hoofdstuk 31

1.1K 45 1
                                    

*alexis p.o.v*

op dit moment. kijk ik uit het kleine raampje van het vliegtuig waar ik nog steeds in zit. maar veel kan ik niet zien door de grijze donkere wolken om ons heen. harry ligt heerlijk te slapen terwijl ik zijn hand stevig vast houd.

plots begint het vliegtuig hevig te trillen en te schudden. ik kijk angstig om me heen en hoor dat er een baby begint te huilen. als een gek begin ik op Harry's borstkast te slaan. Harry opent geschrokken zijn ogen. "wat is er!?" zegt hij in paniek. "Harry, Harry we storten neer!" de man naast Harry, en Harry zelf beginnen hard te lachen. "wat?" "dat is turbulentie liefje, niks ernstigs, dat komt door het weer" ik zucht opgelucht en zak weer terug in mijn stoel.

het is nu 6 uur in de avond en ik ben het vliegen zat.

ik wenk een suardes en ze komt naar mijn rijtje toegelopen. "waarmee kan ik u helpen?" "hoe werkt deze tv?" vraag ik en ik wijs naar het schermpje dat voor me in de stoel is ingebouwd.
"je drukt op het knopje bovenaan, dan verschijnt het menu, omdat het touchscreen is kan je de dingen gewoon aantikken, sommige oudere mensen zoeken zich namelijk suf naar de afstandsbediening. op het menu kunt u kiezen tussen: internet, tv en de kaart van waar we op dit moment vliegen" vertelt ze mij.
"vriendelijk bedankt" ze knikt en loopt weer weg.

"ik ben trots op je" ik kijk harry vreemd aan. "hoezo?" "nou de alex die ik in het begin leerde kennen. had nooit zo vriendelijk tegen mensen gedaan, je bent echt aan het veranderen, en ik hield van de manier waarop je eerst was, maar nog meer van de manier waarop je nu bent" ik glimlach ik geef harry een kusje.

je bent veranderd! suist er door mijn hoofd. het klopt ik ben veranderd. ik ben niet meer die kleuren, mensen, vrolijkheid hatende Alexis die ik eerst was. en dat allemaal door de persoon die hier naast me zit. de persoon voor wie ik gevallen ben. hij heeft me geleerd hoe ik van het leven kan genieten, puur door alleen maar van hem te houden.

"mag ik op de kaart kijken?" harry knikt "ik wil hem alleen even zien voordat jij hem ziet zodat ik zeker weet dat jij niet weet waar we naartoe gaan"
even ben ik sprakeloos "... ow dat was ingewikkeld" Harry grinnikt. "hou je handen voor je ogen en niet valsspelen" ik doe wat knik zegt en hou mijn handen voor mijn ogen.

"oké kijk maar" ik open mijn ogen en zie dat Harry zijn hand op een plekje boven in beeld houd. daarna belijk ik de kaart. " o my god, Harry we vliegen over de Atlantische oceaan?" Harry knikt. ik bekijk we kaart nog eens goed. "richting Zuid Amerika?" "oké genoeg gezien voor vandaag!" zegt hij snel terwijl hij de kleine tv uitdrukt. ik begin te lachen.

na nog 6 uren pure verveling, maar 20 minuten slaap door een irritante baby, wat gepraat en tv kijken later, word er eindelijk omgeroepen dat we gaan landen. ik chek nogmaals of mijn gordel dicht zit omdat ik hem de hele vlucht niet uit durfde te doen. ook durfde ik niet naar de wc 12 UUR LANG. dus mijn blaas ontploft bijna.

ik loop de trap van het vliegtuif af. wat me opvalt is dat het hier nog licht is en ontzettend warm. ook is dit vliegveld omgeven door bomen. als ik een stap op de grond zet ben ik zo ontzettend blij dat ik de grond wel kan kussen.

maar dat doe ik niet want dat is vies.

"Harry waar zijn we?"

"Bem-vindo ao Brasil" zegt een man vrolijk. "wat zegt hij?" vraag ik nieuwsgierig. "welkom in Brazilië" zegt Harry met een big smile. "NOOIT!" roep ik hard en vlieg in Harry's armen. "vind je het leuk?" "ja echt wel!" roep ik blij.

Harry houd een taxi aan, we leggen onze koffers in de kofferbak. Harry geeft het adres en we vertrekken.

na een half uur rijden heb ik het idee dat ik midden in het regenwoud zitten. "stop maar" zegt Harry. de taxi stopt en we stappen uit, ik kijk om me heen. alles wat ik zie zijn bomen, planten en bloemen. "loop met me mee" zegt Harry ik pak mijn koffer en rol hem achter ons aan terwijl ik harry's had vast houd. na een tijdje komen we op een padje te lopen.

ik kijk naar mijn voeten die zich een weg over het onbetegelde padje vinden. plots staat Harry stil. "kijk eens voor je" zeg ik ligt geïrriteerd. maar als ik voor me kijk zie ik het mooiste dat ik ook heb gezien. een resort in de jungle. het lijkt op allemaal apartementen boven elkaar

(bekijk het plaatje)

"is dit waar we gaan overnachten?" "nee joh, hier achter is een open campeerplek, ik dacht dat je dat wel leuk zou vinden" een teleurgesteld gevoel stroomt door mijn lichaam. plots begint Harry hard te lachen. "haha jij gelooft alles zo snel" ik geef hem een speelse stomp. "haha 1-0 voor mij" zegt hij met een grijns.

"kom op ik laat je toch niet in een tentje slapen in de jungle. ik heb de beste kamer geregeld, en ik heb ook geregeld dat in de kamer naast ons een dokter verblijft" zegt Harry. ik laat mijn koffers vallen en spring in zijn armen. "je bent de liefste hazz" fluister ik. "niets is goed genoeg voor jou" fluistert hij terug. ik trek me een eindje terug en blijf vlak voor Harry's gezicht hangen. we glimlachen even en dan druk ik mijn lippen stevig op die van hem. al snel voel ik harry om toegang vragen en die geef ik hem.
na een poosje trekken we allebei terug en ik leg mijn hoofd op zijn borst. "i love you" zeg ik zacht. "i love you even more" zegt Harry en drukt nog een kus op mijn kruin

vote & comment?

you're my drug.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu