Chapter 58

768 93 4
                                    

"ترجيح ميدي ....كه تا آخر عمرت از سرما يخ بزني ، يا از گرما بسوزي؟"هري پرسيد وقتي كه با گل آفتابگردوني كه تازه از زمين بزرگ پوشيده از علفِ باغ،كنده بود ور ميرفت.

"امم،" زانوهامو بغل كردم، وقتي كه تونستم يه جاي راحت روي چمن ها پيدا كنم

"هردوش آزردهندست ، ولي احتمالا يخ زدن از سرما. توچي؟"

"سوختن از گرما. چون همين الآنم گرممه. به هرحال." هري شوخي كرد و ابروهاشو بالا برد با يه چهره ي بامزه ي از خود متشكري كه تو چهرش پديدار شد. بهش خنديدم. چه احمقانه.

"خيله خوب نوبت منه"من گفتم

"ترجيح ميدي كه تا آخر عمرت High school Musical رو بدون هيچ وقفه اي ببيني يا به آهنگ Baby پشت سرهم براي بقيه عمرت گوش كني؟"

هري خنديد "امم،نميدونم . احتمالا به آهنگ Baby براي بقيه عمرم گوش كنم."

"جدا؟ فكر نميكردم كه يه بليبري باشي!" شوخي كردم.

"اوه آره،كاملا.Biebs واقعا عاليه." هري با طعنه گفت.

"شوخي كردم.گوش دادن به آهنگ بيبي تا آخر عمرت اونم پشت سره هم واقعا وحشتناكه."

"I know you love me,I know you care,shout whenever..."

"واي خدا" هري خنديد و با دستاش گوشاش رو گرفت.

به هري نزديك تر شدم و بطور أساسي اي اين آهنگ رو تو صورتش بلند ميخوندم. اون سعي كرد كه نخنده ولي نتونست و شروع به خنديدن كرد،كه باعث شد منم باهاش بخندم.

امروز اولين روز از زندگيِ جديده ؛ و چه راه زيباييِ براي گذروندنش .منو هري يه چمنزار تميز پيدا كرديم، و با اينه واقعا ساده بود،ولي واقعا هيپنوتيزم كنندست.

چمن هاي تميزِ سبز بلندند و گل هاي زرد آفتابگردون كه در حال رشدكردنند پشت اون(سبزه ها) پنهان شدنند. خورشيد گرم از افق ميدرخشه. هيچ برفي ديده نميشه، با اينكه الآن وسط زمستونه. اين مكان بهشتي آرام بخش هست و نميشه با كلمه ها توصيفش كرد. دوسش دارم.

من و هري الآن چندساعتي هست كه مثل تنبل ها وسط اين مكان آرامش بخشِ هيپنوتيزم كننده، نشستيم. ما مدت ها حرف ميزديم قبل از اينكه بازي هاي كوچيك ميكرديم مثل دنبال بازي....اين خيلي خوبه كه تو دنيا به هيچ چيزي توجه نكني،به دال هوس توجه نكني. اين توي گذشته بوده و هميشه هم اونجا ميمونه.

"باشه ، باشه" هري خنديد و مودبانه منو از خودش دور كرد.

"ترجيح ميدي كه توي نيويورك زندگي كني يا پاريس؟"

The Dollhouse | CompleteWhere stories live. Discover now