𝙽𝙾𝚃 𝚂𝙾 𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈

✖Κεφαλαιο 19🍸

"4 Oκτωμβρη ,δυο εβδομαδες μετα"

Καθομαι διπλα απο το κρεβατι της κοιτωντας την να στεκεται ηρεμη μπροστα μου ,ασπρη σαν το χιονι λες και εχει βρει ηδη την γαληνη της και απλως θελει να με βασανισει .

Για ολες τις μαλακιες που εκανα .Τωρα τις πληρωνω .

Εδω 2 εβδομαδες."Εχει πεσει σε κωμα ,δεν ξερουμε θα ξυπνησει".Ειναι η ιδια γαμημενη απαντηση που μου δινει ο γιατρος της .

Πουστης.

-Ανοιξε τα ματια σου ,μωρο μου ."ψυθιριζω στο αυτι της βαζοντας το κεφαλι μου στο στρωμα ,αποτρεποντας μου να την βλεπω .

Κοιμαται .Ακομα .Εχοντας μου σε κοινη το ασπρο προσωπο της ,επιτρεποντας μου την θεα των ροδαλων  χειλιων της .Αυτων που θελω τις τελευταιες μερες να φιλαω και ποθω ολο και πιο πολυ .Αυτων που απομακρυνθηκα και αναρωτιεμαι πως μπορεσα .

Πως μπορεσα και αφησα αυτην την κοπελα ;Αυτη που κατεχει τα ματια που μου απαγορευει να δω εδω και μερες.

Της χαιδευω τα μαλλια απαλα ενω συγρονως κοιτω εκνευρισμενος το μηχανημα με τους χτυπους της καρδιας της .

Η Ιρις μου, το μικρο κοριτσακι μου ,βρισκεται ξαπλωμενη σε ενα κρεβατι ενος νοσοκομειου ,βασανιζοντας με .

-Ξερω οτι εκανα μαλακια που σε αφησα ,Ιρις .Ξερω οτι επρεπε να σταθω διπλα σου ,και να σου μιλησω.Τοσο καιρο σου ελεγα αν εχεις κατι που σε ενοχλει να μου το λες ,και εγω εφυγα .Η ευκολη λυση ειναι η φυγη .Συγνωμη μωρο μου ,συγνωμη που σε αφησα ,που ειμαι τοσο λιγος μπροστα σου ,που δεν σου εδωσα την ευτυχια που σου αξιζε ,που δνε σου ελεγα καθε μερα ποσο σε αγαπω ,ποσο ευτυχισμενο με κανεις .Αντιθετως εκανα τα ματια σου να δακρυζουν ολο και πιο πολυ .Τα γαλαζια ματια σου σαν θαλασσες ολοκληρες εβγαιναν ,και μετανιωνω ολο και πιο πολυ .Σε αφησα πισω και διαολε ,αν γινοταν θα τα αλλαζα ολα απο εκεινη την μερα που εφυγα .Αλλα περιμενα οτι θα ερθεις.Καθε μερα σε εκεινο το καταρραμενο αεροδρομιο να κοιτω τα εροπλανα να πηγαινουν και να ερχονται .Κοιταγα τους ανθρωπους που κατεβαιναν απο το αεροπλανο Αγγλια-Ελλαδα ,μα ποτε δεν σε ειδα εκει .Ηθελα να ημουν ο πρωτος που θα δεις .Ηθελα να ειμαι ο μοναδικος στην ζωη σοου .Δεν ηθελα να βασιζεσαι σε κανεναν αλλον μονο σε εμενα .Ποσο εγωιστης ,Θεε μου μπορει να γινει ενας ανρθωπος ;Αλλα ορκιζομαι Ιρις ,δεν θα εκανα τιποτα απο ολα αυτα αν δεν ημουν τυφλος απο τον ερωτα μου .Αν ειχα αλλη μια ευκαιρια ,μονο μια .Να σου πω ποσο μου ελειπες κατι κρυα βραδια που αναζητουσα το αρωμα σου ,μια αγκαλια και το μονο που εβλεπα διπλα μου ηταν ενα αδιο κρεβατι .Ολο μοιαζουν αδεια στην ζωη μου χωρις εσενα Ιρις .Ησουν η μονη που με κοιταξε στα ματια και μου μιλαγε με τετοιο θαρρος ."της λεω ενω την κοιτω ενω δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου αλλα δεν κανω κοπο να τα σκουπισω .