The Lost Princess Of Pazysia [Under Revision]

Chapter 94 ❌WAR❌

Kaira's pov

Tapos na kami mag plano. Nakapaghanda na ang lahat. Ang araw na lang ang aming hinihintay.

Nakita kong nakayuko si Jade, "ok ka lang?"

"Kaira, ipangako mo sakin na hinding hindi mo gagamitin ang green fire mo"tugon niya

"Bakit?"

"Basta, ipangako mo sakin" tumango naman ako, "pangako"

Gamit ang pinagsamasama naming kapangyarihan, nagteleport kaming lahat, kasama na ang mga kawal.

May mga secret allies kami sa ibang dimesion. Nakatago sila para manmanan kong may mga Drakil ding nakatago o may mga inilagay na patibong si Drakilya.

Naaninag ko na ang mga Drakil na handa ng kumitil ng buhay. Masasabi kong mas marami kami, pero di dapat tayo makampanti.

Matalino si Drakilya. Di natin alam kung anp ba talaga ang kaya niyang gawin.

Sinummon na namin ang aming mga weapons at nagpalit sa real form namin.

Napatingin ako kay Jade. Siya ang wind elementalist?! Wtf?!!! "bakit di mo sinabi?"bolong ko sakanya

"May sumpa ang kapangyarihan ko. Di ko ito magagamit kung hindi digmaan"sagot niya

Napatango na lang ako at isinummon ang sandata ko.

Nicole's pov

Pagdating ng mga Drakil, umabanti ang pangkat namin ni Ren. Hinawakan niya ang aking kamay sabay ngiti, "Becareful and protect your kingdom"

"POSITION!!!!!" sigaw ni Jade. Isinummon namin ang aming armas at itinusok ito sa lupa.

Unti unting nagbabago ang kinalalagyan ng lahat ng nasasakupan ng dilaw na ilaw na aking ipinalabas.

Lahat kami ay mapupunta sa aking kaharian. "Sa tingin niyo, matatalo niyo kami dahil kaharian niyo toh?"mabangis na tanong ni Lady Zeraine

"At bakit naman hindi?" napangisi na lang ako at sininyasan ang mga kawal upang sumulong na..

Nagteleport siya sa harap ko at tinutukan ako ng sandata niya. Ngunit agad akong nagteleport sa likod niya at malakas siyang sinipa.

Tumayo siya agad at sumigaw, "bwiset! Ang lakas mo sumipa, tikbalang ka atah!"

"Hoy Chuckie, hindi ko nakikipaglaro sayo... Ang chaka mo kaya" pinalibutan ko siya ng lightning bolts.

Nagalit siya at tumakbo patungo sakin, ibinato ko sakanya ang lahat ng lightning bolts, pero bakit di tumalab.

Dinoble ko ang lightning sword ko at sinaksak siya ngunit agad naman niya itong tinanggal sa mga kamay ko at sinakal ako, biglang naging purong itim ang mga mata niya.

Pumikit ako at buong pwersa siyang sinuntok sa tiyan. Biglang may lumantad na itim na ugat sa kanang kamay ko, "your life is counted"sabi niya sabay ngisi

"Tss. If my life is counted, the last number will be my victory"

Tumalon ako sa taas niya at kinuryente siya. Nagsummon naman siya ng mga dark knights.

Bawat isa sakanila ay namamatay ng walang kahirap hirap. Pero habang nalilibang ako sa pakikipaglaban sa mga ito, nakaramdam ako ng sandata sa likod ko. Ang bigat ng prensinsya niya.

Paglingon ko, "sana nana naginip ako" hindi ako nakagalaw habang dahan dahan niyang inaangat ang kanyang sandata papunta sa leeg ko. Sinugatan niya ito at biglang ngumiti.

Sinaksak niya ako dalawang beses. Ngunit may dumating, "Ren..."banggit ko

Di ko na maramdaman ang aking mga paa at mga kamay. Parang napaparalyzed.

Nakita ko kung paano niya linabanan si headmaster. Umalis si Lady Zeraine. Tumayo ako ng mapansing natatalo na si Ren. "tumigil ka na Ren, laban namin toh"

Hindi niya lang ako pinansin. Nakatayo lang ako habang pinahihirapan naman siya, di ko na matiis kaya inilayo ko siya at ikinulong sa loob ng lightning shield.

Tumakbo ako patungo sa kalaban at iniba ang aking sandata, ginawa ko itong wip. Ipinalo ko ito sakanya at ng makalapit ay ipinulupot ito sakanyang leeg.

Naramdaman ko ang kanyang sandata na isinaksak sakin. Rinig na rinig ko ang pagsigaw ni Ren. Tinanggal ko ang kanyang sandata at inislash at ito sakanyang leeg. P**a, buhay pa!!!

"You're time is running"banggit niya sabay turo sa mukha ko, may mga utim na ugat na din ito.

Ngumisi ako, "sa pagkakaalam ko, walang paa ang oras, sadyang lumilipas lang ito!!!" sinaksak ko siya habang nakatalikod siya. Idiniin ko pa ito.

May bigla akong narinig na putom ng baril. Napahawak ako sa aking tiyan, at nanginig ng may mahagip na dugo. Tumulo ang aking mga luha ng makarinig ng pangalawang pagputok ng baril. Napaluhod ako at sinilip kong sino ang bumaril sakin, "R-ren?" itim na itim ang kanyang mga mata, para siyang nasaniban ng masamang espiritu.

Napaubo ako ng dugo ng lumabas ang pangatlong bala. Napahawak ako sa lupa at naalalang, hindi pala ako mamatay sa sarili kong kaharian.

Tumayo ako at isa isang tinanggal ang mga bala sa katawan ko, at lininis ang katawan.

"Alam ko na ikaw yan, HEADMASTER. Umalis ka sa katawan ni Ren, di kasi bagay sayo"ani ko sabay laso sa kanya ng aking soul separator laso(binigyan kaming lahat ni Jade)

"HINDI MAARI!!! ANG PATAY AY DAPAT PATAY NA!!!!!'"siyaw niya habang unting unting naglalaho.

"Uso yun sa mundo ng mga mortal, hindi dito. Iba na kaya ang panahon ngayun. Walang ng imposible, try mo ngang isearch"

Naglaho siya sabay ng paglaho ng laso. Biglang natumba si Ren, oopss.

"Aray, di mo namanlang ako sinalo. Ang shellfish mo"ani niya sabay tayo

Linapitan at binatukan ko siya, "loko! Selfish hindi shellfish" napangiti na lang siya at sinampal ako, "hoy! Para saan naman yun?!!"

"Hindi mo ako sinalo eh"-_-#

"Kung hindi lang talaga kita mahal"ani ko sabay cross arm

"Nicole, hindi ito oras para lumandi. Tumigil ka nga"bigkas niya sabay akap sakin

"Che!"

💜💜💜💜💜💜
Ito na po ang promise ko...