Bizim Hikayemiz (KİTAP OLDU)

Yazar: Melike İPEK

Başkasının felaketini kendi sevincin yapma (Publilius Syrus)

HAVALI DÜNYA

Bir varmış bir yokmuş; galaksimizde Güneş, Ay ve Dünya'nın yanı sıra başka gezegenler de varmış. Bu gezegenlerin hepsi de güneşe hayranmışlar ve onun yanından hiç ayrılmıyorlarmış. Güneş onların hem annesi hem de babası gibi bi'şeymiş. Ondan bir an ayrılmaya kalkışırlarsa parçalanıp yok olacaklarını düşünüyorlarmış.

Tabi uzayda öyle boş boş oturmuyorlarmış. Her birinin günlük işleri varmış. Ancak bu işleri bittikten sonra arta kalan vakitlerinde sohbet ediyorlarmış. Yine bir akşam işlerini bitirmiş ve sohbete başlamışlardı. İlk sözü Merkür almıştı.

-Merkür: Tamam Güneş çok güzel ama çok sıcak aynı zamanda. İçinizde ona en yakın olan benim ve sıcaktan kavruluyorum. Keşke birinizle yer değiştirebilsem.

-Neptün: İyi dersin de Merkür kardeş, ya bana ne demeli? Ben de en uzakta olan gezegenim ve ha bire üşüyorum.

-Jüpiter: Sakin olun arkadaşlar ve beni dinleyin. Ben tam ortadayım. Ne çok sıcaklıyorum ne de çok üşüyorum. Ama benim de bir derdim var. Ben de çok cüsseliyim ve bu cüsseyle dönmek hiç de kolay olmuyor.

-Uranüs: Of Allah'ım offff! Ben de yerimden hiç memnun değilim. Şu Satürn'ün halkaları bana çarpacak diye ödüm kopuyor. Bir de çok havalı. Halkaları var diye havasından geçilmiyor.

-Satürn: Amma da yaptın kardeş! Havaysa hepimiz de havalıyız. Hatta koca bir havanın tam ortasındayız. Yok, bahsettiğin oksijen gibi bir şeyse o bir tek Dünya'da var. Hem baksana hiç sesi çıkıyor mu? Bize cevap vermeye bile tenezzül buyurmuyor!

-Dünya: Demek en havalı benim, öyle mi? O halde bir de beni dinleyin. Bir kere üzerimde sayısını sadece Allah'ın bildiği nice canlı ve cansızları taşıyorum. Hele bunlardan 'İnsan' diye bir canlı var ki ha bire bana zarar veriyor. Sularımı kirletiyor, toprağımı zehirliyor, atmosferimi deliyor ve daha neler neler... Böyle giderse ilk yok olacak gezegen ben olacağım.

Bu sataşmalar böyle devam edip giderken güneş araya girdi ve son sözü o söyledi:

"Sevgili dostlar; Biz eşsiz bir takımız ve her birimiz birbirimize bazı kanunlarla bağlıyız. İçimizden biri bile olmasa bu kanunlar bozulur ve her şey alt üst olur. Bu yüzden hepiniz çok değerli ve çok özelsiniz. Bunu sakın unutmayın! Hadi bu günlük bu kadar gevezelik yeter! İyi geceler kardeşlerim!

Hepsi derin bir uykuya dalarken gökten elma büyüklüğünde üç gök taşı düşmüş. Biri Merkür'ün, biri Venüs'ün diğeri de Mars'ın başına düşmüş. Aralarında dünya olduğu halde onun başına düşmemiş. Çünkü dünyada insan varmış ve bu insan her şekilde korunuyormuş. Ya insan? İnsan dünyayı koruyor muydu?...' 

***