Chapter 32

9.2K 784 119
                                    

K A R I N A

"Karina μου, θα μου μιλησεις επιτελους, καθεσαι εδω και ωρες χωρις να μου πεις τιποτα!"

Αναφωνησε παραπονεμενα για χιλιοστή φορα η Sonia πιανοντας σφιχτα το χερι μου αναμεσα απο τις παλαμες της.

Τι ηθελε ακριβως να ακουσει; Το οτι ειχα ζησει τις χειροτερες μερες της ζωης μου εκει περα, το πως ειναι ακομα θαυμα που ζω... η το πως το ατομο που τοσο ηθελα να δω, δεν εχει ερθει ακομα να με δει ενω ολοι οι υπόλοιποι ειναι απέξω;

Και αυτο μου σπαραζε την καρδιά! Για αυτον τα αντεξα ολα αυτα και εκεινος εχει απλα εχει εξαφανιστει.

"Τι συμβαινει Sonia; Που ειναι ο Matt; Τι ηθελαν να πετυχουν απαγαγωντας με αυτοι;" Την ρωτησα τελικα στρεφοντας το βλεμμα μου πανω της.

"Αχ καλη μου, αυτα καλυτερα να τα ρωτήσεις απο τον Drew..."

"Θα τον ρωτουσα Sonia, αλλα δεν εχει εμφανιστεί ακομα!
Σε παρακαλω πες μου κατι, το οτιδηποτε... μοναχα να ηρεμήσει η ψυχη μου, δεν αντεχω αυτο το βαρος που νιωθω, ειναι λες και μου κοβει την ανασα και δεν με αφηνει να αναπνευσω. Απλα πες μου κατι!"

"Γνωριζεις ηδη τον λολο που σε απηγαγαν, ηταν το κλεμμένο φορτίο που πηρε ο Matt απο τον Gregg. Ο Matt θα επερνε σημερα εκδικηση για τον φονο της μητερας του απο αυτον επισης πραγμα που ηθελε πολυ καιτο τωρα να κανει, εμαθα τελικα οτι σκότωσε τον Gregg και τον Luke, αλλα δεν ξερω που μπορει να ειναι τωρα, κανενας μας δεν ξερει που βρίσκεται. Αληθεια ειναι το μονο που ξερω. Και αυτα τα εμαθα απο τα παιδια, εμενα ο ρολος μου ηταν να προστατεύσω εσενα, και για αυτο σε εφερα στο νοσοκομείο."

Μου ειχε πει πολλες πληροφορίες για το τι εγινε πριν λιγες ωρες... αλλα το μονο που συγκρατησε το μυαλο μου ηταν η προταση οπου αναφερθηκε πως σκότωσε τον Luke...

Με μια ολο μου το σωμα μουδιασε, σε ολα τα μερη που με χτυπουσε ενιωθα πιο ανεβασμένη την θερμοκρασία και το τσουξιμο δεν ελεγε να σταματησει. Ολες αυτες οι πληγες και οι μελανιες που κρυβω κατω απο τα ρουχα μου αν βγουν στην επιφανεια και τα δει ο δολοφος του, θα προτιμουσε να μην τον ειχε σκοτωσει τοσο γρηγορα, γιατι δεν του αξιζε ενας τοσο συντομος και απονος θανατος.

Επρεπε να υποφερει! Ετσι οπως με εκανε να υποφερω και εγω!

M A T T

His 10 Rules [HTR]Where stories live. Discover now