Our Twisted Fate

Chapter Five

Ilang linggo na rin ang nakalipas nung sleepover namin ni Becca. Ilang linggo na rin kaming nagkikita ni Luke ng patago. Ayaw ko pa kasi na malaman ng iba na kami na. I mean, bago pa lang nga kami magkakilala kami na agad. Kahit ako, nagtataka rin ako kung bakit ganito na lang ka-clingy kami sa isa't-isa. Ang hirap ngang pigilan na hindi siya kausapin o kahit hawakan man lang kasi baka hindi namin mapigilan ang isa't-isa. Pero sa tingin ko, alam na nila Becca ang tungkol sa 'min ni Luke ayaw lang nilang mag-comment dahil naghihintay lang din sila na kami mismo ang magsabi. And I'm thankful for that.

"Ellie! Good morning!" Bati sa 'kin ni Becca.

"Good morning, Becca." Bati ko pabalik sa kanya.

"Hey, there gorgeous! Haha! Wanna have lunch with me?" Pabirong sabi naman ni Jake.

May narinig naman akong mahinang growl galing sa likod ko. Ngumiti lang si Jake kay Luke at magsimula nang umupo sa upuan niya. Ngumiti naman sa 'kin si Greg at tumango si Paul sa 'kin. You know, I rarely hear Paul speak. A man of few words ang peg niya. Puro thumb's up at tango lang ang nakikita kong ginagawa niya, eh. Maliban na lang sa pagtaas ng kilay niya at pagngiti minsan. Other than that, wala na. Siguro hindi lang pala salita ang lalaking 'to.

"Settle down class. I have a surprise for you and it involves team work, so I'll group you guys into four. I'll start now!" Excited na deklara ni Sir sa 'min.

Isa-isa niya kaming tinawag para sa magrupo na kami. And surprisingly, ako lang ang babae sa grupo namin. Namely, me, Paul, Luke and Niño. Ang sama nga ng tingin ni Luke kay Niño which is why palagi ko siya tinitignan. Isang group project pala ang pinapagawa ni Sir Atom sa min.

*

The day is so slow right now. Nakakapagod. Kahit lunch time pa lang, wala na akong energy para mamaya. At that point, wala na akong pakialam. Nakakapagod talaga. Kahit si Luke pa 'yan, wala talaga akong pakialam. Tinabig nga ako ni Becca pero wala pa rin akong reaksyon.

"Ellie, are you okay?" Tanong ni Becca sa kin.

"Noooooooo. I'm tired. I don't know why. Kulang ako sa energy ngayon. Huhuhu!" Sagot ko sa kanya.

"Why? It's only half a day." Tanong niya ulit sa 'kin.

"Hindi ko alam." Sagot ko ulit.

"Eat something from your plate. It might help you get that energy back." Sabat ni Luke.

"No. So tired to even eat." Reklamo ko.

"Eat or else." Banta sa ni Luke.

Nanindig naman ang balahibo ko dun. Napaupo tuloy ako ng maayos ng wala sa oras. Natawa nga si Greg, eh. Alam na talaga nila na kami na ni Luke. Jake on the other hand has no intention on making a fuzz about me and Luke. He'd always hit on me or flirt. Nakakatawa nga, eh, kasi parang wala lang sa kanya na naiirita na si Luke sa pinaggagawa niya. And he's so cute when always act all innocent. I just wanna hug him until he can't breathe. Haha!

Pero kahit ayoko, pinilit ko pa ring kumain dahil baka magalit pa sa kin si Luke. Hindi niya nga ako nilulubayan ng tingin nung hindi ko naubos ang pagkain ko. Nung last subo ko na, dun lang siya nag-iwaa ng tingin at nakipag-usap na kay Greg tungkol sa mga businesses nila.

Kanya-kanya na muna kami ng trip ngayon. Ayoko na muna makipagkulitan kahit kanino. Bahala nga sila d'yan. Wala ako sa mood.