from till i wake up

hoofdstuk 31

max pov

'wat' zeg ik en ik stop met lopen. 'ja allemaal poltie agenten en iedereen huilt' zegt safaa. 'en jade is daar' vraag ik geschrokken. 'ja en mensen zeggen dat er een man in het vliegveld zit die miley gevangen houd' zegt safaa weer. mijn adem stokt in me keel. 'wat' zeg ik weer. 'rustig joh max, het is 1D familie he, heb je dat door' hoor ik safaa zeggen. ik hoor geen eens verdriet in zijn stem. hij meent het ook gewoon nog. 'flikker op safaa. wat ben jij voor mens. ga een hart kopen' schreeuw ik boos en ik hang op. snel draai ik me om en ren ik terug naar mijn auto. die ik net gepakeerd had. snel stap ik in en trap ik op het gas. miley in gevaar. miley, de dochter van de vrouw van mijn dromen. 'TOET,TOET' waarom rijden die slome auto's niet gewoon door. ik druk weer op de toeter maar veel zin heeft het niet. 'godverdomme' roep ik als er nog is een slome oma voor gaat rijden. ik sla snel af en geef weer veel gas. ik moet naar het vliegveld. ik moet miley reden. ik moet er voor jade zijn. ze was helemaal niet bang voor mij. waarom heb ik haar nou net op dit moment met rust gelaten. als ik nog wel achter haar aan was gegaan was dit misschien wel niet gebeurd. ik weet eigenlijk helemaal niet wat er nou echt aan de hand is maar ik weet wel dat ik naar jade moet. ze zit in de problemen. ik zucht als het stoplicht net voor mijn neus op rood springt. ik rem snel en wacht totdat hij weer op groen springt. waarom duurt dit zo ontzettend lang. waarom zou die man miley hebben. wat moet hij van haar. zou hij het ook niet eens zijn met het feit dat jade en zayn een goede relatie hebben. maar waarom zou hij dan miley hebben. miley betkent alles voor jade. als je haar gelukkiger wil zien dan moet je zeker weten miley niet van haar afpakken. jade gaat kapot. snel geef ik weer gas als het licht op groen springt. nog 5 minuten tot het vliegveld. hopelijk word ik er door gelaten. safaa zei dat er overal politie was, waarom doen die dan niks. en waarom leefde safaa niet met jade mee. jeetje hoe harteloos kan je zijn. ik weet zeker dat ik heel veel medelijden had gehad met jade en de rest als ik niet op jade viel. ik en de jongens van 1D hebben dan misschien wel niet zo'n goede band. dit gun ik ze dan echt niet. ik zucht als ik mijn mobiel voel trillen in me broekzak. met veel moeite haal ik hem eruit en zie ik dat het safaa is die belt. snel druk ik hem weg en concentreer ik me weer op de weg. hoe durft hij nog te bellen. ik sla weer af en zie het vliedveld verder op al staan. het ziet er rustig uit. nou rustig. overal lopen mensen met koffers maar nergens zie ik politie. ik pak mijn mobiel die ik net op de passergiers stoel had gegooit en bel ik jade. please neem op. ik wacht maar na 10 keer overgaan krijg ik het antwoord aparaat. ik zucht en gooi mijn mobiel weer terug. waar moet ik nou heen. opeens hoor ik achter me een harde sirene. snel ga ik aan de kant staan en wacht ik totdat hij voorbij racet. daarna geef ik zelf ook gas en rij ik snel achter de ambulance aan. die leid me vast naar de plek waar ik moet zijn. als ik de bocht om kom zie ik dat het niet meer rustig is. overal staat poltie en ambulances. ik schrik en let even niet meer op de weg waardoor ik bijna een poltieman aan rijd. hij kijkt me geschrokken aan maar gaat daarna weer verder met zijn werk. overal maar dan overal staat politie. hier kom ik echt niet door met mijn auto. snel pakeer ik hem in het gras en stap ik uit. ik moet jade vinden. ik moet haar vertellen dat het goed komt. ik wurg me door alle mensen heen en kom aan bij een rood lint. hier mag ik dus niet verder. ik zoek maar zie niemand. opeens gaan de deuren van het vliegveld open en komt er een grote man naar buiten. ik ken hem ergens van. volgens mij is het paul. de bodygaurd van one direction. hij kijk naar iemand die op hem afkomt rennen. het is iemand met zwarte haren. het is iemand met lange zwarte haren. het is iemand die mijn hard heeft gestolen. het is jade. ze rent op hem af en springt op hem. paul opent zijn armen en ik hoor jade vanaf hier huilen. hard huilen. ik voel een brok in mijn keel en het kost me veel moeite om mijn eigen tranen binnen te houden. jade is kapot. ze huilt. ze huilt hard. ik kan dit niet aanzien. opeens laat jade paul verschrikt los. ze kijkt hem niet begrijpend aan. ik zie dat paul iets zegt maar ik kan er niet veel van verstaan. helemaal niks eigenlijk. opeens zakt jade door haar benen. ze begint weer harder te huilen. 'neeeee' schreeuwt ze. tranen springen in mijn ogen. er is iets met miley. er is iets mis. ik wil over het rode lint springen maar iemand houd me tegen. 'hou je er buiten jongeman' zegt de vrouw. ik schud me hoofd maar mijn ogen blijven gericht op jade. die nog steeds huilend op de grond zit. 'nee, ik moet naar haar toe, ze heeft me nodig' zeg ik bijne schreeuwend. de vrouw schud dit keer haar hoofd en duwt me achter uit. 'ZE HEEFT ME NODIG' schreeuw ik nu. de vrouw kijkt achterom en dat is voor mij het moment om over het lint te springen. 'JADE' schreeuw ik maar ze kijkt niet om. opeens springt ze op en rent ze richting naar het gebouw. nee ze gaat naar binnen. 'JADE BLIJF HIER' roepen een paar mensen maar ze blijft rennen. tranen springen opnieuw in me ogen. wat als haar wat overkomt. ik moet achter haar aan. ik moet zorgen dat ze veilig is. snel sprint ik achter haar aan. 'please' fluister ik. er mag haar niks overkomen. ik kan niet leven zonder haar. ik zie haar zowat elke dag in tijdschriften op internet of heel soms in het echt. ik moet dat blijven doen. dan moet ze maar gelukkig worden met een ander maar ik moet haar blijven zien. in het echt of op internet het maakt niet uit. maar ik moet weten dat ze nog bestaat. zonder haar op deze aardbol ben ik niks. Dan is niemand iets. snel trek ik de grote deur open. 'JONGEN BLIJF HIER' hoor ik mensen schreeuwen maar ik trek me er niks van aan. ik moet en zou jade helpen en reden. ik kijk roekeloos rond maar lang hoef ik dat niet te doen want midden in de hal zie ik een meisje op de grond liggen. in elkaar geklemt. aan de ene kant staat een grote man. een man die ik al eerder heb gezien. is dat de man die jade het leven zuur maakt. De man die Miley heeft. aan de andere kant staat politie en Niall. Niall horan. hij kijkt gespannen voor zich uit. ik doe het zelfde. De man komt langzaam met zijn pistool richting ons gelopen. alles maar dan ook alles dolt nu door mijn hoofd. ik moet iets doen. ik kan hier nu niet blijven staan. ik kijk naar niall. hij kijkt ook om zich heen en zo vinden zijn ogen de mijne. tranen zie ik. heel veel tranen. ik geef hem een knikje en begin dan te rennen. ik moet jade reden. ik moet zorgen dat haar niks overkomt. ookal lijd mijn eigen leven daar onder. snel sprint ik op de grote man af. zijn ogen zijn nog steeds gericht op jade. die ook nog steeds in elkaar gedoken op de grond ligt. opeens begint de man te schieten. niet op jade maar op het plafon. ik schrik en sta stil. heeft hij me gezien. snel kijk ik naar de hem. hij lacht gemeen en kijkt naar de overkant waar al de poltie mannen staan. waarom doen ze niks. waarom schieten ze hem niet gewoon neer. dat mag toch. snel ren ik door maar voor dat ik de man een trap kan geven. springt er al iemand op zijn rug. blonde haren zijn het. de blonde haren van Niall. hij probeer het pistool van de man uit zijn handen te slaan maar dat mislukt. alsof Niall een klein kind is gooit de man hem op de grond en richt dit het pistool op hem. 'RENNEN schreeuw ik. jade wil opstaan maar dan klinkt er weer een schot. geschrokken kijk ik naar Niall die nu opgekroppen op de grond ligt. de man heeft zijn pistool op het plafon gericht en kijkt woendend naar niall. 'JADE RENNEN' schreeuwt Niall. nu staat jade op en ze begint kei snel te rennen. weg van hier. volgens mij heeft ze geen idee waarheen maar ze rent weg. de man had vast niet gedacht want hij kijkt verbaast om en kijkt jade verbaast na. nu richt hij het pistool op jade en schiet. ik knijp mijn ogen dicht. Er klinken meer schoten. ik durf niet te kijken. wat als jade geraakt is. 'jade rennen' schreewt niall weer. ik open me ogen en zie dat niall mee word getrokken door een poltie agent. ik kijk de andere kant op en zie dat de man nu ook is gaan rennen. achter jade aan. ik moet iets doen. ik begin te rennen. achter de man en jade aan. de politie mannen zijn ondertussen ook in actie gekomen. 'JONGEN BLIJF HIER' schreeuwt er een. ik trek me er niks van aan en ren door maar ver kom ik niet want ik word vast gepakt door een van de andere poltie mannen en zo word ik terug getrokken. 'LAAT ME LOS' schreeuw ik en tranen stromen over mijn wangen. als er nu iets met jade gebeurd. 'Ga naar buiten jongen' zegt de politie agent en dan rent hij achter de rest aan. ik kijk hem na en laat me zakken door me benen. tranen lopen als water vallen over mijn wangen. waarom gebeurd dit. waarom gebeurd dit nu. met jade. waarom niet met iemand anders. hoe kent jade deze man. opeens hoor ik weer schoten. ik kijk verschrikt op en zie in de verte iemand liggen. iemands groots. een man. een grote man. volgens mij is het de man. de man die achter jade aan zat. 'jongen kunt u nog staan' klinkt er opeens achter me. ik kijk op en zie allemaal ambulance broeders langs me rijden met allemaal brandcards. 'we helpen hem' zegt een van de ambulance broeders die bij mij is gestopt. zonder dat ik iets kan zeggen tillen ze me op en leggen ze me op de brandcard. ik wil er afspringen maar ver kom ik niet want ze beginnen te rijden en al snel voel ik een koude buiten lucht over me heen glijden.

'dank u' zeg ik en ik sta op. ik ben ontslagen uit het ziekenhuis. niet dat ik er ooit gelegen heb maar de mensen hier wilde me perse onderzoeken. ik geef de dokter een hand en glimlach nep. ik kan niet glimlachen op dit moment. het lukt me niet. 'ga je mee max' hoor ik safaa zeggen. ik kijk op en knik. safaa was naar het vliegveld gekomen toen hij mij zo ongerust had horen praten door de telefoon. hij is toen met de ambulance mee gegaan naar het ziekenhuis. 'dokter' zeg ik nog snel voordat ik de kamer uitloop. de dokter kijkt op van zijn computer en kijkt me vragend aan. 'kan u me misschien bellen als er bericht is over de andere' de dokter glimlacht lief en knikt. ik glimlach ook en loop dan de kamer uit. een traan ontsnapt uit mijn ooghoek maar ik veeg hem snel weg. safaa hoeft niet te zien hoeveel pijn ik heb op dit moment. 'het spijt me max' hoor ik hem zeggen. ik kijk op en zie dat hij het echt meent. 'waarvoor' vraag ik. safaa stopt met lopen en gaat op een bankje zitten. hij klopt naast zich en laat zijn hoofd vallen. ik ga zitten en kijk ook naar oveten. 'voor wat ik zei tegen je door de telefoon, ik wist niet dat jade zo veel voor je betekende' hij kijkt op en kijkt me aan. ik glimlach even zuchtend en kijk ook op. 'ik had het jullie moeten vertellen, jullie zijn mijn best vrienden, we vertellen elkaar alles, het spijt me' zeg ik en weer voel ik een traan over me wang glijden. ik kijk weer naar me voeten en er beginnen gelijk meer tranen te rollen. na een tijdje voel ik hand over me rug gaan en kijk ik op. safaa komt dichter bij en sluit me in een knuffel. ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sluit me ogen. 'het komt goed max, jade is een sterke meid' ik trek terug en glimlach weer zwakjes. dan staat safaa op en hij steekt zijn hand uit. 'kom we gaan naar huis, de jongens zijn ongerust' ik pak zijn hand aan en knik. 'let's go'

---------------------------------

niet lang maar....

hi. ik ben er weer. heb wifi en leef in een nieuw huis. :D xxxxlol