The Lost Princess Of Pazysia [Under Revision]

Chapter 95 You Don't Know

Guys, sorry dahil pinaghintay ko kayo. Well, December is a busy month. Nag RFOT, dumating ang tatlo bells dito samin tapos paghahanda sa Christmas. At paghahanda na rin sa New Year. So, babawi ako....

Kaira's pov

Nasa harap ko ngayun si Drakilya. Nasa Pazysia nga pala kami. Hindi naman kasi siya mamatay sa Drakel.

Nakatingin siya sakin ng seryoso. Kung pwede lang kitang bulagin!! UGHHHHH!!

"Dragøn silya calli metchill!!" sigaw ko para isummon si dragon ko. Pero,  as always walang nangyari.

Napangisi na lang si Drakilya, "tss. What are you doing? Is that a joke?"natatawang banggit niya

P##a naman eh! Ayokong sumayaw sa harap niya. Baka akalain niyang pinagluluko ko siya.

Take two, "Dragøn silya calli metchill!!!" ugh!! Wala pa ding lumalabas

Tumingin naman ako kay Drakilya, "patulong naman ohh"

Napatingin siya sakin ng nakakaloka, "what?! Are you insane?"

"Sige na, para maglaban na tayo. Kung di mo ako tutulungan, magtatagal tayo dito"

"Ok lang"sabi niya sabay sama ng tingin sakin

Lumundaglundag ako at kunwaring disappointed. Then nagteleport ako agad sa likod niya at sinaksak siya.

Napaatras muna siya, "simula na pala?"

The pak!! Humilom lang ang sugat niya!! 

Nagteleport din siya patungo sakin at muntikan na akong saksakin. Inilagan ko ang bawat ataki niya at sinampal siya, "madaya ka"banggit niya

"You're welcome" sabi ko sabay bato sakanya ng mga fireballs

Nagalit atah kaya pinaulanan ako ng itim na tinik. Aha!

Gamit ang kapangyarihan ko ay ibinalik ko sakanya ang mga tinik niya, "solohin mo yan!!!"

Binato niya ako ng napakaraming daggers. Buti at maliksi ako.

Pero nakaramdam ako ng sakit sa balikat ko. Liningon ko ito at hindi ito si Drakilya. Nakamask siya kaya di ko siya mamukaan.

Sinubukan kong tanggalin ang kamay niya sa balikat ko, "hoy! Wag ka ngang umepal diyan!"

Nagteleport ako papunta sa palasyo upang kunin ang pain reliever potion ko. Then bumalik ako.

At nakita kong nag uusap sila. Nagtago ako sa isang puno at nakinig.

"Kailangan natin siyang maipunta sa Drakel. Di siya mamatay dito" tugon ni Drakilya

Tumalon ako para makita nila ako sabay sigaw, "haka!!! Hoohoo!! Na miss niyo ba ako?"

May bigla namang bumatok sakin, "aray!" kainis naman eh. Ang epal ni Flynn!!

"Seryosohin mo naman ang dalawang yan. Baka maasar, magsumbong sa mama nila. Huhu" eh di ka naman din seryoso eh. Binatukan ko din siya at hinimas himas naman niya ito.

"We're not playing with you! We're here to kill you, Kaira"seryosong sabi ni Drakilya

"Ako lang? Di ba pwedeng si Flynn din? Hating kapatid kasi"tugon ko sabay tulak kay Flynn sa harap ni Drakilya

She smirked and summoned thousand of dark daggers.

Napansin ko namang nanginginig ang paa ni Flynn. "coward~"bolong ko sakanya

Kaya ayun nagalit, bumalik sa palasyo. So, solo ako? K, bahala na si Bathala

Inabanti ko ang kanang paa ko at pinosisyon ang sandata ko. "Tara, maglaro na tayo" banggit ko sabay takbo ng napakabilis at sinugatan siya sa paa. waah!! Ba't humihilom lang ang sugat niya?! Unfair!

I raised my sword to add more flames to it. The hotter, the better. The more fire, the deadlier.

I crossed my arms and released it with flaming force. Napaatras sila Drakilya. "You don't know me well"

I teleported several times to daze them. And released red smokes.

"If you want a fight. Face us. Don't be  such  a  coward" blablablabla. Whatever

"Bakit? Atapang ka? Atapang ka?" pang iinis ko

"tss. Anong tingin mo sakin? Atakot? Atakot?" ahh! Arunong pala din si aling

"Woah. Atapang abata" nakangiti kong banggit sabay palabas ng mga bulang apoy at ibinato ito sakanila

Nailagan naman nila itong lahat. Umalis ang lalaki niyang kasama at kami na lang ni Aling Drakilya ang natira.

"So? One on one ang laban?"

"Hindi. Two bye three. Arami natin eh. Arami talaga. Uso ang common sense teh" oh! Arunong pla abiro!

"Teh? Grabe ka. Atanda mo na aling"

Agad naman niya ako pinaulanan ng mga daggers niya. Tiniyak kong lahat ng iyon ay maiilagan ko. We're gambling for freedom and power. It's between freedom or chaos, peace or misery, happiness or ruins.

I closed my eyes and feel the whole power that I possess. Inside of me is a deadly flame that can kill both my enemies and my allies.

"Tss. Well, well, well. You're a hero in their eyes. But deep inside, you're a monster" banggit niya habang naglalakad palibot sakin

*sigh* "you can't predict who I am. If you know my real identity, then keep by yourself. A monster or not, I have a reason to fight" I opened my eyes and raised my sword and gather some energy.

My armor is not fire anymore. It's now lava and solidified with bravery and courage. Now, it's my time to kill.

I jumped above her and released magma balls. I landed and touched the ground. It turns to lava. Drakilya use her power to avoid the lava. She pitched me with black power.

I then cover my self with fire. And teleported to her back. I stub my sword to her.

Mas diniinan ko pa. Nahawakan niya ang braso ko at bigla itong naging itim. Tinanggal ko na ang sandata ko sa pagkakasaksak sa kanya.

Tumumba siya at binitawan ang kanyang sandata. Linapitan ko siya at ginalaw ang kanyang ulo gamit ang aking sandata.

Laking gulat ko ng nakabukas pa ang kanyang mata at nakangiti.

"Impossible! Hindi ka Pazysians! Hindi kita kalahi! Pero ba't di ka namatay?!!!!!" p##a, imposible toh! Isa siyang Drakel, hindi Pazysian!!

Tumayo siya at napaatras ako. Kinuha niya ang kanyang sandata at inayos ang kanyang buhok.

"You don't know me, Kid"