεγαλη καταιγιδα που θα ηταν ανελέητη στο περασμα της.

"Ξερεις ψιψινα που ειναι το λαθος μου, που πιστεψα πως αξιζες ολη μου την αγαπη!"

Δηλωσε αποτομα, και με ενα αηδιασμενο βλεμμα με εσπρωξε δυνατα απο κοντα του, βγηκε απο το δωματιο με γρήγορο βημα και εξαφανίστηκε απο μπροστα μου.

Δεν θα με συγχωρεσει ποτε!
Θα κλειστεί στον εαυτο του... οπως και εγω...

Αυτο ηταν που ηθελες Karina, μην λυγιζεις, για το καλο του το κανεις...

Πνίγοντας το λυγμό που πήγαινε να βγει απο τα εγκατα της ψυχης μου σκουπισα για τελευταια φορα τα δακρυα μου και βγηκα απο το δωματιο κατευθυνόμενη προς την εξοδο.