Üyeler odadan çıktıklarında bir dakika kadar bekledin ve hemen ardınan şiddetli çığlığını saldın. Ciddi ciddi felçtin. Canın yok acıyordu. Bir daha dans edememe korkusu... Bu seni çıldırtıyordu. Yerinde ağlayıp bağırmaktan eline başka birşey geçmiyordu. Olsun yinede... Jungkook iyi, ona birşey olmadı. O halde mutlusun. Sorun yok...
~~~
Dışardan acı çığlığını duyan Jungkook tekrar hıçkırarak ağlamaya başladı. Elleri ile kulaklarını kapatmış, acı çığlıklarını duymamaya çalışıyordu.
Jk: Tanrım ona birşey olmasın... Yalvarırım!
Üyelerde ayakta zor duruyordu. Sen tahmin etmesende ağladığını tüm hastane duyuyordu. Jungkook'un canına tak etmişti. Sen iyileşmeden asla şarkı söylemeyecekti.
~~~
Bir haftadır yemek yemiyor ve iyileşmek için çaba sarf etmiyordun. Ailen böyle olduğunu gördükçe üzülüyordu. Hiçbirşey senin umrunda değildi. Sadece sürekli ve sürekli Jungkook'un sesini dinliyordun. O senin ilacındı.
Uyumak istiyordun. Kapı sesi duyduğunda yine o pişkin suratlı doktor geldi diye düşündün ama duyduğun ses bir meleğe aitti.
Jk: Y/N?
Başını korkakça kapıya çevirdin ve onu gördün.
"J-Jungkook?"
Elindeki çiçeği düşürüp koşarak sana geldi ve sana sarıldı. En azından sarılmaya çalıştı. Jeon Jungkook sana sarılıyordu. Şimdi huzur içinde ölebilirdin.
Jk: Karşına çıkamayacak kadar korktum. Özür dilerim. Benim yüzümden böylesin.
"Senin suçun yok."
Ağlamamak için dudaklarını dişledin. Senden ayrıldı ve suratını süzdü.
Jk: Y/N ben... Sen iyileşene kadar şarkı söylemiycem.
"NE?! Saçmalama!"
Jk: Ciddiyim. Kendimi kötü hissediyorum ve şarkı söyledikçe aklıma o anın geliyor.
Gözleri dolmaya başlamıştı ve onun ağlama sebebi olmak istemiyordun.
"A-ağlama lütfen. Yine olsa yine yaparım. Sen iyisin, gerisi umrumda değil."
Jungkook suratına tuhaf tuhaf bakmaya başlamıştı. Ne olduğunu anlamasanda biraz korktuğunu itiraf etmeliydin.
"Bana neden öyle bakıyorsun?"
Hiç hesapta olmayan birşey yaptı Jungkook ve seni öptü. Dudaklarının üstü alev alev yanarken kalp sayacın gittikçe hızlanıyordu. Bunu duyan Jungkook gülmüştü. Senden ayrılıp kulağına yöneldi ve fısıldadı.
Jk: Kahramanıma aşık oldum sanırım.
Şuanın rüya olduğuna adın gibi emindin. Jungkook seni öpmüştü. Kameralar nerde? Nasıl bir şaka bu?
"S-se-sen ciddi m-misin?"
Gülümseyip dudağına tekrar kısa bir öpücük kondurdu.
Jk: Benim için hayatını tehlikeye attın. Şimdi de benim için iyileş. İyileş ve dans et tekrar.
"Emrin olur."
Ufaktan kıkırdayıp ayağa kalktı ve sana el sallayıp odayı terk etti. Daha çok çaba harcayacaktın.
"İyileşicem!"
~~~
1 yıldır canla başla uğraştın ve artık nihayet kendi başına yürüyebiliyordun. İlk zamanlarda çok acı çekmiştin ama sevgilin Jungkook sana çok destek olmuştu. Bütün üyeler sana destek olmuştu. Jungkook ile ortak bir ev tutmuştunuz ve birlikte yaşıyordunuz. Jungkook sözünü tutmuş ve destek yardımı ile olsada sen yürümeye başlamadan şarkı söylemedi. Şimdi ise bu mutlulukla bülbül gibi şakıyordu. Hayır... Bülbül bile onu kıskanır.
