Şeytan - Aşk - Oyun

Özür Dilerim

Dizime kırmızı peçeteyi bastırınca omuzunu kavradım ve sıktım.

"Çok derin kesilmiş." Dedi doktor.

"Nasıl kesildi ki?" dedim. Canım acıyordu doğru ama vücudum neresinde olduğunu kestiremiyordum. Sanki bir şeyler ters gidiyordu... Darren perdenin yanında durmuş yere bakıyordu. Ayağımı sarınca ayağa kalktı ve bana baktı.

"Gerçekten güçlü bir kızsın. Senin yerinde başka biri olsaydı çoktan hüngür hüngür ağlamaya başlardı." Dedi gülümseyerek. Küçük bir tebessüm bile gösteremiyordum. Vücudumun kontrolünü kaybediyordum. Bir şeyler ciddi anlamda ters gidiyordu. Yüzüne bön bön bakınca rahatsız oldu, tabi haliyle. İçini çekip diğer odada ki masasına geri döndü. Darren istfini bozmadan hala aynı noktaya bakıyordu. Konuşmak istiyordum ama vücudum üstünde bir baskı vardı. Darren'ın böyle düşünceli olması gerçekten beni üzüyordu. Direnci kırmak için o kadar büyük bir çaba sarfediyordum ki kanter içinde kalmıştım. Dişlerimin arasından bir fısıltı halinde adını söyleyebildim.

"Darren..." Aniden başını kaldırıp bana baktı. Ter içinde kaldığımı görünce kaşlarını çattı.

"İyi misin?" Başımı salladım."Doktoru çağırıyım mı?" Tekrar başımı salladım. Yanıma gelip oturdu. "Neden terliyorsun?"  Ha şimdi açıkla açıklaye bilirsen...

Şşşt, beni zorluyorsun tatlım...

Gözlerimi şokla açtım.

"Ne oldu, neden titriyorsun?" Etrafına bakındı, sonra elimi tuttu. "Eliz, bırak yardım edeyim. Neler olduğunu anlamıyorum ve bu beni çıldırtıyor. Bırak, bir kerecik deneyim." Ne dediğini anlamıyordum ama vücuduma uygulanan kuvvet biraz olsun hafiflemişti. Kesik soluklarımın arasından ona seslendim.

"Darren..." Derin bir nefes aldım. "Bana neler oluyor?.." Gözlerimin içine bir bulmacayı çözmeye çalışıyormuş gibi bakıyordu.

"Eliz sana söylemiştim, ben kötü biriyim. Bunu neden söylediğimi bilmiyorum ama ilk defa yapacağımdan pişman olacağımı hissediyorum. Canını acıtacağım için gerçekten üzgünüm..." Ellerini boynuma koyunca tüylerim diken diken oldu. Bir elini enseme doğru götürdü. Ona soran gözlerle bakıyordum. Gözlerinde ki pişmanlık beni korkutuyordu. Yavaşça bana sarıldı ve kulağıma fısıldadı.

"Gerçekten özür dilerim." Ben daha ne olduğunu anlamadan iki eli kullaklarımın arkasında bitmiş, parmakları derimin altına girmişti. Keskin bir acıyla karanlığa savruldum.

Gözlerimi açtığım da kafamın içinde ki büyük salondaydım. Elimi tutan önümde ki karaltıya baktım. Darren? Elini sıkınca bana döndü. Evet bu Darren'dı ama Darren olamayacak kadarda farklıydı. O deli olduğum mavi gözlerinin yerinde simsiyah gözler vardı. Korkuyla geri kaçmaya çalışsamda olmuyordu, bir şey bizi birbirimize bağlamıştı. Darren ilerleyince onla beraber yürüdüm. Yerde parça parça etrafa saçılmış tahtalara bakarken, gözlerim doluyordu. Her bir parça kalbimi kaplayan bir korkuyla bütünleşiyordu. Darren'ın merkalı bakışları altında kapıya doğru yürüdüm. En büyük parçalar buralardaydı ve kapı... Kapı kırılmış ve içi bomboştu, bir hiçliğe açılıyordu kapı artık. Bir kahkaha gelince Darren önüme geçti ve beni arkasına aldı.

"Eliz..." Kız karanlığın içinden cilveli bir sesle bana sesleniyordu. "Bak kapı kırıldı..." Koca bir kahkaha attı ve çıplak ayaklarıyla karanlıktan süzüldü. "Ve ben artık özgürüm." Diğer elimle Darren'ın koluna yapıştım. Darren burnundan soluyordu.

"Sen!" Kız güldü.

"Ben... Vay canına büyük büyük dedene ne kadar çok benziyorsun..." Kız kırmızı gözlerini kısarak Darren'a baktı. "Bir Şeytan Prens'i ha?" Eğildi ve kolunun arkasında saklanan bana baktı. "Eliz, neden şimdi böyle olduk. Ölmek istmiyormuydun?" Darren bana baktı. 

"Sen ordan nasıl ç-çıktın?"

"Kapı kırıldı... Kim derdi ki benim çıkmama engel olan kişi benim kaçış anahtarım olacak! Vay be!" Diye çığlık atıp dans etmeye başladı.

"Onun içinde ne işin var? Seni yok etmişti." Kız dudak büzdü.

"Aynı kişi olduğumu kim söyledi?" Siyah parçalanmış elbisesinin uçlarından tuttu ve hafifçe eğildi. "Tanıştığımıza memnun oldun Darren, ben Eliz'in sakladığı karanlık." Ağzım açık kaldı. NE?! Hiç bir şey anlamamıştım. "Ve şimdi seni şu sülükten kurtarmamı istermesin, Darren? Yıllardır asalaklık yapıp duruyor..." Dedi ve elini salladığı gibi Darren'dan ayrılıp diğer tarafa savrulup yere düştüm. Doğrulmaya çalıştığım sırada bir hırlama duydum. Kız garip bir şekilde dört ayak üstünde durmuş Darren'a hırlıyordu. Darren ise hiç bir şeyden korkmuyormuş gibi orda öyle dikiliyordu. Kız koşmaya başladığı sırada ayağa kalktım ve Darren'ın önüne fırladım. Keskin bir acı beni olduğum yere sabitledi. 

Kız elini içimden çıkardığı sırada öyle bir acı ile inledim ki, bütün salonda yankılandı. Kız kanlı elini yalamaya başladığı sırada yere düştüm. Darren beni kucakladı ve kafamı bir kez daha yere vurmadan önce kavradı. Yer ve üstüm kanlar içinde kalmıştı. Bütün odayı iğrenç bir koku sarmıştı ve tam karnımın içinde ki açık deliğe deyip geçen havayı hissedebiliyordum. Darren gözlerime baktığı sırada Siyahlık bir boya misali gözbebeklerinin içine çekildi ve o sevdiğim tatlı mavilik geri geldi. Kıza öyle bir gürledi ki kız aniden odanın diğer tarafın da bitti. Gözlerimin etrafında kara bulutlar dönerken, Darren hırladı.

"Onu öldüremeyeceksin çünkü seni yiyeceğim, nasıl olacağını bilmiyorum ama o ölmeden seni öldüreceğim..." Son gördüğüm şey kızın bize doğru koşup Darren'a kanlı pençemsi elini sallamasıydı.

Derin bir nefes alarak yataktan fırladım. Darren'ın odasındaydım ama... Etrafım da aradığım kişiyi bulamayınca bütün bedenim gerildi. Üstümde ki yorganı fırlattığım gibi ayaklandım, sendelesemde karnım acısa da merdivenlerden aşağı doğru koştum. Etrafta ya da odalarda değildi. Bir kat daha aşağı inerken göz yaşlarım yanağımdan akıp gidiyordu. Tam salona girecekken Gabriella karşıma çıktı. 

"Eliz Hanım, durun." Beni kollarımdan tuttu. Yüzünde ki endişeden bir şeyler olduğu anlaşılıyordu. Kesinlikle Darren'a bir şey olmuştu. 

"Lütfen, Gabrriella, bırak. Onu görmem lazım." Kdın beni sürüklemeye çalışırken debeleniyordum.

"O iyi, Eliz." Hüngür  hüngür ağlıyordum.

"Lütfen Gabriella, bırak lütfen. Ona bir şey oldu değil mi? Bırak beni!" Aniden bileğim kurtulunca kendimi yerde buldum. Gabriella hareket edemeden ayaklandım ve salona giden koridora sapmak için koştum. Duvarı döndüğüm sırada bir vücudla çarpıştım. Başımı kaldırıp baktığımda Darren bana kaşlarını çatmış bakıyordu. O an ki mutluluğum ve rahatlama hissim bütün acılarımı almıştı....

-Devam Edecek-