Bizim Hikayemiz (KİTAP OLDU)

Yazar: Asya Nur Çetinalp

Dünyada hiçbir şey insanı kin besleme

duygusu kadar yıpratmaz. (Nietzsche)

ÇOCUKLUK ARKADAŞI

    Çocukluk arkadaşı olan Furkan ve Semih ortaokul yıllarında sudan bir bahaneden dolayı kavga etmiş ve küsmüşlerdi. Başlangıçta

'Birkaç gün sonra barışırız..' diye niyetlenmişlerdi ancak araya zaman girdikçe soğukluk artmış ve her ikisi de düşman olmuş gibi birbirlerinden uzaklaşmışlardı. Ne zaman göz göze gelseler bakışlarını kaçırıyor, aynı koridorda karşılaşsalar yollarını değiştiriyorlardı.

Furkan, lise sınavlarında başka bir şehri tutturunca yeni çevre, yeni arkadaşlıklar derken birbirlerini tamamen unuttular. İkisi de başarılı olduğundan Furkan iç mimar, Semih ise doktor oldu. Askerlikleri bittikten sonra ikisi de evlendi ve çoluk çocuğa karıştılar. İkisinin de işi İstanbul'daydı ve birbirlerinden habersiz aynı şehirde çalışıyorlardı.

Gel zaman git zaman Furkan sorumluluğunda olan bir inşaatı incelerken 3. kattan düşüp ağır yaralandı. İç organları ciddi zarar görmüştü ve çok riskli bir ameliyat geçirecekti. Toplanan doktorlar heyeti ailesini bilgilendirmiş ve her şeye hazırlıklı olmalarını istemişti. Aynı heyet, ameliyatı Uzman Doktor Semih Kara'nın yapmasını da karara bağlamıştı.

Semih, ameliyat listesinden Furkan'ın ismini görünce tanımış ve riskli olmasına rağmen ameliyatı üstlenmişti. Ameliyat başarılı geçmiş ve birkaç gün sonra hasta kendine gelmeye başlamıştı. Semih bir sabah hastanın odasına gitti ve

"Geçmiş olsun Koca Kafa!" dedi. Bu Furkan'ın lakabıydı. Furkan doğrulmaya çalışarak arkadaşına sarıldı ve her ikisi de sevinç gözyaşları döktüler.

Yeniden arkadaş olmuşlardı. Bu kez dostlukları bir çelik gibi sımsıkıydı. Tıp Bayramında, Semih Furkan'ı da davet etmişti. O davette Furkan Semih'e çok güzel bir ev hediye etti ve başarılarının artarak devam etmesi temennisinde bulundu. Artık ailece de görüşüyorlardı. Bu görüşmelerin birinde ikisi de çocuklarını karşılarına almış ve onlara şöyle nasihat etmişlerdi:

"Siz siz olun, arkadaşlarınızdan vazgeçmeyin! Hele bu çocukluk arkadaşınız ise asla vazgeçmeyin!.."

***