from till i wake up

hoofdstuk 33

'sterkte' hoor ik eleanor en danielle nog zeggen en dan verdwijnen ze uit de kamer. nu is het alleen nog maar. lisa en ik. lisa schruift een stukje op en zorgt dat ik naast haar kom liggen, ik ga tegen het kussen aan zitten en gelijk voel ik lisa' s wang tegen me borst. ze kan nu heel goed mijn hart voelen kloppen. hij gaat echt tekeer. 'heel even babe' zegt ze. ik knik en pak haar hand. 'nog heel even'

Jade pov

'Niall, kom is' klinkt de stem van lisa. 'waarom is mama niet wakker' klinkt nu de stem van Miley. 'Mama slaapt schat' klinkt de stem van lisa weer. 'ze slaapt nu al bijna een week' klinkt er weer uit de mond van Miley. 'Mama word toch wel wakker' vraagt ze. ik hoor iemand zijn neus ophalen maar voor de rest hoor ik niks. 'Niall' klinkt de stem van Miley alweer. 'Ja schat' dit keer is het Niall's stem maar hij klinkt anders. 'waar is Zayn' vraagt Miley weer. Alweer hoor ik verder niks. 'niall we moeten wat zeggen' klinkt dan de stem van lisa en ik hoor dat ze huilt. 'lisa' hoor ik miley zeggen en volgens mij troost ze lisa. waarom doe ik niet gewoon me ogen open. 'ooh hier zijn jullie' klinkt er opeens nog een stem. 'de dokters willen ons spreken' zegt de stem weer maar ik kan even niet bedenken van wie die is. kom op jade doe je ogen open. 'misschien is het slim als iemand hier blijft met miley' zegt de stem weer en nu herken ik hem. het is de stem van pip. ik wil me ogen weer open doen maar het lukt me alsnog niet. ik probeer me hand te bewegen wat me wel lukt. ik voel en voel en voel dan een klein handje. ik pak het vast maar het handje trekt zich snel weg. 'mama is wakker, ze pakte me vast' schreeuwt Miley. 'Wat' zegt Niall gelijk. Ik wil nog is me hand bewegen maar het lukt me niet. 'deed ze dat echt' zegt lisa. 'ja ja, ik schrok alleen dus trok ik hem weg' kom op jade open je ogen. Weer probeer ik me hand te bewegen en dit keer komt die een klein stukje vooruit. 'kijk kijk ze deed het weer' klinkt de schelle stem van Miley. 'pip haal een dokter' word er geroepen. waarom doen ze allemaal zo histeries. ik hoor de deur open en dicht gaan en voel hoe iemand me hand vast pakt. Dit keer is het een grotere hand. een zacht. 'jade, jade hoor je me' ik wil knikken maar het lukt me niet. kom op jade laat weten dat je ze hoort. dat je ogen wilt open doen. kom op je kan het. 'mama word wakker' fluistert Miley. ik probeer in de hand te knijpen die mijn hand heeft vast gepakt en het lukt me ook nog. 'omg, ze kneep me' hoor ik lisa zeggen. het is dus de hand van lisa die ik vast heb. 'Niall ze word wakker' 'ik weet het babe' ik voel nu ook hoe mijn andere hand word vast gepakt. 'jade hoor je ons. doe je ogen open, wij zij het' Niall stem klinkt zo vertrouwt. Ik wil het ook echt. maar het lukt me niet. ik hoor de deur weer open gaan en meer geluiden vullen de kamer. 'el, ze kneep me' hoor ik lisa weer zeggen. Eleanor is dus ook in de kamer. 'Mag ik er even bij' vraagt een stem die ik niet ken. Niall laat mijn hand los maar al snel word die weer vast gepakt door een andere. een grotere. 'mevrouw als u me hoort, kunt u me een kneepje geven' vraagt dezelfde stem. Ik wil knijpen maar ik heb geen kracht. 'mevrouw' weer probeer ik het maar nog steeds heb ik te weinig kracht. 'en' hoor ik weer een andere stem zeggen. 'ik voel niks' 'ik voelde echt wat' zegt het kleine stemmetje van Miley weer. 'ik ga het nog is proberen' zegt die zelfde man weer. 'mevrouw hoort u mij. geef me een kneepje' weer probeer ik het en dit keer lukt het. 'ja, ze kneep' zegt de man weer. 'Louis kun je nog een dokter halen' weer gaat de deur open en dicht. 'Mevrouw heel goed, kunt u uw ogen openen' ik probeer het maar het lukt me niet. 'mama please' fluistert Miley in me oor. 'Mama' ik probeer het weer en nu zie ik licht. een fel licht. 'ja, ja zag je dat' hoor ik weer een andere stem zeggen. 'kom op jade, je kan het' hoor ik lisa zeggen. 'kom op mama' fluistert Miley weer in me oor. Ik moet het weer proberen. ik moet zorgen dat ik ze open krijg. ik wil ze open krijgen. ik wil niet dat Miley langer moet wachten. En ik wil niet dat ik langer moet wachten. ik wil Miley zien. ik wil haar vast houden. 'mama' hoor ik Miley weer zeggen. En ik voel dat er iemand in me hand knijpt. kom op jade doe je ogen open. weer probeer ik me ogen te openen maar lukken doet het niet. 'word ze wakker' zegt weer een andere stem. hoe lang zou ik geslapen hebben. een paar uur, halve dag. maximaal een dag. tenminste zo voelt het. 'Jade, kom op' zegt een lieve zachte stem die lijkt op die van Louis. oké nog een keer. weer probeer ik me ogen te openen. en het lukt. een klein beetje. een fel licht vult me ogen weer. 'mama' schreeuwt Miley. ik glimlach van binnen maar zucht als ik merk dat me ogen al weer dicht zijn. oké nog keer. het lukte net bijna. Ik probeer het weer en dit keer heb ik meer geluk. ik open me ogen en kijk in 2 andere ogen. 2 lichte mooie bruine ogen. die van Miley. 'mama' zegt ze dit keer zacht. ik glimlach zwakjes en sluit me ogen weer. het licht is gewoon te vel maar ik heb haar gezien. ik heb mijn dochter weer gezien. die prachtige ogen. 'Mama' fluistert ze weer. 'kom op jade' klinkt er van verschillende kanten. ze willen dat je wakker word jade. kom op doe wat ze vragen. open je ogen. open ze voor Miley. open ze voor al je vrienden en open ze voor Zayn. waar zou hij zijn. waar zou Zayn zijn. ik heb zijn prachtige stem nog niet gehoord. weer probeer ik me ogen te doen en te houden. het doen lukt maar te houden gaat minder. 'omg li, zag je dat. ze opende haar ogen weer, ze gaat wakker worden' hoor ik Daniëlle zeggen. 'Mevrouw probeer dat nog is' hoor ik die ene man weer zeggen. waar ben ik eigenlijk. thuis, bij Zayn, ik liep net naar huis. met Zayn en Miley die voor me uit huppelde. maar waar ben ik nu. Waarom slaap ik eigenlijk. waar maakt iedereen zich druk. ik weet dat ik bijna dood ging maar waarom eigenlijk. ik liep net met zayn en miley naar huis omdat ik voor leven gekozen had maar toen werd alles opeens weer zwart. 'mevrouw' klinkt er alweer. ik weet het ik moet nu echt wakker worden maar ik ben zo moe. en zo zwak. ik wil het echt maar ik kan het niet. kom op jade nog een keer. je kan straks vast weer rusten. nu nog 1 keer proberen. doe het voor miley. weer probeer ik me ogen open te doen en het lukt. 'mama' gilt miley gelijk. 'mevrouw hoord ik mij nog steeds' zeg de ene man. ik kan hem nu zien. ik kan zien dat hij een witte lange jas aan heeft en een bril op zijn neus heeft. en niet alleen hem kan ik zien. ik zie meer mensen. een blonde ierse jongen. niall en zijn vriendin. lisa. lisa mijn beste vriendin. haar ogen zijn gevuld met tranen en ze glimlacht. ik laat me ogen weer verder glijden en ze vallen nu op eleanor. 'ze heeft het gered lou' zegt ze huilend. waarom huilt. ze valt louis ook een van mijn beste vrienden om de hals en begint te huilen. ik kijk verder en zie nu iemand die een hele breede glimlach op zijn gezicht heeft. liam. de gespierde jongen die iedereen veilig deed voelen. en naast hem staat de prachtige gekrulde dame genaamd danielle. ze glimlacht breed en ook bij haar loopt een traan over haar wang. 'mama' hoor ik miley nu heel zacht fluisteren. 'miley' krijg ik er heel zacht uit. ik draai me hoofd een beetje en nu kan ik haar helemaal zien. ze zit naast me bed en word vast gehouden door pip zodat ze niet van het bed afvalt. 'mama' zegt ze weer. ik voel tranen over mijn wangen giljden. ook bij miley beginnen ze te stromen. ik probeer me hand omhoog te bewegen wat me dan ook nog lukt en veeg haar tranen weg. 'mama ik was zo bang, niemand vertelde wat er aan de hand was' snikt ze en ze begint steeds harder te huilen. ik voel een brok in me keel en ook mijn tranen beginnnen harder te stromen. 'ben ik dood' vraag ik zachtjes. ik weet het namelijk niet. ik voel me leeg, moe en zo verdrietig. 'nee jade, je bent bij ons. levend' hoor ik de prachitige britse stem van harry zeggen. ik kijk op en zie dat hij achter pip staat. ik glimlach zwakjes en sluit me ogen weer. 'nee mama wakker blijven, alsjeblieft' hoor ik miley weer snikken.' ik voel hoe haar hand over mijn wang gaat en de tranen van mijn wangen veegt. haar hoofd legt ze op mijn borst en ze begint zachtjes te huilen. ik moet wakker blijven. kom op jade. 'ze is gewoon wakker liam' hoor ik danielle huilend zeggen. hoe lang zou ik geslapen hebben. wat zou er gebeurd zijn. ik wil het zo graag weten want ik kan me niks meer herinneren. ik open me ogen weer en zie nog steeds het zelfde beeld. mijn vrienden mijn dochter en die ene man die lijkt op een dokter. 'waar ben ik' fluister ik. niet gedacht dat iemand het zou horen maar ik krijg gelijk antwoord. 'u ligt in het ziekenhuis mevrouw, u bent neergeschoten maar u bent weer oke, we hadden alleen niet gedacht dat u nu al wakker zou worden' ik schrik en probeer naar mijn lichaam te kijken maar het lukt niet. ik kan me hoofd niet verder draaien. 'ik voel geen pijn' zeg ik weer heel zachtjes. 'u bent verdoofd mevrouw, en de meeste pijn is voorbij, dat heeft u de laatste paar dagen verwerkt' zegt de man weer. de laatste paar dagen, dat betekent dat ik hier al een paar dagen lig. 'ik heb je zo gemist' klinkt opeens de stem van lisa en ze komt naar me toe gelopen en slaat haar armen om me nek. ik sluit me ogen en neem haar geur op. ik jou ook wil ik zeggen maar ik krijg het er niet uit. ik ben zo moe. mijn ogen vallen haast dicht. 'bent u moe mevrouw' zegt die ene man weer.ik geef een klein knikje en open me ogen. miley is van me borst afgegaan en kijkt me verdrietig aan. 'schat' zeg ik weer heel zacht. ik krijg met veel moeite me hand omhoog en veeg haar tranen weer weg. 'ik ben bij je' fluister ik. miley glimlacht zwakjes en slaat haar armpjes zachtjes om me nek. daarna legt ze haar hoofd in me schouder en begint zachtjes te schikken. ik aai zachtjes over haar rug maar daar hou ik al snel mee op als mijn hand neer valt van moe heid. 'mevrouw gaat u maar slapen' zegt die ene man weer. 'maar ik ben net wakker' prosteer ik maar het liefst zou ik inderdaad nu mijn ogen willen sluiten en in slaap vallen maar ik wil bij miley blijven. bij al mijn vrienden. 'u bent moe van het herstellen mevrouw, u heeft gevochten voor uw leven, het is geen wonder dat je moe bent' ik knik en sluit me ogen. ik heb gevochten voor me leven. is dat zo. waarom weet ik hier niks van. ik heb het idee dat ik een dag geslapen heb. 'ga je mee schat' hoor ik pip zeggen. ik open me ogen weer en zie dat ze probeert om miley op te pakken maar die houd zich stevig vast aan mij. 'neeee' huilt ze. 'miley, mama moet rusten' zegt pip weer. ik schud me hoofd en kijk pip aan die mij ook aan kijkt. 'please laat haar hiet' zeg ik zacht. ik kan gewoon geen harder geluid uit me mond krijgen. pip kijkt me met veel medelijden aan en knikt dan. ze buigt zich naar voren en drukt een kus op me voorhoofd. 'tot zo' zegt ze. ik glimlach en sluit me ogen weer. miley hoor ik nog steeds zachtjes snikken in me schouder en ze trekt zich nog dichter tegen me aan. 'mama' snikt ze. ik glimlach zwakjes en probeer weer met me hand over haar rug te gaan wat me eventjes lukt. 'schat' fluister ik. miley trekt zich terug en kijkt me aan. haar neus is maar een paar centimeter van mij vandaan. 'mama ik was zo bang' huilt ze. 'ik ben hier voor jou miley' zeg ik zacht. ze glimlacht en veegt haar tranen weg. 'ga maar slapen' zegt ze. ik glimlach en voel haar lippen tegen me wang en daarna haar adem weer in me nek. 'slaaplekker schat' zeg ik nog net en niet veel later vallen mijn ogen dicht.