His 10 Rules [HTR]

Chapter 8

"Matt σταματα να με τραβας! Με ακουςς;
Γιατι να σε ακολουθήσω τελος παντων;; Εσυ δεν ησουν αυτος που με εδιωχνες συνέχεια πριν χωρις καν να με ακουσει; Τωρα εγω γιατι να ερθω μαζι σου..."

"Ψιψινα κανόνας 2ο, θυμάσαι;"

Με ρώτησε ειρωνικά καθως με τραβουσε μαζι του γιατι δεν ελεγα να σταματήσω να μιλαω.

Φυσικα και δεν θα σταματουσα να μιλαω! Και με το δικιο μου! Δεν ειμαι κανενα σκυλακι που θα υπακουω σε οτι και αν λεει, σηκω, κατσε, φυγε ελα!

"Δεν πρόκειται να ακουσω πια τους χαζους κανονες σου! Δεν ειμαι παιδακι!"

Του απαντησα αποτομα τραβωντας το χερι μου απο το κρατημα του.

"Συμπεριφέρεσαι ομως σαν ενα παιδακι! Προχώρα!"

"Δεν παω πουθενά μαζι σου! Οχι, μεχρι να μου πεις γιατι συμπεριφέρεσαι ετσι, σε εμενα, σε εκεινο το παιδι..."

"Ψιψινα, για το καλο σου, αν δεν θελεις να με δεις εκτός εαυτού μην ξανα αναφερεις τιποτα για εκεινον τον πουστη!"

Μου φωναξε αυστηρα κανοντας ενα απειλητικό βημα προς το μερος μου και μου επιασε το χερι σφιχτά απο τον καρπο και αρχισε να με ξανά τραβα μαζι του.

Αυτος ο άνθρωπος δεν γνωριζει απο τροπους!

Τοτε μου ηρθαν τα λογια του προκωμενου στο μυαλο.
Αν δεν με βρει στο σχολιασμα ο Simon δεν θέλω ουτε καν να φανταστώ τι μπορει να κανει στην συνεχεια...

Σταματησα ξαφνικα και τον τραβηξα για να σταματήσει και αυτος.

"Δεν μπορω να ερθω!"

Ανακοίνωσα δειλα.

"Και γιατι αυτο;"

Ρωτησε εντονα αφήνοντας τον καρπο μου.

"Επειδη... δεν εχω παρει την τσαντα μου."

Απαντησα αμήχανα και οπισθοχωρησα λιγα βηματα.

"Πες στον μπαμπακα σου να τους παρει τηλεφωνο και σου την στειλουν!"

Ειπε χλευαστικά κανοντας μια αηδιασμενη γκριμάτσα φέρνοντας τα χερια του στο υψος του θωρακα.

"Εισαι πολυ γελοίος! Σε βαρέθηκα, αντε πνιξου μεσα στην μοναξια που σε εχει περιβαλλει! Εγω παραιτούμαι!"

Του απαντησα αποτομα και αρχισα να κατευθύνομαι πισω απο το σχολειο για να ξανα μπω μεσα.

"Καιρος ηταν..."

Τον ακουσα να μονολογει καθως εφευγε και το αιμα στις φλεβες μου παγωσε.