you're my drug.

hoofdstuk 2

ik voel dat ik na een tijdje mezelf weer word. ook voel ik al mijn ellende weer  terug komen. ik sta op en loop nog half high naar de spiegel. heel mijn make-up is uitgelopen. ik loop weer terug naar mijn kamer om te kijken hoe laat het is. half 5. ik besluit om nog even te gaan douchen. ik loop de badkamer binnen, kleed me uit, zet de kraan aan en laat de warme stralen over me heen lopen. heerlijk. ik laat mezelf via de muur naar beneden glijden. iets wat is vaak doe als ik moe ben. 

na twintig minuten draai ik de kraan dicht en droog mezelf af. als ik daarmee klaar ben kleed ik mezelf aan en veeg met make-up remover de restjes make-up van mijn gezicht af.

''GODVER ALEX!'' hoor ik ineens mijn vader roepen. natuurlijk weet ik wat er is. ''wat?'' vraag ik zo onopvallend mogelijk. ineens zwaait de badkamerdeur open. 'shit! die had ik vergeten om op slot te doen' ''je hebt weer gebruikt!'' hij komt op me af gelopen met een woedende blik. ik weet wel wat er nu gaat komen. ik voel een harde vuist in mijn gezicht. die had ik verwacht. 

''fuck pa! je drinkt zelf ook weer!'' schreeuw ik terwijl ik mijn wang vast pak. ''hou je kop,  je moeder had nooit gewild dat je aan de drugs ging!'' zegt hij terwijl hij negeert wat ik zeg. ''en mam had niet gewild dat jij je vol vuipt'!'' roep ik hard in zijn gezicht. ''hou je bek!!'' schreeuwt hij en slaat me nog een keer vol in mijn gezicht.

''je bent nogmaals gewaarschuwd'' en met die woorden loopt hij de trap af. verslagen blijf tegen de muur van de badkamer staan. zo erg is het nog nooit geweest.

ik ben er zo klaar mee, als ik genoeg geld had was ik hier al lang weg geweest.

ineens schiet Harry weer in mijn gedachten. shit.

ik ren naar beneden en gris mijn mobiel uit mijn tas die in de hoek van de gang ligt.

snel ren ik weer terug naar boven en ga uitgeput op mijn bed zitten.  Ik voer snel Harry's nummer in die hij op mijn arm geschreven heeft.

Hé, dit is mijn nummer.
Alex.

Ik leg mijn mobiel neer op mijn nachtkastje en loop naar mijn kleding kast. Na wat kleding nauwkeurig bekeken te hebben besluit ik om voor een zwarte skinny jeans te gaan en een wit shirtje met één of andere tekst er op. Ik haal het uit mijn kast en leg het op mijn bed.

Al snel hoor ik mijn mobiel trillen. Ik draai me om en pak mijn mobiel van het kastje af.

Harry: eindelijk zeg, laten we wat gaan drinken.
Aangezien het regent haal ik je om half acht op bij jou thuis.
Mag ik dan nog wel even je adres?

Iets drinken? oké. Opgehaald worden bij mijn huis? Echt niet.
Als ik me nou ergens voor schaam is dat wel mijn huis.
Het vele onkruid in de voortuin, De verf half van de raamkozijnen af en ga zo maar door.

Alexis: ik loop wel, waar wil je afspreken?

Stuur ik terug. Waarom doe ik dit ookal weer?
Gelijk komt er een berichtje terug.

Harry: bij dat koffie tentje 'the laugh '?

Koffie? Ik dacht meer aan een drankje met alcohol. Achja wat maakt mij het ook uit.

Alexis: oké dan zie ik je daar wel.

stuur ik terug. ik kijk op de klok en schrik, ik heb over een half uurtje al afgesproken met harry. ik ren naar de spiegel en schrik van de grote blauwe plek op mijn wang en kreun. Bedankt pa, dat kan er ook nog wel bij.
ik pak mijn make-up tasje en begin met een drikke laag foundation op te smeren om dit te verbergen.

 ***

met grote stappen loop ik op het gezellige koffie tentje af, ik ben namelijk al erg laat.. ik open de deur en kijk of ik harry zie zitten. maar nee, hij is er zelf nog niet eens. ik besluit om naar buiten te gaan en daar te wachten. ik leun tegen de muur en steek een sigaret op. ik buig mijn hoofd naar beneden en blaas de rook in mijn longen weer uit. ineens hoor ik getuut ik kijk op en zie Harry in een grote zwarte range rover de parkeer plaats op rijden.

als hij uitstapt verschijnt harry in een zwarte jeans en een leren jas. hij laat zijn hand door zijn bos krullen glijden,
Wow.

Hoe dan ook Harry is niet mijn type. Ik haat de kleur groen, en toevallig zijn zijn ogen groen. En die kuiltjes in zijn wangen zijn veel te schattig. 

ineens staat harry voor me. ''hey'' zeg ik ''hey'' zegt hij terug enkijkt me even bedenkelijk aan. ik frons maar besluit er niks over te zeggen.

''mag ik een trekje?'' ik geef mijn sigaret. harry en roken? dat had ik niet verwacht. maar plots gooit hij hem op de straat en trapt hem uit. ''what the fack doe jij nou?'' vraag ik woest en kijk hem met een open mond aan. ''je maakt jezelf zo helemaal kapot en dat ben je niet waard.'' ik rol met mijn ogen en kijk ik hem boos aan.
'' laten we naar binnen aan.'' zeg ik. harry opent de deur en ik loop naar binnen. we gaan zitten bij het raam. ''ik ga wel wat voor je bestellen'' zegt harry en loopt al weg voor ik iets kan zeggen.

als hij terug komt geeft hij een warme beker koffie aan mij. ik glimlach en neem een slok van mijn koffie.

''vertel eens iets over jezelf'' zegt Harry en ik verslik me bijna in mijn koffie. hij kijkt me bedenkelijk aan. ''je hoeft het niet te vertellen...'' zegt hij zacht. ik knik. ''maar vertel me dan wel hoe je aan die enorme blauweplek komt op je wang'' zegt hij. mijn ogen schieten open. zachtjes pak ik mijn wang. de foundation moet er af gegaan zijn door de regen. Shit!
''gevallen'' zeg ik simpel.

''en ik geloof je niet'' zegt harry simpel terug.

ik voel woede in me op komen. waarom moet die loser zich met mij bemoeien!? Hij kent me net een paar uur. Laat hem lekker met zijn eigen shit bemoeien.

''jij. hoeft. niks. van. mij. te. weten!'' sis ik en ren het café uit.

na 5 minuten rennen plof ik uitgeput neer op een bankje in het park. Ik heb echt geen conditie. ik staar wezenloos voor me uit. ik wrijf nogmaals over mijn wang. waarom moest hij er nou weer over beginnen.

Na een poosje voel ik dat er iemand naast me komt zitten. ''wat kan jij snel rennen zeg'' zegt hij hijgend. ik kijk Harry met een blanke uitdrukking.
''waarom schrok je zo erg toen ik over je wang begon?'' vraagt hij voorzichtig.
ik haal mijn schouders op. ''je bent niet gevallen, is het niet?'' zachtjes schud ik mijn hoofd.
''wat is er dan gebeurd?'' ''mijn vader heeft het gedaan'' fluister ik. ''waarom!?'' zegt harry licht bezorgt ''omdat hij weet dat ik weer heb geblowd '' ''blow je? Waarom?'' harry verwart ''omdat ik me gewoon zo kut voel ja!'' 'over wat?''

 ''de dood van mijn moeder'' breng ik moeilijk uit en barst in tranen uit.

wauw alex goed gedaan, echt! bravo! je kent hem niet eens een dag en hij weet nu al alles van je... goed gedaan...

na alles verteld te hebben komt hij dichterbij zitten, hij drukt een kus op mijn wang ik voel dat ik lichtjes bloos. en kijk naar mijn schoenen. ''je kan alles tegen me zeggen, en ik ben blij dat je me het hebt verteld''
"Ik niet" zucht ik.
"Hoezo?"
"Niemand wist dit dan mijn moeder, op mij en mijn vader na. En nu kom ik jou tegen, ik ken je een paar uur en vertel je zo mijn hele levens verhaal" breng ik uit.
Hij knikt begrijpelijk.
"Ik al het tegen niemand zeggen" belooft hij.

 ''mag ik een sigaret?''

 ''nee, absoluut niet''