you're my drug.

hoofdstuk 17

ik schrik op als ik mn mobiel hoor trillen. ik kijk om me heen maar zie niks. ''daar'' zegt harry en wijst naar de grond. dat had ik dus blijkbaar laten vallen.

ik sta op en loop er naar toe. ik pak hem op. "f*ck'' roep ik geschrokken. "wat? wat is er?" vraag harry bezorgd. "er zit een barst in mijn scherm en ik heb hem pas één maand." ik zucht. Ik had hem gekregen van mijn vader toen hij in een goede bui was.   "we gaan binnenkort wel naar de winkel om hem te laten maken" ik knik.

ik richt me weer op mijn mobiel en open het berichtje:

Liam:hey alex wat ik vanmiddag deed was echt ongelofelijk stom.  ik wil het goed maken heb je zin om iets te gaan drinken zo?

ik glimlach typisch Liam dit.

"harry? zou je het erg vinden als ik zo even wat ga drinken met Liam?"

"nee, ga je gang" zegt hij een beetje kortaf. ik haal mijn schouders op en stuur Liam een berichtje dat ik er zo aan kom.

even later zit ik in de bus. ik moet echt mijn rijbewijs halen zaterdag, want zodra ik die heb ga ik auto kopen en ga ik niet meer met de bus. Ik ben van plan om gelijk wanneer ik hem heb gehaald, om een een auto te gaan.

ik stap uit en loop richting het café waar we hebben afgesproken.

"hey Alex" ik kijk op als liam  komt aan gelopen. "hey liam " we geven elkaar een knuffel en lopen naar binnen. we gaan aan een tafel bij het raam zitten. al snel komt er een serveerster naar ons toe. ik bestel koffie en Liam bier.

" dus..." zeg ik terwijl ik Liam ongemakkelijk aankijk. "sorry, sorry voor vanmiddag en sorry voor alles" ik knik "maar dat ik je leuk vind, neem ik niet terug.'' weer knik ik.

''Liam?'' vraag ik ga een poosje. ''wat?'' ''waarom ben je een jaar gelden weg gegaan?'' hij zucht even. ''ik was smoorverliefd op je Alex, ik kon het niet aan om elke dag in dezelfde stad te zijn als jou, in het zelfde gebouw of zelfs in hetzelfde lokaal. ik ben samen met zijn vader en moeder verhuisd, mijn vader had werk gekregen in een tattoo shop, maar al snel wilde hij zijn eigen shop hier in Chelmsford. we zijn weer hier gaan wonen, maar ik had besloten niet meer terug te gaan naar school omdat mijn vader me een baan gaf in zijn shop, daar ligt mijn toekomst '' ik knik.  

na een tijdje gepraat te hebben kijk ik  naar buiten. het is niet normaal hoeveel mensen hier lopen.  plots blijft mijn oog hangen op een paars geverfd kapsel
... lola?  aandachtig blijf ik kijken terwijl ze aan de overkant van de straat staat te wachten.  ineens zie ik louis aankomen lopen. hij loopt op lola af en geeft haar een knuffel. ze blijven staan en praten wat. na een tijdje komt er nog iemand aan gelopen, is dat Harry? hij loopt naar ze toe. hij geeft louis een hun handdruk en lola een knuffel. ik rol met mijn ogen, ik zucht als ze richting het café komen lopen waar ik nu ben.

als ik het vrolijke belletje hoor van de deur weet ik het zeker, ze zijn binnen. ik negeer ze en probeer mijn aandacht niet op ze te richten, maar dat lukt niet helemaal.

ze lopen lichting het tafeltje vlak naast die van ons. ik kijk naar lola die plaats neemt naast Harry. ineens draait ze haar hoofd.  we kijken elkaar voor een paar seconden aan en dan krijgt ze een gemene grijns op haar gezicht en richt zich dan weer op de jongens.

ik zucht diep en richt me weer op liam. hij kijkt me raar aan draait zich dan om. "is dat die Harry niet?" ik zucht geïrriteerd. "ja liam dat is harry"
hij grinnikt. ''reagger niet zo chagrijnig.'' Commandeert hij me.

ik kijk weer naar lola die dicht tegen harry aan zit. Ze heeft haar armen om die van hem geslagen en haar hoofd rust op zijn schouder . harry lijkt er niks om te geven. ineens blijven louis' ogen op mij rusten. hij tikt harry aan, buigt over de tafel en fluisterd iets in zijn oor.

"kom laten we gaan Liam" zeg ik snel omdat ik nu geen zin heb in harry. we staan op en lopen naar de bar. "wacht hier" zegt hij en loopt naar de kapstok waar onze jassen op hangen. Hij pakt ze er vanaf en loopt weer terug. Hij geeft hem aan mij en loopt dan naar de bar. "Ik trakteer" zegt hij. "Nee Liam dat hoeft niet" hij haalt zijn schouders op. "Als sorry van vanmiddag dan" zegt hij en draait zich om. Wanneer liam aan het betalen is hoor ik gefluister achter me. ik proveer niet te luisteren maar dat lukt niet echt "dat is niet mijn bedoeling" "ja zij denkt van wel" hoor ik mensen fluisteren.

ik hoor een stoel verschuiven en weet dat het harry is. "alex" ik draai me om en zie harry staan. "Hoi harry. kom je liam?" Liam knikt en we lopen naar de uitgang.

ineens trekt een grote hand aan mijn hand waardoor ik stil sta. "alex ik bedoel het niet zo er is niks tussen lola en mij" ik sluit mijn ogen haal diep adem en open ze dan weer. "ik zie je straks Harry" zeg ik rustig en trek mijn hand los. ik loop naar zayn toe. "ik snap je echt niet meer alex" zegt liam.

ik zucht "ik ook niet liam"

we lopen naar het bruggetje waar we vroeger vaak waren toen we nog iets hadden. ik kijk naar de kleine kuikentjes die achter hun moeder aan zwemmen. zo lief en zo onschuldig.  "liam?" Vraag ik. "ja?" ik kijk hem aan. "ik moet je wat vertellen" liam kijkt me serieus aan. "vertel maar" ik slik even en haal dan diep adem "liam ik heb kanker, ik wilde je het eerder vertellen maar ik kon het niet ik heb het moeilijk, moeilijk met alles en iedereen." Liam. "Wat!? Wat voor?" Vraagt hij en slaat een arm om me heen en ik kijk hem aan. "Long" vertel ik hem. "En hoe sta je er voor?" Vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op. "Het enigste wat ik weet is dat er kwade tumoren zijn gevonden in mijn linker en rechter long" vertel ik hem Er rolt een traan over zijn wang. "Liam wat is er?" Liam snikt "ik vind het zo k*t voor je dat je kanker hebt"
"Liam rustig maar, het komt wel goed, ze gaan er alles aan doen om me beter te maken."
Mijn hand zakt naar zijn jas zak en tot mijn blijdschap haal ik er een pakje sigaretten uit. "De laatste samen?" Vraag ik als ik er één uit het pakje haal en in de lucht steek. Hij knikt en haalt zijn aansteker te voorschijn.

na een poos gepraat en daarna gelachen te hebben zit ik bij liam in de auto. hij wilde me namelijk persé naar huis brengen. als we aankomen geef ik liam een knuffel en stap uit. ik loop naar de deur en bel aan. ondertussen hoor ik zayn nog toeteren en rijd weg. anne doet de deur open. Ik groet haar en en loop ik naar binnen.

Harry zit op de bank als ik mijn tas op de tafel zet. gelijk als hij me ziet staat hij op. hij loopt naar me toe en pakt mijn hand. "Sorry Alex" begint hij. Maar al snel kom ik er tussen. ''Harry, we hebben geen relatie, hou er over op!'' roep ik gefrustreed" ik kijk hem aan en Harry zucht.  "als je me zoekt ben ik bij mijn moeders graf" zeg ik en loop de deur uit. al snel hoor ik de deur open en dicht gaan. ik kijk om en ik zie dat Harry achter me loopt. "Harry, wat doe je?" "ik ga met je mee" ik zucht. Harry komt naast me lopen en pakt mijn hand.

na een kwartiertje lopen komen we bij haar graf. ik ga op mijn knieën zitten. Harry komt naast me zitten. ik staar ongeveer zo'n  tien minuten voor me uit tot harry ineens begint te praten. "alex ik weet dat dit niet echt het goede moment is. maar sorry, ik vind je leuk. en ik heb nog nooit iemand zo leuk gevonden. toen je vroeg of ik het erg zou vinden als je met Liam  zou afspreken, werd ik jaloers. ik ben nog nooit echt jaloers geweest op zo'n manier. ik heb daarom louis en lola gebeld om jou jaloers te meken en dat spijt me. dat was ewoon dom''  ik glimlach.'' het is al goed harry'' zeg ik met een lach. "ik vind je echt heel leuk" zegt harry en ik voel mijn wangen van kleur veranderen.
"kom, laten we naar huis gaan en er een gezellige avond van maken." Harry kijkt me met een grijns aan. ik geef heb een speelse stomp. en lachend staan we op, opweg naar huis.

vote en comment?