Our Twisted Fate

Chapter Four

Bigla na lang akong napabangon ng may naramdaman akong humaplos sa pesnge ko. Agad kong tignan kung sino 'yon pero wala namang tao sa paligid. Si Becca naman tulog na tulog sa tabi ko. Tumayo na lang ako at nag-unat para naman hindi na ako antukin. Niligpit ko na rin ang mga pinagkainan namin at pinatay na ang T.V..

"Ellie?" Tanong ni Becca.

"Oh. Gising ka na pala. I'm here." Sagot ko sa kanya.

"What time is it?" Tanong niya ulit.

"Ah, 5:30 pm na." Sagot ko naman.

"Oh, shit!"

Napabalikwas ng bangon si Becca at kinuha ang cellphone niya. Nagtaka naman ako sa inasal niya. Anong problema ng babaeng to?

"Becca, what's wrong?" Tanong ko sa kanya.

She raised her pointing finger towards my face and called someone on the phone. Hindi ko alam kung sino ang tinatawagan niya kaya shut up na lang muna ako.

"Yes. Hello. Where are you?... You're home?.. Tssss! Don't pull that voice on me Lucas! No! All of you will come with us to buy some groceries. Now!"

She ended a call with pazzaz! I like her na. She just screamed at mister suplado galit sa mundo. I wanna adopt her. Haha!

"I'm sorry about that. We need to go downstairs. They're waiting for us." Sabi niya sa kin.

Tumango na lang ako at kinuha ang cellphone at pitaka ko. Pinalapit niya ako sa kanya at hindi ko alam anong nangyari pagkatapos nun dahil hindi ko rin alam pano niya akong lagyan ng makeup nang hindi ako nagrereklamo. Ang bilis din niyang nagawa. Ninja ata 'tong babaeng 'to eh. She was wearing that very satisfied smile on her face while bumababa kami galing sa kwarto niya. Hindi ko talaga alam kung anong nangayri kanina. Lumapit lang ako sa kanya at may mga nilagay na siya sa mukha ko. Hindi nga ako naka-imik.

"You're oddly happy right now, cousin. What did you do?" Tanong ni Greg kay Becca.

"Well, nothing. Let's go. Come on, Ellie. Jake, use the pick up truck." Sagot naman ni Becca.

Hinila naman ako ni Becca palabas ng bahay. Hindi ko na lang pinansin si Becca at ang mga galaw niya ngayon. Ewan ko sa babaeng 'to kung anong napasok sa kukuti niya. Ang weird lang kasi. Bahala na nga.

Nung dumating na ang sasakyan, sa likod na kami naupo. I'm sure hindi kami kasya sa likod kasi med'yo malalaki din sila. Sinabihan na lang kami ni Paul na sa kotse na lang daw sila ni Jake. Tumango naman kami at pinaandar na ni Luke ang sasakyan.

"So? Saan tayo bibili ng mga pagkain natin?" Tanong ni Greg sa 'min.

"The mall would do. I have some things to buy other than food that you boys like." Sagot naman ni Becca.

"Mahal sa mall. May palengke naman. Mas mura pa dun. May tawad ka pa." Sabat ko na lang bigla.

"We're going to the mall. Less hussle. And Becca said she'll buy whatever it is." Sabi ni Luke.

"Luke, please be nice. Luna. Remember?" Ika ni Greg.

"Greg. Can you not remind me of that? It's least of my worries. Why the hell did I find her here?" Reklamo ni Luke.

Hindi na lang ako umimik. Baka magsimula lang ito sa away kapag nagsalita pa ako. Bad mood ata 'yang si Luke ngayon. Ngumiti lang sa 'kin si Becca at humingi ng paumanhin. Ngimiti lang din ako sa kanya bilang pagsabi ng okay lang. Nag-usap na lang kami ng kahit ano ni Becca all throughout the drive papuntang mall. Si Greg naman sumasali minsan pero kapag hindi niya alam kung ano pinagsasabi namin ni Becca, hindi na siya nagsasalita at tumatango na lang. Ikaw ba naman painan ng topic na KPOP at KDrama. Haha! Si Luke naman, tahimik lang. Walang imik habang nagmamaneho. Hindi ko na lang pinansin. Galit na naman siya sa mundo.