Şeytan - Aşk - Oyun

Beni Öldüremeyeceksin!

-Merhaba az kitleli okurlarım kitabımı okuduktan sonra beğenirseniz çok sevninirim :D:D İyi okumalar-

Eve gitmiyordum ve babam resmi olarak Bella'ya savaş açmıştı. Geceleri içtikten sonra arıyor ona küfür edip ölüm tehditleri savuruyordu. Evi basacağını ve onu öldüreceğine yemin ediyordu. Bella'nın böyle üzülmesine dayanamıyordum. Bir gece tam evlerini terk edecekken Bella beni durdurdu. O kadar çok ağlamıştık ki, orda kaldım. Gece boyunca ağlayarak sızdık. Darren'ı en son gördüğümde Pazartesi'ydi, koridordaydık ve yolumu değiştirip az kalsın erkekler tuvaletinin içine giriyordum. Ondan sonra bir hafta boyunca bir daha onu görmedim. Ne Eldan'ın yanında. Ne Ed'in yanında...  Ne de derslerde.

Bunun dışında bağzı tuhaf şeylerde olmuştu. Kendimi eskisi gibi iyi hisetmiyordum. Olduğunca Bella'dan saklamya çalışıyordum ama farkına varmıştı. Kusuyordum, rengim git gide soluyordu. Saçlarımın dökülmesi artmıştı, iştahsızlaşıyordum, evet, farkındayım ben iştahsızlaşıyordum! Uykularım gitgide düzensizleşmişti. Bazen gözlerim kararıyordu ve kendimi revirde buluyordum. Bir şeyler gerçekten ters gidiyordu. Bir şeyin beni parçaladığını hissediyordum. Bazen insanların arasında bana benzer bir kız görür gibi oluyordum ama bu gerçek olamazdı değil mi? Doktora gitmem gerekiyordu ama ben gitmek istemiyordum. İşleri akışına bırakmıştım ve bunun yanında birde dersler vardı. Sınav haftası bitmişti ve benim notlarım B'ye düşmüştü. Bu notları düzeltmek için çalışıyordum ama o kadar çok olay geçmişti ki başımdan, dersleri tamamen unutmuştum.

Zil çalınca elimde ki Coğrafya sınav kağıdını öğretmenin önüne bıraktım. Öğretmen arkamdan bakarken bende dışarı çıktım. Koridorlar yeni yeni doluyordu ve ben ezilme tehlikesi yaşamadan dolabıma gelmiştim. Dolabımı açtığım sırada sarı bir kağıt yeere düştü, eğilip yerden kağıdı aldım. Düzgün bir yazı vardı kağıdın üstünde.

Kıyafetlerimi getir.

Ağzım açık kalmış bir şekilde 2 haftadır bende duran torba içindeki kıyafetlere baktım. Etrafıma hızlıca bakındım, Darren'dan iz yoktu. Bu da neydi şimdi böyle? Elimde ki not kağıdı çekilip alınınca, başımı çevirip, notu okuyan Bella'ya baktım. Kaşlarını çattı.

"Bu çocukta kesinlikle birşeyler var. Sırrı çözmek için bir şeyler yapmaya başlasak mı artık?" Dedi Bella tek kaşını kaldırarak bana baktı. 

"Son iki sınav, bu gün son gün. Sınavları verdikten sonra gideceğiz ve bu oyunu öğreneceğim." Dedim ona bakarak. Bella başını sallayarak bana güven verdi.

"Sonuna kadar yanındayım kardeşim." Dedi bana. Ona gülümsedim ve kapağı kapattığım sırada aniden gözlerim karardı. Bella'ın koluna yapıştım.

"Benle konuşuyormuş gibi yap." Diye fısıldadım ona. Dolaba yaslandım ve karanlığın bütün herşeyi silmesini izledim. Bu çok tuhaftı herşeyi hisediyordum duyuyordum ama sanki arkamdan gelen bir uğultuydu hepsi.

Karanlık bir yerdeydim ve yerler ıslaktı. Çıplak ayaklarım soğuk suya basarak ilerliyordu. Damlayan su sesleri ve uğultular burayı korkunç bir hale sokuyordu. Etraftaki koku o kadar iğrençtiki midem aağzıma gelmişti.

"Eliz ne görüyorsun?" Bir ses yankılanarak beni buldu. Bu Bella'ydı ve o uğultunun içinden beni bulmuştu. 

"Sanırım bir odadayım." Diye fısıldadım.

"Kafanın içinde ki oda mı?"

"Bilmiyorum, hiç ışık yok." 

"Orayı nasıl aydınlatabiliriz?" Etraftan başka bir su sıçratma sesi duyunca döndüm.

"Burda biri var..." Bellan'nın elimi karadığını hisettim. İlk bir kaç saniye bir şey olmadı sonra küçük bir ışık parladı ve etraf aydınlandı. "Sakın elimi bırakma."