KRAL

BÖLÜM 1

***
YENİLENMİŞ HALİYLE  TEKRAR YAYINLIYORUM.

Hikaye başlangıç tarihi 

18/10/2017

***

Genç adam, önünde sallanan eli görmemezlikten gelmeye çalıştı ama o ne kadar çabalarsa karşısındaki, hiçbir surata veya hayvana benzetemediği yavşak olan insan; O kadar çok kıçını yırtıyordu. İç geçirerek kafasını, barın bir diğer karanlık tarafına çevirerek her yerde yiyişip dans eden çiftlere baktı. Bu manzaradan da sıkılmaya başlamıştı. Onu eğlendirebilecek olaylar zaten sınırlıydı. İzbe barın tarafsız bölge olmasından dolayı kimseye de bulaşamıyordu. Tekrar oflayarak önünde kabile dansı yapmaya başlamış olan yavşağa geri döndü.

"Ne var oğlum ne var! bir susmadın ya, hayır suratın da bir şeye benzemiyor ki gözüme gözüme sokuyorsun" dedi, vücuduna binen sinirle.

"Ne çirkini yaa, senin çıtan yüksek oğlum yoksa canın kankeletan daş gibi daaşşş" diye lafı uzatıp yan masada oturan sarışın kıza göz kırptı. Göz kırpmasıyla kız afallayarak, elindeki içkiyi düşürmüş yerde tuzla buz olmasını sağlamıştı. Genç adam, bıkkınlıkla gözünü devirdi. Aptal kızlara tahammülü yoktu. Özellikle deminden beri ona bakıp, yavşağın bir göz kırpmasıyla kendinden geçen sürtüklere ise sıfır toleransı vardı. Kıkırdayarak tekrar ona dönen yavşak, "Hah, ne diyordum ben" diye düşünmeye başladı. Beyin fakiri, yeminlen beyin fakiriydi diye düşünce dehlizine kapıldı.

Derin bir nefes alıp verdi. "Götünü yırtarcasına vermek istediğin bir mesaj vardı" dedi.

"Ah evet, şimdi hatırladım" dedi kafasını sallayarak.

"Sadede gelir misin?" 

"Şu demirlerin grubunu hatırlıyorsun demi" dedi, çocukta heyecanla gözlerini kırpıştırmış, onun hatırlamasını bekliyordu. 

Genç adam, "Hangi demir?" dedi tek kaşını havaya kaldırarak.

Ofladı. "Ya oğlum, nasıl bir hafızan var senin balık hafızalı, hani şu sürekli bizimle uğraşan grup yok mu, hani ayaklarından aşağı ağaca astığımız çocuklar" dedi bıkkınlıkla. Düşünceyle kaşlarını çattı. Hayal meyal hatırlamaya başlamıştı, genç adam.

Bir müddet sonra hatırladığı hatıralarla, "Evet, hatırladım hiç eğlenceli değildi." dedi sıkılmış bir edayla söylenip, içkisinden bir yudum almıştı.

"Ya yürü git sadist manyak, kıçı yırtılırcasına gülen ebem miydi o zaman? " dedi, yanında oturan çocuk sahte bir sinirle.

Genç adam, düşündükten sonra kısa bir cevap verme gereği duydu. "Şimdi düşününce sıkıcı geldi" dedi, omzunu silkeleyerek.

Çocuk, sinirle burun kemerini sıkarak bir nefes verdi. "Yok yok, sen uzaylısın anladım ben bunu kazadan sonra senin asıl benliğini kaçırıp, yerine sahtesine koydular. Gerçi o zamanlarda böyleydin ama en azından katlanabilirdin. Şimdi hiçbir şeyi umursamıyorsun" dedi kafasını bilmişçesine sallayarak. Genç adam, şimdi hatırladığı hatıralarla yüzü düşmüştü. Üç yıl önce bir trafik kazası geçirmişti. Annesi ise o kaza da ölmüştü. Babasıyla o ise kurtulmuştular. Babası nedeni bilinmez, en azından genç adam bilmiyordu, onu suçluyordu. Nedenini bilmiyordu işte çünkü hiçbir şey hatırlamıyordu. Ondan önceki hayatını da; kafasının içi bomboştu. Şu an karşısındaki yavşakta onun çocukluk arkadaşı olduğunu söylüyordu.

Genç adam, her zamanki bıkkınlıkla çocuğun kafasına bir tane geçirdi. Kafasına geçirmesiyle öne arkaya şiddetle sallanmıştı, çocuğun kafası.