He's not my Gangster anymore

Chapter 21 - Coward

Papasakay na ako ng elevator from Base 1. Ka-close ko ang mga security Guard ng building na ito. They also treating me like a boss. Dahil na rin siguro ako ang secretary ng CEO.

Pagkapasok ko sa elevator, Pinindot ko ang 40th floor.

"I want you to treat me more than your friend."

Tinagilid ko ang aking ulo.

"Hah?" Sagot ko kay Ron kahapon dahil hindi ko alam ang isasagot. Anong ibig niyang sabihin doon?

He smiled. "Treat me like your own family now." Nagulat nalang din ako ng bigla niya akong yakapin. "You can call me kuya. Gusto ko mas maging komportable ka habang kasama mo ako."

I was too stunned on what he told me. Ano ba talagang nangyari kagabi at kung bakit ganito na sya sakin ngayon. Alam ko naman na sweet talaga sya sakin. Mabait at ramdam mo talaga na nirerespeto ka niya pero.. he wants me to call him kuya?

For unknown reason, naluluha ako sa bagay na iyon. Because i am completely alone. Sa pamilya namin.. ako nalang talaga.

Sina kuya Riley at edward ang mga kuya ko pero lahat sila pamilyado na. Maagang nagpakasal si kiya Riley. Si kuya edward naman.. engage na. At pinaplano na ang kasal.. alam ko naman na isang tawag ko lang sa mga iyon. Susugod agad sakin, pero iba na kasi kapag may sarili na silang pamilya.

I hug him back. "Ron, that's awkward. But thanks.."

He chuckled. "Nah, its not. Im 2 year older to you."

Tiningala ko sya. "May nasabi ako sayo kagabi noh? Hey.. you don't need to pity me.. i am completely find."

Umiling sya. "Your my little sister now. Kaya pamangkin mo na si Ziel."

Kumunot ang noo ko. "Mama nga ang tawag sakin e."

"That's okay."

"That's not okay, Ron! Ang incest ng dating. What if may makarinig na tinatawag kitang kuya yet si Ziel Mama ang tawag sakin." Sabay irap ko sa kanya na kinatawa niya.

"Even though I'd love to Ziel calling you, Mama. But this is for his sake. Ayokong ma confused sya pagdating ng araw. Sasanayin na natin sya na tawagin kang Tita. This coming week, ipapakilala na kita sa Mama ni Ziel. She's coming here."

Lumapad ang ngiti ko. "Really! But Ron, kahit wala ng kuya. I will consider you as my family now."

Ngumiti sya. "You can always count on me."

I sighed ng maalala iyon. Maybe may nasabi ako kay Ron, habang lasing na lasing ako. The way he treat me has changed.

Ano ano ba kasi yun nabanggit ko sa kanya. Pero ayos lang iyon, actually mas gumaan itong nararamdaman ko. At kung ano man iyon, i can assured that Ron will keep my words.

Hindi ko na nakakasama si Franco masyado. Medyo umiiwas nadin sya sakin o iniisip ko lang iyon.

Papasok sana ako kahapon.. pero pinilit din ako ni Ron na huwag na.