The Lost Princess Of Pazysia [Under Revision]

Chapter 101

Kaira's pov

No. This can't be. Panu kung nasa control pa rin siya ng reyna. Di ako pwedeng magtiwala sa isang katulad niyang ipinagpalit ang kaluluwa para sa lakas.

"Please face me" his gentle voice filled my empty ears

Dahan dahan ko siya liningon.

Her typical neat black hair. His pitch black eyes. Staring at me like I'm a big time idol on his front. His nose that made his look sharp.

To his framing jawline up to his soft kissable lips. This is the first time I saw him, the real him after the chaos.

I was stunned when he suddenly hugged me. His warmth tempt my body to hug him back, so then I did.

"I miss you" he said

Nabingi ako sa pagdadabug ng puso ko. Ito na lamang ang naririnig ko. Sa isang iglap lang ay nakalimutan ko ang lahat ng ginawa niyang mali. I'm so weak.

Marahan ko siya itinulak palayo sakin. I can feel the uneasiness at his stares. Hindi ko akalaing makikita pa kita.

He gently wipped off my tears using his hands. Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at hinila ako papalapit sakanya. Hanggang sa maglapat ang aming mga labi.

Ayokong gawain niya sakin toh pero iba ang gusto ng puso ko. Matagal ko na siyang kinalimutan. Pero bakit ko pa toh nararamdaman? This is so damn wrong.

His kisses deepen and I unconsciously kissed him back. The sensation of it calmed my whole system. For a moment, I forgot the burden and chaos existing in this very time. You can't blame me, I miss him badly.

"Nasaan si Kaira! Vannissa nasaan si Kai-"

Naitulak ko si Jake ng makita si Jade sa harap namin. Kasama niya sina Vannissa, Dean at Arwen na pilit siya pinapakalma. Mukha kagigising lang nito at tuliro.

Ngumiti siya sakin, isang masakit na ngiti. Namuo ang mga luha sa kanyang mga mata pero bago pa man ito tumulo ay agad niya itong pinahid.

"Kaya pala. I'm glad that you're back together" he said

Bago pa man siya makaalis ay pinigilan ko siya. Mahigpit kong hinawakan ang kanyang braso at pinaharap siya sakin.

Naaninag ko ang walang humpay na pagtulo ng kanyang mga luha. Labis ko siyang nasaktan. Well done Kaira.

Bumulong ako sakanya, "you saw nothing Jade. We'll finish this shit together Am I right?" he nodded

His arms immediately enveloped my body. I can feel his tears falling on my bare skin. I can feel his sadness and pain. I'm sorry.

Kumalas siya agad at buong ngiti akong hinarap. I saw his eyes shaded with great sorrow.

"We'll finish this together but I'm not sure if can stay" he said

Hindi ako nakapag salita o makagalaw. He's not sure if he can stay? No.

Tinitigan ko lang siya at hinayaang tumulo ang aking mga luha. Muli akong nabingin ng marahas na pagtibok ng puso ko. Nakangiti siya na para bang masaya siya. You can't lie to me.

"Stay..." I said

Tumalikod na ako sakanya. Ayoko ng makita siyang nasasaktan. Hindi ko kaya. Pumunta ako sa direksyon nila Vannissa.

"Get ready. Papuntahan natin ang ating mga kasamahan. Be sure to stay alive, no one will leave" lumingon ako kay Jade ng saglit while avoiding eye contact

"Tatapusin natin toh, kailangan nating tapusin toh" they all nodded in agreement

Sabay sabay kaming nagteleport papunta sa kinaruruonan ng madugong labanan.