MASUM

~9~ Herşeyden Uzakta

Git gide alışıyorum sana. Hiç bir alışkanlık bu kadar güzel olamaz. Üstüme sinmişliğin var...

Alp duyduğu deli saçması şeyler yüzünden delirdiği için Melek'i arabaya bindirip doğruca dağ başında bir eve getirmişti. Buraya gelmenin tek yolu arabaydı. Dünyada sadece kendiler kalmış gibi bir his vardı içinde. Adeta hiçliğin oratsıydı. Ama yalnızlardı ya burada o herşeye değerdi. Yanlarında birkac parça kıyafet vardı bir tek, bir de gelirken bir marketten aldıkları yiyecekler. Burada bir ömür yaşayabilirdi. Tabii Melek ile beraber, onsuz hiçnir yerde yaşayamazdı da gerçii.

Hem ne demişti o öyle? Evlilik. O adamın hayatını s*kerdi eğer Meleile evlenirse. Gerçi buna kalkışması bile bunun için yeterli bir sebepti. Bir ara uygulasa hiç fena olmazdı. İçeri girdiğinde Melek yemek hazırlıyordu. Ne mi yapıyordu. En iyi yaptığı şeyi: Makarna. Ama ocağın altını yine kısmadığı için yine makarnalar birbirine yapışmış olacak ki bir yandan da söyleniyordu. Zamanında Alp'i dinleyip yemek yapmayı öğrenseydi böyle olmazdı.

Flashback

Alp önüne koyulan yarısı yanmış patates kızartmasına baktı. Annesini kaybedeli 2 yıl olmuştu ama babası hala yemek yapmayı öğrenememişti. Sadece birkaç haftada bir geldikleri için sorun olmuyordu onlar için ama babası sürekli bu yanmış yemekleri yemek zorundaydı. Bu yıl Alp'in okulu bitiyordu yazın burada kalacağı için yemek sotun olabilirdi. Bu yüzden bir yemek kursuna kayıt oldu.

Yaptığı yemekleri kaldıkları evde de yapmaya başladı. Ama Melek sadece gelip yemeğini yiyip gidiyordu. Rahatsız olduğundan değildi ama Melek'in ileride sorun yaşamaması için onunda kursa gitmesini istiyordu. "Melek sen de katıt ol şu yemek kursuna seni alan olmayacak başımıza kalacaksın."  Melek gülümseyerek Alp'e baktı "Ne gerek var sen varsın ya. "  "Ben her zaman yanında mı olacağım küçük hanım?"  "Aaa! Senin haberin yok mu Alp. Ben seni babandan istedim, o da verdi. Artık benim namusumsun. Sen öğren bana yaparsın." diyip öpücük attı ve önüne döndü.

Şimdi Melek'in söylediğini yapsa iyi olurdu çünkü aç kalmak istemiyordu. Sos yapmak için sağ kalan kısımlarını da yakmıştı. Yanına gidip onu kenara çekti. Yanmış makarnayı çöpe boşaltıp Melek'i masanın üzerine oturttu. "Şimdi aşkını izle." diyip poşetten unu çıkarttı. "Pizzaya ne dersin?" Melek heyecanla başını salladı. Alp önce hamurunu yoğurmak için malzemeleri hazırladı ve işe başladı. Hamuru açıp kenara bıraktı. Tekrar poşete dönüp içinden diğer malzemeleri aldı. Önce peperonu ince ince dilimledi, sonra sucuk ve sosis. Yeşil biber ve zeytini de daire şeklinde kesti. Mozerella peyniri, mantar ve mısır da ekleyip domates ve mısırıda ekledikten sonra son olarak susam serpiştirdi üzerine ve fırına attı. Fırını ayarlayıp Alp'e döndü.

Pişmesini beklerken Melek'i de kucağına alıp salona gitti. Zaten yatak odası hariç tek oda burasıydı. Melek'i dizine oturtup televizyonu açtı. Ev dağ başındaydı ama elektronik eşyalar yepyeniydi. Arkadaşının eviydi burası acele ile arkadaşını arayıp anahtarın yerini öğrenmişti. Zaten biliyordu da haberi olsun diye aramıştı. Melek'i göğsüne yatırıp takılı olan filmi izlediler. Daha önce Alp bir yerde azıcık izlemişti. Komedi türünde bir filmdi, izlediği kadarıyla güzel bir şeydi. Sesini çıkarmadan Melek'in saçları ile oynamaya başladı. İpek gibiydi, öyle güzel kokuyordu ki...

Melek'in kendinden geçmesine aldırmadan saçlarını okşadı. Alarm sesi ile mecburen sevgilisinden ayrılıp fırının başına gitti. En azından Melek'in makarnasından güzeldi. Yenilebilir bir yemek. Pizzayı dilimleyip bir servis tabağına koyduve içeri girdi. Melek koltukta uzanmış filmi gülerek. Alp onu kaldırıp tabağı aralarına bıraktı. Melek iştahla önündeki tabağa baktı. Kendini tutamayıp büyük bir açlıkla bir dilim almak için elini uzattığında pizza hala sıcak olduğu için eli yandı. Alp Melek'in yanan eline üfleyip öptü.