He's not my Gangster anymore

Chapter 23 - Selfish

Mas humigpit ang kapit ng braso niya sa tapat ng aking dibdib. At naramdaman ko din na bahagya syang yumuko.

Napakagat ako sa labi ng naramdaman kong inaamoy niya ako. Damn it! Amoy pawis na ata ako kakasayaw!

Cassandra, e ano... tsaka dapat--

"Sir, what do you think you doing!" Giit kong bigla dahil hihimatayin ako kapag tumagal pa kami sa ganitong posisyon.

"Hugging you from your back?" He answer innocently. Darn. I hate it when he acting like this. Madali kasi ako bumigay. Katulad nalang noon.

Kumabog ang puso ko sa sagot niya.

Sinubukan ko muling kumawala. Ngunit humihigpit ang yakap niya sakin. Kahit na ang totoo.. hindi ko alam kung gusto o ayaw ko ba ng ginagawa niya.

Damn... pitong taon.. bago ko ulit naramdaman ang mga bisig niya sakin.

"And stop calling me, Sir. That's inappropriate." Now he sounds serious.

Napangiwi ako. "Inappropriate? You are the CEO that's why it is normal to call you like that."

Muli kong naramdaman ang kanyang ilong sa gilid ng aking tenga. "Ayokong tinatawag mo ako ng ganon. Masakit sya sa tenga. Iba kasi ang gusto ko." He whispered. Napapikit ako muli. My..... gad.

"Your unreasonable." I tried to sounds firm. Cassandra.. brace yourself.

"My reason is valid and simple. Ayoko non dahil iba ang gusto ko." He said seriously and hoarsely.

"A-ano?" Biglang nanginig ang boses ko.

Pinagkasya niya ang kanyang ulo at leeg sa aking balikat. Kung hindi niya ako yakap. Paniguradong tutumba na ako ngayon.

Hinihigit niya ang paghinga ko. Napakagat muli ako sa labi. Halos magdugo na nga ito dahil sa diin ng pagkakakagat ko.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Naghuhurementado sila ngayon dahil ang nag ma-may ari nito ay nasa tabi ko na at yakap yakap ako. Damn it. Alipin ako ng sarili kong puso.

Ramdam kong tumagilid pa sya ng konti.

"Baby.. i want you to call me like that."

My heart scream silently in my chest. Ibig na nitong sumabog at alam kong alam niya at ramdam niya ang pagtibok nito.

Sa sobrang kabog.. nasasaktan na ako. Gusto kong maiyak. Naiiyak ako...

"No.." umiling ako.

Humigpit ang yakap niya sakin. "Gusto ko non.." he whined.

Lalong nanlumo ang puso ko. I can't believe he acting like this! Lalo lamang niya akong pinahihirapan na itaboy sya. Dahil maling mali ang nasa bisig niya ako. We're in a crowded place! At andito mga kaibigan ko!

"No, kristoff. Bitiwan mo na ako." I said calmly. Tama ang ginagawa mo Cassandra. Know your place.

"No. Damn.. kristoff?" He said in disbelief.

"Bitiwan mo na ako." Ulit ko. Please.. hanggat nakakaya ko pa.

"Kristoff. Bitiwan mo na ako bago pa may makakita satin. This is wrong!" I exclaimed. I can't help it but to raised my voice a little bit. Dahil kilala ko sya. Hindi sya ang tipo na agad bibitaw.