from till i wake up

hoofdstuk 19

'oké jongens, rennen' klinkt er opeens een stem. ik schrik op uit mijn gedachten en op mijn ogen. ik zie Liam en louis het podium al op rennen en dat betekend dat ik nu aan de beurt ben. mijn glimlach word nog groter en dan ren ik het podium op.

jade pov

'blijf godverdomme van me af' schreeuw ik en ik ren weg. heel snel. zo snel als ik kan. ik moet hier weg. ik ren een steegje in en kijk angstig om me heen. het loopt dood. wat nu. ik kan hier niet blijven. misschien is hij me wel achter na gegaan. ik kijk nog is om me heen en zie een container staan. ik ren er snel heen en ga er achter zitten. hij heeft het geprobeerd. het is hem alleen niet gelukt. ik veeg me tranen weg en leg me hoofd in me handen. wat moet ik doen. ik heb hulp nodig. ik kan dit niet alleen. waarom moest hij nou weer terug komen. waarom hebben ze hem vrij gelaten. waarom konden we eergisteren niet overslaan. waarom moest ik zo nodig tegen hem opbotsen. eergisteren was een van de ergste dagen uit mijn leven.

*2 dagen terug*

'heel erg bedankt' zeg ik nog en dan loop ik het kamertje uit. ik heb het gehaald. ik mag examen doen dit jaar. ik ben zo ontzettend blij. ik loop naar de kapstok waar mijn jas hangt en pak mijn jas. ik trek hem aan en rits hem tot helemaal boven dicht. daarna knoop ik mijn sjaal om me nek en dan stap ik de koude buiten lucht in. ik pak mijn telefoon uit mijn tas en typ het nummer van Zayn in. hij gaat zo blij reageren. ik breng de telefoon naar mijn oor en wacht tot dat hij op neemt. maar na 20 keer overgaan heeft hij nog steeds niet opgenomen. ik druk op de rode knop en laat mijn mobiel dan weer in mijn tas glijden. ik bel hem straks nog wel even. ik moet nu eerst Miley ophalen. ik steek de grote weg over en loop richting de stoplichten als opeens mijn mobiel gaat. dat zal Zayn zijn. snel pak ik mijn mobiel maar zie dan tot mijn spijt dat het Zayn niet is. ik neem op en hoor Ruby's stem door de telefoon. 'Heey jade' zegt ze. 'Heey, sorry ik weet het ik ben laat maar ik ben er bijna' zeg ik en ik begin sneller te lopen. 'nou eigenlijk belde ik omdat Elise en Miley willen afspreken' zegt ze lachend. ik glimlach en knik. 'tuurlijk dat kan' 'oke zou ik ze dan mee nemen gisteren waren ze bij jou, je kan dan even rust nemen' zegt Ruby. ik lach en knik nog is. 'dat zou heel fijn zijn ja' ik hoor Ruby ook lachen en ze zegt iets tegen Elise volgens mij. 'ik haal Miley op rond 6e, is dat oké' 'tuurlijk, dan zie ik je dan' ik druk op het knopje van het stoplicht en wacht totdat hij op groen springt. 'oké dankjewel' zeg ik en dan hang ik op. ik stop mijn telefoon weer in mijn tas en steek over. eigenlijk is het heel fijn dat Miley even bij Elise gaat spelen. nu kan ik even naar Eleanor. ze belde net voor dat ik het gesprek had of ik examen mocht doen. ze had een klein probleempje. ik loop verder en bots dan opeens tegen iemand op. ik val achter over en voel de grond onder me voeten verdwijnen. nee niet weer he. zo heb ik tot mijn spijt ook max ontmoet. opeens word ik vast gegrepen. een zucht verlaat mijn mond en ik haal opgelucht adem. ik heb die grond niet geraakt. ik word omhoog getild en niet veel later sta ik weer overeind. ik open mijn ogen en zie een man voor me staan. 'sorry ik had......' zegt hij maar hij stopt met praten als hij me ziet. mijn ogen worden groot en de angst komt omhoog. op het gezicht van de man verschijnt een grote gemene glimlach en hij pakt mijn hand. ik schrik en trek hem terug. 'hier is ze. ik heb haar gevonden. de moeder van mijn kind' lacht hij. ik kan niet uit brengen en kan alleen maar kijken. ik knijp on op merkelijk in mijn hand maar ik droom helaas niet. hij staat hier voor me. de man die mijn vriend bijna het leven had gekost, de man die mijn leven heeft verkloot, de vader van Miley. nee dat mag ik niet denken. dat is hij niet. dat is Zayn. niet hij. hij is een onbekende. ik ken hem niet. ik draai me om en wil weg lopen. eigenlijk rennen maar ik houd me rustig. ik moet doen alsof ik hem niet ken. maar hij pakt mijn hand. 'ik heb 4 jaar vast gezeten en ik ben er helemaal klaar mee, jij hebt mijn leven verpest en nu zou ik dat bij jou doen, je komt dit keer niet meer van me af jade, hoor je dat'  zegt hij. ik sta verschrikt voor hem en ik voel de eerste tranen in mijn ogen prikken. hij is het echt. dit kan niet. ze kunnen hem niet vrij hebben gelaten. dit moet een fout zijn. een hele grote fout. ik moet naar Miley. ik moet haar beschermen. niemand mag haar iets aan doen. 'ik ken jou niet' zeg ik en ik trek mijn hand los. bob lacht en kijkt om zich heen. gelukkig lopen hier heel veel mensen dus hij kan me niks aan doen. 'jade Rose, ik ken jou echt wel en jij kent mij ook, heel goed zelfs' ik draai me om. heel snel. ik begin te rennen. nog sneller. ik moet hier weg. deze man gaat echt niet mijn leven verpesten. ik kijk angstig om me heen en ren verder. overal waar ik kijk zie ik de enge gele ogen voor me. ik ren en ren maar opeens weet ik niet meer waar ik heen moet. ik moet zo snel als ik kan naar huis. waar woon ik. jade je weet toch wel waar je woont. Ik ren verder en kom uit eindelijk aan bij mijn huis. wat moet ik doen. Moet ik de andere waarschuwen. nee niet doen jade. ze zullen in paniek raken. ze zullen de jongens bellen. iedereen zou bang worden. iedereen zou in paniek raken. Ze zullen hun tour afzeggen. dat wil ik niet. ik moet dit zelf oplossen. misschien moet ik met hem gaan praten. vragen wat hij wil zodat hij ons nooit meer lastig zou vallen. Ik ren het gebouw binnen en ren verder naar de lift. ik druk snel op de knop en wacht totdat de deuren open gaan. mijn leven was weer zo perfect waarom moet deze gek nou weer terug komen. bob wil mijn leven verpesten. wat bedoelt hij daar mee. wat gaat hij doen. en dan heb je ook nog max. die nog steeds niet is gestopt me berichtjes sturen. wat is hij van plan. hij zou mijn problemen op lossen. Maar ik heb geen problemen. naja tot vandaag dan. Tot het moment dat ik tegen hem aan liep. Wacht ik moet naar max. hij zou mijn problemen oplossen. ik beteken toch zo veel voor hem. misschien kunnen we dit samen oplossen. ik weet dat ik mezelf had belooft om niet meer met hem om te gaan maar ik moet. zo kan ik iedereen er buiten houden. niemand maar dan ook niemand mag dit weten. eindelijk schuiven de deuren open en ik stap de lift in. maar als ik ze het niet vertel dan gaan ze gewoon door met leven. dan zullen ze gewoon op stap gaan. mijn vrienden beteken super veel voor me. dat weet de hele wereld. ik ben jade Rose. de vriendin van Zayn Malik. mensen weten dingen over me. vooral dat ik heel veel van al mijn vrienden hou. ik ben echt een familie mens. dat zeggen ze altijd. Misschien is bob wel iets van plan met hun. dat mag niet. dat kan niet. hij mag hun niks aan doen. de lift deuren schuiven weer open en ik ren naar mijn voor deur. snel draai ik het slot om en stap ik mijn vertrouwde huis in. Een dag die fantastisch begon is geëindigd in iets vreselijks.