you're my drug.

hoofdstuk 51

"je wil wat?'' vraag ik aan Tim. ''met jou gaan schaatsen'' herhaalt hij dood serieus. ''waarom?'' vraag ik. Tim zucht. ''nou kijk, alle zieke kinderen krijgen één wens die een bepaalde stichting laat uitkomen. Maar aangezien ik al 20 jaar oud ben geven ze niet zo veel aandacht aan mijn wens. Dus ik dacht: 'laten we gaan schaatsen'

Ow en trouwens ik heb gisteren alles al geregeld. Je mag met me mee naar buiten, naar de schaatsbaan. we vertrekken over 2 uur. Medisch apparatuur wordt geregeld en er gaat begeleiding mee'' er groeit een glimlach op mijn gezicht. ''Tim je bent geweldig'' roep ik uit. Ik omhels hem en geef hem een kus op zijn wang.

Vandaag komt Harry weer terug. Vanochtend belde hij me om te vragen hoe het ging, en te zeggen dat hij vanavond rond 9 uur weer terug is. en daar ben ik blij mee, aangezien ik hem heel erg mis.

***

''schiet op!'' roept Tim die ondertussen al op het ijs staat. Ik zucht ''ja-ha ik krijg mijn schaats niet aan!'' Roep ik gefrustreerd. ''hard duwen'' roept Tim. Ik rol met mijn ogen en neem plaats op het houten bankje. Ik zak wat en begin hard te duwen met mijn voet. Plots schiet mijn voet in de schaats, en door die onverwachte actie klapt mijn kin hard tegen mijn knie. ''au!'' ik kijk rond me en zie dat alle begeleiders staan te lachen. Als ik Tim zie, zie ik dat Tim zijn lachen bijna niet kan inhouden. ''wat kijk je nou!?'' plots barst hij uit in lachen. Ik rol met mijn ogen en loop op mijn schaatsen richting de ijs baan. Ik stap op het ijs en wil gaan schaatsen, maar plots glijden mijn benen vanonder mijn lichaam en kom ik met een harde klap op het ijs terecht. Gelijk stopt Tim met lachen. Ik kijk op en zie hem geschrokken kijken. Maar dan houd ik het zelf niet meer en barst in lachen uit.

*

''Tim... ik kan niet.. meer'' zeg ik hijgend na een kwartiertje rustig geschaatst te hebben. ''hij komt rustig naar me toe geschaatst ''gaat het?'' ik knik gewoon even wat extra zuurstof nodig. Hij knik en pakt mijn hand. ''kom dan waan we iets drinken'' ik knik en laat me door Tim naar het cafétje lijden aan de zijkant dan de schaats baan.

Na 10 minuten heb ik eindenlijk mijn zuurstof bril op en probeer mezelf een beetje op adem te laten komen. ''een koffie en warme chocolademelk?'' vraagt een serveerster die een dienblad met onze drankjes vast heeft. Ik knik. ''voor mij de koffie en voor hem de chocolademelk.'' Zeg ik. Ze knikt, zet onze drankjes neer en loopt weer weg. ''gaat het een beetje?'' vraag ik aan Tim die zijn hand op zijn buik legt. Hij kijkt op en knikt. ''gewoon wat kramp'' legt hij uit. Ik knik en neem een slokje van mijn warme koffie. ''vind je het erg als mijn oma vanavond eventjes langs komt?'' ik schud mijn hoofd. ''tuurlijk niet, Lijkt me juist gezellig, en touwens Harry is er toch ook bijne altijd?'' hij knikt. ''ja... maar mijn oma is iets anders dan Harry.'' Ik frons. ''hoe bedoel je?'' vraag ik en neem nog een slok. ''nou kijk, mijn oma is zeg maar bezorgd over alles'' ik grinnik. ''lief toch?'' ''ja, wacht maar tot ze in je wangen knijpt" ik grinnik.

***

Na een lange dag veel plezier gemaakt te hebben laat ik mezelf vallen op mijn bed.
Vandaag kon niet beter. ik ben naar buiten geweest, na een maand binnen te hebben gezeten. ik heb geschaatst wat ik al heel lang niet meer heb gedaan. en ik ben de hele dag bij Tim geweest, waar ik blij om ben. lang zal Tim niet meer hebben en ik wil nog zo vaak mogelijk bij hem zijn.

Ik kijk naar Tim die zich rustig op bed laat zakken. "bedankt voor vandaag tim" zeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht. hij grinnikt. "je hoeft mij niet te bedanken, ik ben blij dat je mee ging" ik zend hem een lucht kusje die hij overdreven vangt en in zijn zak stopt. ik rol met mijn ogen en leg mijn hoofd op mijn kussen. ik voel de slaap mijn lichaam langzaam overnemen, wat begrijpelijk is. het was een lange dag. ik sluit mijn ogen en val langzaam in slaap.

"Hallo lieverd van me!" Ik schrik wakker van een harde stem. ik kijk verbaast om me heen en zie een kleine vrouw met grijs haar Tims richting op lopen. "hoi oma" zegt Tim en wil op staan om naar zijn oma te lopen. maar voordat zijn voeten de grond maar kunnen raken roept ze :" nee Tim! Blijf liggen!straks gebeurd er nog wat" Ik grinnik en kijk geamuseerd toe doe de kleine vrouw met veel moeite half op het bed klimt om Tim een knuffel te geven.
Nadat ze weer op de grond staat kijkt ze om zich heen. plots valt haar oog op mij. een glimlach siert haar gezicht. "hallo meisje!" Roept ze met veel enthousiasme. ik grinnik. "hallo mevrouw" zeg ik beleeft. ik ga op de rand van mijn bed zitten en wacht tot ze naar me toe komt. eenmaal aangekomen schud ze mijn hand. "noem me maar alsjeblieft ans" ik knik. "maar dat is niet mijn echte naam hoor, mijn echte naam is Angelina" ik grinnik, ik heb nog nooit een oma gezien die zo hyper is. "ik ben Alexis" zeg ik om mezelf voor te stellen. een glimlach verschijnt op haar gezicht. ze pakt mijn wang en beet en knijpt er in. "je bent een mooi meisje Alexis" zegt ze lief terwijl ik verga van de pijn.
Na een poosje, wat wel een eeuw lijkt te duren, laat ze mijn wang los en richt zich weer op Tim. ik wrijf over mijn wang en Tim schiet in de lach. ik rol met mijn ogen en ga op de rand zitten. "is het goed als ik even ga douchen?" Vraag ik aan Tim. hij knikt.

Ik sta op en loop naar de badkamer. ik sluit de deur achter me en begin me uit te kleden. als laatst trek ik mijn pruik van mijn hoofd en leg hem op het kastje. ik ga onder de douche staan en ontspan me onder de warme water stralen.
Na 10 minuten begin ik het een beetje bebouwd te krijgen door de warme stoom. ik zet de douche uit en probeer op adem te komen terwijl ik me aan de wasbak rand vasthoud. ik begin zacht te hoesten. "gaat het?" Hoor ik tim roepen vanuit de kamer. "uh ja" ik begin harder te hoesten. ik pak een handdoek die op de grond ligt en wikkel hem rond me heen. ondertussen neemt de druk toe en ik voel een steek van pijn door mijn longen gaan. "Weet je het zeker?" Hoor ik Tim vragen. "nee" piep ik.
Ik grijp met mijn hand naar mijn borstkast en probeer mezelf kalm te houden. Ik hoor dat iemand de deur probeert open te maken, wat niet lukt omdat ik die op slot heb gedraaid. "open de deur!" Hoor ik Tim roepen. ik probeer mezelf naar de deur te slepen door me aan dingen vast te pakken, maar snel gaat het niet.
Er beginnen kleine zwarte vlekjes in mijn gezichtsveld te verschijnen en ik raak in paniek.
als ik eindelijk bij de deur aankom. ik draai het slot open en laat me weer uitgeput op de grond vallen.

Gelijk komt Tim als een gek op me afgerend. "Alex? Alex!!" Langzaam word alles wat waziger en geluiden lijken af te dwalen. ik zie twee verplegers op me afrennen. ze roepen dingen die ik niet versta en zwaaien om mijn aandacht te trekken. ze overleggen iets en een van de verplegers legt me neer. plots zie ik een vierde persoon in beeld komen. hij komt me bekend voor, bruin wild haar, groene ogen en hij is lang. Hij raakt in paniek als hij mij ziet liggen. Hij wil naar me toe komen maar Tim houd hem tegen. vaag komen er wat geluiden terug; ik hoor mensen schreeuwen en huilen.
wacht eens die stem..
Harry!
Harry is terug!
Ik wil op staan en zeggen dat alles goed komt, maar dat kan ik niet. ik heb geen kracht, geen lucht en geen moed.
Mijn ogen zakken langzaam dicht maar plots begint één van de mannen op mijn borst te drukken. niet 1 keer maar een paar keer. mijn neus word dicht geknepen en ik voel dat iemand in mijn mond blaast. en ik lig hier. roerloos en levenloos op de grond. ik kan niks anders doen dan alles toe laten.
De man blijft door gaan met wat hij doet en langzaam probeer ik zelf mee te ademen. Makkelijk gaat het niet maar ik moet het volhouden.
geluiden worden langzamerhand duidelijker. ik begin weer hard te hoesten, maar deze keer stopt de man de reanimatie. "zuurstof nu!" Roept hij. Ik probeer mijn ogen te openen maar hett lukt niet, ze zijn veel te zwaar. niet veel later voel ik hoe er een kapje over mijn mond word geschoven en al snel merk ik dat ik extra zuurstof binnen krijg. ik word langzaam opgetild en op iets zachts gelegd, waarschijnlijk mijn bed. ik hoor mensen roepen. maar ik let er niet op.
ineens voel ik een hand mijn pols vast pakken.

"blijf bij me alsjeblieft!?" Hoor ik Harry snikken.

vote, comment & follow?