Chapter 12 Never Been So Easy

22.5K 631 15
                                    

Kaira's pov

Napatawad ko sila Keith sa nagawa nila. Hindi kaya ng puso ko na hindi patawarin ang taong nagmamakaawa sa harap ko na humihingi ng patawad. Andito ako ngayun sa cafeteria. Kasama ko ang tatlong bebe na pakimbotkimbot. (Xia, Amythest at Suzy)

"Kaira bakit ang seriouso ng mukha mo ngayun"Xia.

"Palagi naman yan ingot!"Suzy.

"Ngiti please. Hindi pa pa kita nakitang ngumiti"Xia.

Ang oa talaga ng babaeng to. Imbis na makipag usap sa kanila, tinitigan ko lang silang tatlo.

"Ngumiti na siya ingot!"Amythest.

"Ay oo pala"Xia.

Para siyang baliw este tanga pala.

"Nasaan si Jake?"cold kong tanong sa kanila ng hindi sila tinitignan. Nakatingin ako ngayun sa kinakain kong burger.

"Nasa garden"Xia.

"Miss mo nah??"Suzy.

"Maybe?"

"Puntahan mo na. Lonely yun eh"Xia.

"Go!"Amythest.

"I will buy coffee first"sabi ko sabay alis ng hindi lumilingon sa kanila.

"Bye!"rinig kong sigaw ng tatlo.

Pagdating ko sa counter agad akong bumili ng coffee. Pagkatapos pumunta sa garden.

Pagdating ko dun nandun nga si Jake. Nakaupo sa isang bench at nakadikwatro. Nakapikit siya. Ang tangos talaga ng ilong niya at ang puti pa niya.

Nabigla ako ng bumukas ang itim niyang mga mata at tumitig sakin. Blankong blanko ito. Walang anong emosyon ang ipinapakita. Habang tumatagal parang unti unti akong nalolonod sa mga ito.

"What are you doing here? Di ba dapat nandun ka kasama ang parents mo?"

"Masama bang mangulila sayo?"

"Nope. I missed you too"sabi niya sabay ngiti. Napaka unique ng ngiti niya, dahil ako lang ang nakakakita nito. Sabi nila ngayun lang daw siya ngumiti.

"Ang oa namam natin. Nagkita naman tayo kagabi"

"Saan? Sa drama scence"sabi niya sabay smirk.

Mga lalaki talaga. Hindi nila alam kung ano ang nararamdaman ng mga babae.

"Yeah"

"Kaira? Sa tingin mo may magkakagusto ba sakin?"sabi niya.

Dahil dun nagmistula akong bato sa kinatatayuan ko. Medyo yata ako namula.

"Ugh? O-o na-man. Gwa-po ka at ma-ba-it. May ki-la-la akong may gus-to sa-yo"utal kong sagot.

"Sino?"

"Ako este si Andrea"

"Kaira Sheila ANDREA Zoe Curtis?"wow! Enymphasize pa ang ANDREA!!

"Eh kung sabihin kong oo?"

Dahil sa sinabi kong yun ay natulala siya at pulang pula na ang mukha na parang kamatis.

"Paano kung sabihin kong gusto siya ng isang dark elementalist?"sabi niya na sanhi ng paninigas ko. Pulang pula na yata ang mukha ko ngayun. Umupo ako sa bench na inuupoan niya ngayun. Pero may distansiya!

"Eh di maganda"shunga! Nadulas ako! Nakakainis!

"Ibang topic naman. Ano ba ang lagay niyo noon sa mortal world??"

"Gusto mo talaga malaman??"

"Yes. I'm curious"

"Pangit na nerd ako sa mortal world. Binubully ng lahat. Sinasaktan at inaapi. Minamaliit at pinahihiya. Kung tatanungin mo kung paano ako nabuhay dun, its never been so easy"

"Oh...masakit??"

"Syempre"

.......

Story plug in:

The Piper and The Puppeteer

On her way to perform a thief's biggest heist, Mirielle unknowingly evoked a beacon for enemies to locate their hidden kingdom. A light that called the greed of powerful people. Kings and Queens of different lands commanded their soldiers to take what they long to have. A weapon that was protected by the same bloodline for thousands of years. But instead of a death sentence, the king ordered Mirielle to be part of his Mystic Legion, in the frontline.

[You can find it in my account, you can give it a try if you are tired of my grammar errors and cringe lines in this story. A better alternative🫶]

The Lost Princess Of Pazysia [Under Revision]Where stories live. Discover now