✖Κεφαλαιο 1🍸

11.5K 855 251
                                    

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ]

Εφυγε για αλλη μια φορα μακρια μου και ενιωθα τον πονο να εξαπλωνεται απο το στηθος μου και να καταβαλει ολο μου τω σωμα .Μπορει να τον εβλεπα μετα απο μερικους μηνες αλλα αυτο δεν σημαινει πως θα τον περιμενα μεχρι τοτε.

Και αυτο εκανα .

Το κενο στο στηθος μου δεν μπορεσει κανεις να το αναπληρωσε μεσα σε αυτους τους 2 μηνους ,ουτε ο Σωτηρης .Ο Σωτηρης που οταν με ακουσε απο το τηλεφωνο του αδερφου να κλαιω και να οδυρομαι ,απειλωντας θεους και δαιμονες οτι θα παω στην Αγγλια και θα του μιλησω ,πηρε το πρωτο αεροπλανο και εμεινε διπλα μου .

Φυσικα και ηξερα που πηγε.Το εμαθα μετα απο μια εβδομαδα ,που απαντησε ο αδερφος μου .Μια ολοκληρη εβδομαδα εμεινα στο σπιτι του περιμενωντας τον .Δεν ηρθε ποτε .Ηταν ηδη στην Αγγλια .

Το χειροτερο ειχε αλλαξει τον αριθμο του τηλεφωνο του και εκανα πολλα παρακαλια στον αδελφο μου για να παρω το τηλεφωνο του.Δεν το πηρα ,φυσικα και δεν μου το εδωσε .Αδελφος να σου τυχει .

Οσο για τον αδελφο μου ,μια εβδομαδα θρηνουσε για την Ευα ,ποτε δεν του ειπα για το γραμμα .Ειχε παει να ξεκινησει μια καινουρια ζωη ,δεν μπορουσε να κανει πισωγυρισματα .Τον ρωταγα καθε μερα πως ειναι εκεινος .

"Καλα"

Μου απανταγε καθε φορα .Μεχρι που σταματησα να ρωταω .Ηταν ανουσιο .Και ετσι αποφασισα να συνεχισω την ζωη μου μετα απο 1,5 μηνα .

Μια ζωη που θα αρχισει ξανα απο το πανεπιστημιο .Ναι,ηρθε η ημερα εκεινη που περιμενα .Θα ξεχναγα τα παντα .Και στην τελικη εγω προσπαθησα .Προσπαθησα να του εξηγησω να σωσω αυτη την σχεση .Δεν ειχα συνειδητοποιησει οτι ειχε ερθει το τελος της.

-Ιρις ,αν θες κατεβαινεις ."μου λεει γεματος ειρωνεια ο Σωτηρης.

Ηξερα οτι δεν επρεπε να με φερει αυτος .Ξινο θα μου το βγαλει.

-Ναι ,τωρα ."του λεω και κατεβαινω απο την μηχανη του.

Ολα τα βλεμματα εχουν στραφει πανω μας και δεν τα αδικω .Ο Σωτηρης ειναι πανεμορφος ,οχι οτι εγω παω πισω.

Και ναι ειμαι μετριοφρων .Πολυ.

-Αντιο ,μπιρμπιλο ."μου λεει ενω αφηνει ενα φιλι στο μαγουλο μου και του ριχνω ενα εχθρικο βλεμμα .

-Αντιο ."του λεω με ενα χαμογελο και γυρνω για να μπω στο πανεπιστημιο .

Περναω την πυλη ενω κοιτω τριγυρω μου .Παιδια καθονται σε παρεες ,κοριτσια με βιβλια στα χερια κουτσομπολευουν .Τιποτα διαφορετικο απο το λυκειο .Τιποτα το ενδιαφερ-

𝙽𝙾𝚃 𝚂𝙾 𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈Donde viven las historias. Descúbrelo ahora