Chapter 30

213 9 0
                                    

Luke' POV

Ellie's okay now. She can go home. Everyone was excited of the news. Even the whole pack wants to have a party for her and the babies. Rebecca's been telling Ellie about the room of the twins. Ellie's pretty much excited to meet the pack and the idea of having a baby shower for her.

When we got home, everyone was so noisy. The kids were jumpimg for joy. Men were being men. The women, oh, the women wants to pamper their Luna. Ellie was so happy to finally meet the pack. A smile never left her face. And I am happy that she is happy.

Everything was okay when the pregnancy came in.

At wee hour she would wake me up and request those food that out of this world. And I thought I was crazy. The first tri-mester was hard. She would eat a whole bunch of fruits and pizza's ang anytjingbelse and in a minute she's at the toilet vommiting everything she ate. I thought she was gonna vommit her intestines, too. That was everyday for 3 months. I was lucky to have 4 mothers with me. If it wasn't for them, I would totally gone mad with this pregnancy thing.

The second tri-mester was emotional. Ellie's been crying like someone died but she's just watching a drama on TV. There were once that she just cried out of nowhere just to find out that a cat got rescued from a tree. Me being the biy scout that I am, bought her a bunch of tissue. It is so frustrating to have a pregnant woman with you while you are watching TV. I am not saying I want to quit being a father but sometimes, you just wiah to turn off the emotional button that you wish every pregnant woman should have.

The last tri-mester was a bit intense. She was sweating like a pig. Been exercising so she won't any difficulty on delevering the babies. Going to the doctor every week for check ups. Ellie's excited to have the babies out of her womb. Me? Well, I'm in a panic mode everytime she says the babies are moving. I thought was in labour or something. She's been whining about how large she is which was true you don't want to say that to a pregnant woman. I learned that the hard way. Again, I wish pregnant women should have a off button for the extra emotional hormones they have. It's annoying the hell out of me at times.

"Luke, am I fat?" She asked for the nth time.

"Nope! You're the hottest pregnant woman I have ever seen, babe." I answered.

"Talaga? Walang halong biro?"

"Yep! Don't worry, okay?"

"Okay."

Ho! I can now relax. She won't ask that question for about 2 hours. But with all the stress, sleepless nights, infinite asking and unlimited crying, I am so thankful to the heavens for giving me Ellie. She's been the greatest gift I have ever receive in my whole. And the second best thing that has ever happened to me is that she got pregnant and it's twins. I hope the twins would be both girls. I like to have two princesses. It'll be so much fun.

*

Ellie's POV

Kabuwanan ko na at halos lahat ay nakabantay sa akin. Nakakainis nga kasi palagi na lang may nakasunod sa kin. It's annoying really. Mas kabado pa sila kesa sa akin. Mas excited pa ako kesa sa kabado. Wala naman akongdapat ikabahala. Sabi ng doktor okay naman kung normal delivery ang gagawin ko sa panganganak ko. Nasa posisyon naman ang mga bata kaya okay lang. At mas makakatipid pa kami. Tinuruan na rin ako nila tiyang, tita Marley at aunt Holly kung panu dapat umire. Galing daw dapat sa tiyan ang hugot ng lakas para madali lang daw manganak. Tinatawan pa nga ako ni Luke dahil ang pangit ko daw tignan. Sinasaway naman siya nila tita at pinapaalis na lang sa kwarto.

Sinabi din sa akin nila tiyang na dapat daw akong gumalaw galaw para may lakas ako sa panganganak. Baka kasi daw mawalan ako ng mawalay kapag unang ere pa lang. Bawat advise nila ay isinasaulo ko talaga.

Araw ng linggo nun. Umaga at nasa kalagutnaan ako ng paglilinis ng kwarto namin Luke, nang bigla humilab ang tiyan ko. Pumunta muna ako sa CR para maglabas ng dapat ilabas. Pero feeling ko parang ibang klase ng sakit ito. May parang tumutusok sa aking likuran at sobrang sakit pa. Napamura na lang ako at lumabas na sa CR para pumunta sa sala kung nasaan si Luke.

Hindi pa ako nakakahakbang ay may naramdaman na akong pumutok sa gitna ng dalawang hita ko. Nakita ko na lang na may tubig na ang sahig. Shit! Pumutok na ang panubigan ko. Agad kong tinawag si Luke. Hohhhhh! Ang sakit! Shit! Hindi ko ata kaya to. Hohhhh!

"Luke. LUKE! LUKKKKEEEE! MANGANGANAK NA YATA AKO!" Sigaw ka na lang dahil sa sobrang sakit.

Narinig ko naman ang malalakas na yapag patungo sa kinaroroonan ko. Nakita ko naman si Luke na hindi maipinta ang reaksyon ng mukha. Nataranta siyang binuhat ako at dali-daling bumaba para madala na ako sa ospital. Nalaman ng lahat na manganganak na ako kaya halos lahat naman ay di magkamayaw sa pagtabi para makadaan si Luke ng waang sagabal. Kung hindi ko lang tinawag ang pangalan ni Luke ay baka tatakbuhin niya lang ang patungo sa ospital galing sa mansyon. Si Greg na lang ang pinagmahino ni Luke dahil baka kung siya ang magmahino ay hindi siya maka-concentrate. Luke was comforting me but it didn't help. Halos mabali ko na nga ang kamay niya sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Kaya napapasigaw lang si Luke dahilan para mataranta na rin si Greg.

Pagdating naman sa ospital ay pinahiga agad ako sa stretcher at deritsong pinasok sa delivery room. Napapamura na lamang ako habang nasa loob. Hindi pa daw akong pwedeng umire. Kailangan daw na bumuka ang pwerta ko para mailabas ng maayos ang mga bata. Dumating naman agad doktor na pagpapaanak sa kin.

Nung okay na, pinaere na nila ako. Dun naman pumasok si Luke. Naiirita ako sa pagmumukha niya kaya kahit gusto niya akong hawakan ay hindi ko siya pinahawak. Andun lang siya sa isang tabi at nakatingin sa kin. Sigaw ako ng sigaw hanggang sa nailabas ko ang isang bata. Rinig ko ang pagiyak nito pero dinadala agad ito ng isang nurse sa di kalayuan. Nakaramdam ulit ako ng sakit at dun naman ulit ako pinaere ng doktor. Napasigaw na lang ako sa sobrang sakit at doon na lumabas ang pangalawa. Agad naman akong dinaluhan ni Luke at hinalikan sa labi. Naiyak na lang ako dahil sa mga iyak ng aking dalawang supling.

Dinadala naman ng dalawanh nurse patungosa kin at inilapag sa ang mga bisig. Napaiyak na lang ako sa tuwa ng makita ang dalawa kong anak. This is the happiest day of my life. I am now a full pledge mom of two beautiful children. Kamukhang kamukha ni Luke ang dalawa. Sa tangos ng ilong. Sa mata at labi. Kinuha naman ni Luke ang mga bata at binuhat niya. Nakita ko ang mga luhang pumatak galing sa kanyang mga mata. Kagalakan at kasiyahan. Yan lang ang nararamdaman naming dalawa ngayon. Sobrang saya.

Another journey has open up to us. Being parents to two beautiful children. Sana maging maayos na ang lahat.

-

-

-

-

Ang detalye ng panganganak ni Ellie jan ay understatement. I should know, dumaan ako jan. Promise! Walang magandang nanganganak. At lahat ng lakas mo ay mauubos sa kakaere para lang mailabas mo ang batang nasa loob ng sinapupunan mo. And don't get me started sa pagle-labour. Naku! Kung malakas ang body builder, mas malakas ang nanganganak. Promise ko yan sa inyo.

Pero, ohhhhhhhh! Nanganak na si Ellie. Hehe. Magdiwang tayong lahat! Hahaha. Kambal ang anak nila. Double the happiness ang buong pack nila Luke.

Abangan kung ano pa ang mga susunod na mangyayari!

Vote

Comment

Share

Recommend

Love yah,

- applelonio ;)

Our Twisted FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon