MASUM

~12~ Bana Kalan; Yalnızlık...

Ve niçin bu kadar çoktur öpüşleri gizleyen avuçlar? Ve niçin bu kadar unutmak istediğim.çok şey var???

Bölüm Şarkısı; Arsız Bela Ft Dj Kral- Sanık

Kırgındı Alp... Kızgın değil, kırgın. Kendisini dinlemediği ve gayet geçerli bir sebebi olduğunu bilmesine rağmen o adama gittigi için Melek'e kırgın... Şimdi ne yapıyor diye düşünmeden geçen tek bir saniyesi bile geçmiyordu. Ne yapmıştı acaba. Gerçekten o adamın olmuşmuydu?..

Düşüncesi bile tahammül edilemez geliyordu. Ama bu gerçek olabilirdi. Sabah uyandığında yüksek sesle Ne güzel bir gün, bileklerimi mi kessem, intihar mı etsem karar veremiyorum anne! diye bağırmıştı. Bu yaşadıklarını hakketmiyordu... Ama o gitmişti artık bu gerçekle yaşamayı öğrenmeliydi.

Söz vermişti; Eğer birisi tüm çabalarıma rağmen yine de giderse dönüşü cehenneme kar yağsa bile olmaz demişti. Elinde o evlilik cüzdanını gördükten sonra onu unutacağına yemin etmişti. Ama olmuyordu işte her yerde kokusu vardı. Her nefes alışında sanki inun kokusu ile doluyordu cigerleri oksijen yerine. Çünkü Melek'in kokusu onun yaşama sebebiydi.

Kalbi aklı herşeyi o'ydu. Şuan nerede ne durumda olduğu bile umurunda değildi. Onu unutmanın çaresi içmekse dbine kadar içecek, başkalarıysa tereddüt etmeden başkalarıyla olacaktı. Ama bu pis gece kulübünde bile hala onun için içerken nasıl olurda içme sebebini unuturdu.

Yapmalıyım onu başka kollarda unutmalıyım diye düşündü ve dans edenlerin oldugu tarafa döndü. Kendisini kesen birkac kız gözüne takıldı. Eskiden Melek'ten önce yaptığı şeyi yapıp kura çekecekti. Bu gece herşeyini kaybedecekti. Kendiside dahil. Kura
çekmesine gerek kalmadan sarışın bir kız yanındaki tabureye oturdu ve kendisini arzuyla süzdü. Alp kızın istediğini verecekti. Söyledigini yapıp unutacaktı...

Kıza yaklaşıp kendine çekti ve dudaklarına yapıştı. Aklından Melek'i uzaklaştırmaya çalışıyordu. Ama sadece lafta kalıyordu bu tabii. Kızı daha da hırsla öptü ve ayağa kalkıp çıkışa yöneldi. Dudaklarını ayırırken kız "Bana gidelim." diyince başıyla onayladı ve arabaya binip motoru çalıştırdı.

Kızın tarifi üzerine eve gelmişlerdi. Kız yine Alp'in dudakları yapıştı ve oturduğu koltukta uzandı. Alp bunu yapması geektiğini tekrarlıyordu içinden kızın üzerine uzanırken.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

Söylediğini yapmıştı Alp. Başka kollardaydı. Ama bir sürtük değildi kollarında uyuduğu. Annesiydi.. Dün gece her saniye aklına Melek geldiği için yapmamıştı, yapamamıştı... Başkasına dokunamamıştı. Melek vazgeçmişti ama kendisi vazgeçemiyordu. O unutmayı sevmezdi ki hem... Kalbine bir giren daha o kalp durana kadar çıkamazdı. İşte bu yüzden her önüne geleni sevmez, herkese temkinli yaklaşırdı.

Annesinin mezarınkn kenarındaki mermerden kalktı ve mezara son kez baktı ve gitti. Bir an keşke o da.ölseydi de beni aldatmasaydı diye düşünsede hemen kendine kızdı. Şimdi en azından istediği zaman görebilirdi. Mezarlığın kapısından çıkıp, ellerini cebine yerleştirdi ve meczupca yürüdü yolda. Akşamki içkilerden dolayı başı çatlayacak gibi ağrısada umursamadı. Kalbi daha çok ağrıyordu...