-Evet YB karşınızda. Foto benzer. Çocuğun gözleri açık olacak öyle düşünün. :DD:DD:D Şarkı yı sonlara yakın dinleyin. +6 istiyorum YB hazır. Sizi seviyorum <3 :DD:DD-
Aklım son zamanlarda çok karışıktı. O kadar çok olay üstüste gelmiştiki ne yaptığımı ya da ne yapacağımı hiç bilmiyordum. 48 saat içinde yaşşamadığım şey kalmamamıştı.Ölmüştüm, dirilmiştim ve nedenini bilmiyordum. İçimde oluşan garip iç güdüler vardı ve onlara dayanarak hareket ediyordum nedenini bilmiyordum. Bildiğim şeyler hep acı gerçeklerdi.
Küçük kız kardeşim olduğuna inandığım kız ölmüştü. Canım acıyordu her nekadr kanbağımız olmasada. Yıllardır benle hiç bir alakası olmayan insanlarla aynı yerde yaşamış ve ailem diye onların her istediğini yapmıştm. İnsanlardan uzak durmuştum, arkadaş edinememiştim,onların borcunu ödemek için çalışmıştım ve çalıştığım için dayak yemiştim. Şimdi ise onların yanında birhiç uğruna durduğumu öğrenmiştim. Sadece bunlarlada kalmayıp aynı dünyayı paylaştığımız milyonlarca kafayı yemiş canavar yada onun gibi bişiler olduğunu öğrenmiştim. Buda yetmezmiş gibi birde saldırıya uğrayıp, Darren'ın yaralanmasını sağlamıştım. Dünyayı paylaştığım -en azından aklı başında olan- Nemfillerle tanışmış ve Baş Namfil tarafından bir nasihat almıştım. Ne olursa olsun yaşamam gerekiyordu, kendim için değilse bile önemsediklerim için hayata tutunmalıymışım.
Darren'ın yanında onu haraket ettirmeden sarmaya çalışıyordum. Hayatım ne kadar boktan olmuştu. Zaten yeterince kötüydü şimdi nasıl bu kadar kötüleşebilmişti. Kendi ölüm fermanımı imzalamıştım. İntikam alırsam bu Darren'a zarar verirdi. Onu kaybedemezdim.
Ona bu kadar bağlıyken ondan vazgeçemezdim. Ama kardeşimide bir sözüm vardı. Ne yapacaktım? Beni tekrar yaşadığıma inandıranı mı seçecektim yoksa ölmeden önce adımı haykıran manevi kardeşimi mi seçecektim? Hangisi daha baskındı?
Gözlerimden akan yaşı silince üzerimde ki kan yüzümede bulaşmıştı. Darren o kadar çok kan kaybetmişti ki her yerim kan olmuştu. Suya uzandım ve ellerimle kendimi temizledim. Soğuk göl suyu akşam güneşi karşısında titreyen bedenimin daha çok üşümesine ve titremesine neden olmuştu. Kendimi ısıtmak için bacaklarımı karnıma çektim ve ellerimle onlara sarıldım. Oturup havanın giderek soğumasını izlemek beni korkutuyordu ama Darren'ı asla yalnız bırakmayacaktım.
Omzuma dokunan bir elle irkildim.Arkamı döndüğümde büyük teyzem bana gülümsüyordu.
"Onun durumu iyi tatlım. Hadi içeri girelim, üşeteceksin Başımı salladım, onu bırakamazdım."Hadi tatlım hasta olacaksın."
"O olmadan gitmem." Nuni birkaç dakika sonra Korbin ve bir çocukla geri geldi. Darren'ı bir sedyeye koydular.
"Ne yapıyorsunuz? Hareket ettirmemelisiniz." Ama Korbin çoktan evin içine girmişti bile. Onlara yetiştiğimde Darren'ı çoktan misafir odasında ki yatağa yatırmışlardı.
"Teşekkür ederim Korbin."
"Birincisi adımı ağzına alma. İkincisi senin yüzünden bir p*çe yardım ettim. İstemez."
"Susçan mı? Kürek mi getiriyim?" Diye çıkıştım. "genede teşekkürler." Kapıya yöneldiği sırada onu durdurdum.
"Bir şey sorabilirmiyim?"
"Gene ne var be?!"
"Neden siz bu evde toplandınız?" Dedim merakla. Derin bir nefes aldı. Y sabır havalarında.
"Bu evde yaşamıyoruz. Ziyarete geldik. Bizim zaten bir evimiz var. Sanırım yakında zaten göreceksin. Hem bu ev bizim kalamayacağımız kadar güvensiz." Dedi ve Darren'ı gösterdi. Başımı salladım. Hızlı adımlarla odadan çıktı. Darren'ın yanına gidip baş ucunda yere çöktüm. Nemfiller ne yaptıysa sadece içini değil dışınıda tertemiz yapmışlardı ve çok güzel kokuyordu. Tuzlu deniz kokusu buraya kadar geliyordu. Nuni'nin yanımıza geldiğini üzerime düşen gölgeyle anladım. Nuni geldi ve Darren'nın yanında ki boş alana oturdu. Saçımı okşamaya başladı bende başımı dizlerine koydum

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şeytan - Aşk - Oyun
רומנטיקהGözlerime Bakamıyorsun Çünkü Sende Karanlıktan korkuyorsun! Karanlığın içinde kaybolan kızın, Siyah parlak ışığın peşine düşmesi.... Kaybedilen geçmişin, Savaşılan ruhun, Siyah'ın içinde ki aşkın, Yalnız bir kızla birleşmesi gibi... İşte gerçek kara...