K A R I N A
"Ποσο ήρεμος εισαι οταν κοιμασαι. Θα ελεγα πως εισαι αλλο άτομο...
Εισαι... γλυκουλης."Ψέλλισα χαμηλόφωνα καθως του χαιδευα αργα και ανέμελα τα μαλλια οσο κοιμοταν.
Σχεδον ξημέρωνε και η καρδια μου ολο και περισσοτερο βάραινε. Δεν ηθελα να τελειωσει αυτη η νυχτα, θα ηθελα να παραμεινω για παντα ξύπνια κοιτωντας τον πως κοιμοταν.
"Λιγη ωρα ακομα και θα ξυπνήσεις, θα γυρισεις στην κακία και ανεξηγητη συμπεριφορα σου προς εμενα και εγω θα πνιγομαι ολο ενα και περισσοτερο στα γαλανα σου ματια καθως θα με κοιτας με μισος.
Και η ερωτηση που θα δημιουργείται στο μυαλο μου θα ειναι, 'γιατι με μισεις τοσο πολυ';"
"Με ωθεις κοντα σου και την ιδια στιγμη με απομακρυνεις αποδεικνύοντας πως εμεις οι δυο δεν εχουμε μελλον."
"Δεν με απασχολεί το μελλον γιατι δεν ειναι στο χερι μου να το ελέγξω... αλλα θελω να προσπαθήσω για το παρον.
Θελεις να μεινουμε για παντα ετσι, σε αυτο το κρεβατι;
Και ας εξω γινεται χαλασμος...
Και ας αντιστραφεί η βαρύτητα του πλανήτη μας...
Και ας χαλασει η αρμονία της μερας και της νυχτας...
Ας μείνουμε εδω αγκαλιασμένοι, ηρεμοι και ερωτευμενοι."
Ο ηλιος σιγα σιγα ξεπροβάλλει πισω απο τα δεντρα αρχιζοντας να χτυπουν οι ακτινες του στα προσωπα ενοχλοντας μας.
"Σε παρακαλω μην ξυπνήσεις... μην ξυπνησεις ακομα.
Δεν θα εχω το θάρρος να σου τα πω ολα αυτα κοιτωντας σε στα ματια σου! Απλα δεν θα μπορεσω.
Δεν θα μπορω να σου μιλησω, γιατι ειναι στην φυση του ανθρωπου να βαζει την υπερηφάνεια μπροστα απο ολα τα αλλα προβληματα του... για αυτο θα διαλεξω την σιωπη.Δεν σου κραταω κακια ουτε σε μισω, απλα δεν θελω να πληγωθω Matt.
Δεν ξερω αν μπορεσω να αντισταθω σε εσενα, στο μυστηριο των ματιων σου και στην μαγεία της φωνης σου...
Αναρωτιέμαι που βρισκω την δυναμη για να σου αντισταθω ολο αυτον τον καιρο."Ο ηλιος πια γινοταν ενοχλητικός και εκνευριστικος με αποτελεσμα καπια στιγμη να τον ξυπνήσει απο τον βαθυ υπνο του, ενω εγω απο τη αλλη εκλεισα τα ματια μου δείχνοντας πως κοιμομουν ευελπιστώντας να μην ακουσε τιποτα απο ολα οαα ειπα.
Ενοιωσα την ζεστασια που μου παρείχε το σωμα του να απομακρύνεται και με βιαστικες κινησεις σηκωθηκε απο το κρεβατι κανοντας με να ανοιξω απο την περιεργεια μου τα ματια αφου ηθελα να δω τι θα εκανε.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
His 10 Rules [HTR]
Подростковая литература"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... γι...