"Στεφανο's pov"
Περπατω πισω απο τον κ.Ωριμο προς το νοσοκομειο .Δεν ξερω γιατι ξαναπαω εκει ,δεν ξερω γιατι θελω να εγκλοβιστω πισω εκει .Δεν ξερω γιατι θελω τοσο πολυ να την δω .Ακομα και αν δεν με θυμαται .
Δεν με θυμαται .
Ειναι το μεγαλυτερο τιμημα της ζωης μου .Ηθελα να ξυπνησει ,μα να με θυμαται και να μπορουσα να την κοιταξω στα ματια αναγνωριζοντας με .Τωρα;
Τωρα ειναι ολα διαφορετικα .Συναντησα την μητερα στην εξοδο να κλαιει τοσο σπαρακτικα .Μου ειπε οτι στο ατυχημα και στην συγκρουση ,χτυπηθηκε ελαφρα ο νωτιαιος μυελος ,ενα απο τα πιο ευαισθητα μερη του εγκεφαλου .Θα μπορουσε να μεινει και παραλητη .
Δεν θυμαται τους τσακωμους μας ,ουτε πως γνωριστηκαμε .Δεν θυματε τον Αγγελο και τι εκανε .Δεν θυμαται οτι εφυγα .Δεν θυμαται οτι σπουδαζει ,που σημαινει οτι θα χασει την πρωτη της χρονια .Δεν θυμαται τον θανατο της Ευας .Πως θα της τα πουμε ολα αυτα ;Ή μαλλον ποιος;
Ο Αρης σταματα ακριβως μπροστα απο αυτο το καταθλιπτικο κτιριο και γυριζει να με κοιταξει .
-Προσεχε μην την ταραξεις .Χρειαζεται ηρεμια .Θα φυγω αλλα θα επιστρεψω ."μου λεει και εγω με ενα νευμα ,γυριζω πλατη και μπαινω μεσα σπρωχνωντας την πορτα .
Ανθρωποι στους διαδρομους να ανησυχουν για τους δικους τους αλλοι να βγαινουν απο δωματιο ,κλαιγοντας .Και ο δικος της διαδρομος σχεδον αδειος .Κανεις απ'εξω απο την πορτα της να την περιμενει .
Η πορτα της ανοιγει και οι χτυποι της καρδιας μου αρχιζουν να αυξανονται μα ηρεμουν μολις βλεπω τον Γιωργο να βγαινει απο εκει .
Μολις κλεισει την πορτα ,κοιταει ψηλα και χαμογελαει μαλλον στον Θεο .Τον θυμαται .Αν με θυμοταν δεν θα εφευγα ποτε απο διπλα της .Θα την αγκαλιαζα τοσο σφιχτα .Θα ηθελα να την προστατεψω απο καθετι που θα την ενοχλουσε ,θα την προσεχα .
Αν με θυμοταν ομως.
Ο Γιωργος γυρνα να με κοιταξει και αφου μου χαρισει ενα μικρο χαμογελο ,γυρνα πλατη και ακολουθει τον γιατρο της που προχωραει στον διαδρομο αυτον .
Προχωραω προς την πορτα της και παιρνω μια βαθια ανασα και παω να την σπρωξω μα δισταζω .
Ωραια και αμα μπω τι θα της πω;"Γεια σου Ιρις .Ειμαι ο καφρος που ειχες για αγορι .Δεν σε προσεξε οσο επρεπε ,και κυριολεκτικα θα επρεπε την πρωτη φορα που θα τον εβλεπες να τον βαρεγες;Αλλα σε αγαπαει;"
YOU ARE READING
𝙽𝙾𝚃 𝚂𝙾 𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈
Teen Fiction[2o Βιβλιο ] Highest Rank in TeenFiction:3th 29/01/18 -Με αγαπας ακομα; "την ρωταω εντρομος απο την ησυχια της . -Μην με ρωτας αν σε αγαπω ,δεν εχει σημασια .Λεξη που την καταστρεψες, δεν εχει πια αξια ."μου λεει ,δινοντας μου μια μονοτονη απαντησ...