He's not my Gangster anymore

Chapter 26 - Family

"Hey, file a leave now! Hmm... Kailangan pa ba non? Best Man naman namin sya so i think you don't need it." Ani Hannah. Magkausap kami ngayon thru Facetime. Nangungulit na sya. Ramdam kong gusto na niya akong makasama.

Ngumiti ako. "I think, kailangan ko parin non. Formality lang."

She frowned. "Fine.. fine. Dalian mo na ah. Naiinip na ako dito."

"Don't be. Your wedding is exactly a week from now."

"This is still so magical to me, Cassandra. Imagine.. i will marry the man that i dream before! Crush ko lang si Lucian noon. Naalala mo nagpapansin pa ako sa kanya. And thanks to you kasi naging kayo ni Ice prince... Omg! Kapag tinatawag ko syang ganon. Naalala ko ang kalokohan natin noong highschool. Tapos.. sabay pa kaming kumakain non. Kasi lagi ka nalang nawawala. Ayon pala.. may lihim kayong date non."

Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya. Hindi niya napansin iyon dahil abala sya sa pagkwe-kwento. Nung binalik niya sakin ang tingin doon ulit ako ngumiti. Our highschool memories...

"Im happy for you, Hannah. Lucian is a good man. Mabuti nalang talaga magaling ka pumili ng Crush." The last phrase is supposed to be a joke.

"Ikaw din naman magaling kang pipili ng crush."

Nagtaas ako ng kilay. "You mean si Canyon Grey?"

Umirap naman sya. "Yun kapatid non."

"Fyi lang Hannah, hindi ko naging crush si Toff." i will fight for this one. Even though.. yeah, naging crush ko nga sya. But it takes time for me to realized that. Ibang level kasi ang aking naramdaman noon.

"Sus. Kumwari pa to. So gusto mo na agad sya? Hindi ka man lang dumaan sa pagiging crush?" hannah raised her left brow.

Napakagat ako sa labi. Bakit ba kasi ito pa ang naging topic namin.

"Bakit ba kasi sakin na punta ang usapan. Basta hindi ganon yon. Tsaka sya ang nagkagusto sakin. Follow ups lang yun feelings ko." Now if toff heard about this.. baka malulunod ako sa hiya. Sobra ata ang confidence ko sa katawan. Darn it. Nakakahiya.

Humalakhak si Hannah sa naging sagot ko. Yeah right.

"Ang sabihin mo. Manhid ka noon. Yun maging ikaw sa sarili mo hindi mo alam na may gusto kana sa kanya. It takes time for you to realize that." Umirap pa sya.

"Tss. Kailan ko pala marerecieved yun gown?" I changed the topic na. Ayoko na din kasing pag usapan pa ang tungkol samin. It's killing me, you know. Especially there's  something happen yesterday. Hindi nga sya pumasok ngayon. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi. It is also frustrating me. Hindi ko alam kung alin ang mas gusto ko yun wala sya kasi hindi ko na kailangan pang mahiya sa kanya o yun wala sya pero.. i kinda miss his presence. Damn it, Ede inamin ko na din.. i missing him. And one thing, He kissed me yesterday.

Hanggang ngayon lutang padin ako sa bagay na iyon. I kissed every man i encounted sa bar noon. When im drown in drunkness kasi.. i thought sya iyon kasayaw ko o kainuman koz But damn right, Hindi parin talaga sya nakakalimutan ng sistema ko. My heart always go wild every time we touch. and that kiss is too much for me.

"Hoy.. ano ba? hindi naman nag hang pero natutulala ka dyan." Sambit ni Hannah.

Oh crap! im spacing out at nakita pa talaga ni Hannah. Kakahiya.