He's not my Gangster anymore

Chapter 22 - Never

Akala ko nakalimutan ko ng huminga ng banggitin niya ang salitang iyon. Nanikip ang aking dibdib doon. Mas lalo lamang sumakit ang puso ko. Ilang taon ko itong hindi narinig.

Baby...

Nalilito na ako. Ayoko ng pinaparamdam niya sakin. Maling mali ito. Hindi niya pwedeng tawagin ako ng ganon habang may iba syang katawagan. I am not willing to be his mistress if that's what he want me to do. Ako baby? Tapos yun isa babe?

No.. no...

Nagpuyos ang puso ko sa inis.
Tinulak ko sya. "Huwag kang sinungaling! Dahil kung totoo yan, sana noong una palang! Pero hindi mo ginawa. Kasi may rachelle kana. Kitang kita ko sa mata ni Rachelle kung gaano ka niya kamahal. You should love her back! Huwag mo syang lokohin!"

Nakita ko kung paano tumalim ang kanyang mata. "Rachelle is out of the picture. Don't drag her name here."

Feeling ko napahiya ako sa sinabi niya dahil nag-akyatan ang dugo ko sa mukha. Ayaw niyang dinadamay ko ang babae niya. Nasaktan ako..

Damn.. ganito ba sya kapag may umaaway sakin noon? Tumatalim din ba ang kanyang mata.. ang sakit makitang hindi na ako ang dahilan kung bakit sya nagkakaganito.

At ngayon ko nalang ulit naramdaman ito.. nagseselos ako noon.. kahit naman ngayon pero.. ibang selos itong nararamdaman ko may halong pagkainggit. Damn it.

May luha nanaman pumatak sa mata ko. Tinulak ko ulit sya. "Then, i am also out of the picture!"

Pumungay ang kanyang mata at agad dahan dahan na lumapit sakin. Natakot ako sa pwede niyang gawin sakin. Kaya handa akong suntukin sya. Pero maagap sya he trying to touch me. "No.. no.. you're not out of the picture.. you are the centered of it." Nagsusumamo niyang sambit.

Kumirot ang puso ko sa hindi malaman na kadahilanan.

Tumunog ang kabilang elevator. Hugyat na may papasok sa floor na ito. Nakaharap ako kaya ako ang unang makakakita kung sino man iyon. Sinubukan ko syang lagpasan pero maagap niyang hinablot ang aking braso.

"What the hell? what are you two doing?" Bakas sa boses niya ang pagkagulat. Napalingon ako sa nagsalita. Rachelle.. looking shock and mad at the same time.

Ayoko silang mag away. Agad kong pinunasan ang aking mata. Toff didn't take a move like he didn't heard rachelle like im the only one who deserved his attention.

"Ah.. wala ito." Damn Cassandra? Papaanong wala! Babae yan. Maraming na ang paniguradong lumalangoy sa isip niyan. You should think a bit convincing.

"I mean, may nangbastos sakin na kliyente kanina.. Sir Anderson, was worried and mad.. because he is my boss.. I can't help it but to cry.." damn now i am sounds like a fvcking loser. "He just trying to comfort me.." muli kong nilingon si Toff. Mas nanlamig ako sa tingin nya sakin ngayon.

"Here? Inside the elevator?" Agad akong nag iwas ng tingin kay Toff at tiningnan si Rachelle. Kitang kita ko na hindi sya naniniwala sa dahilan ko.

That's the first things i think at that moment!

And it is sounds valid. Ano gusto niyang sabihin ko na.. na nag aaway kami dahil..