Bugün sevgililer günüdür ve sen erkenden kalkıp Namjoon'a kahvaltı hazırlarsın.
DERRRMİŞİM! Uyku o kadar tatlı gelmiştir ki, hiç kalkmaya yeltenmezsin. Şeni uyandıran kişi Namjoon olmuştur. Tabi gamzeli bir afet ne kadar normal uyandırabilirse?
Rm: Aşkııım~ Ne oldu biliyor musun?
"Bilmiyorum Monnie~..."
Zar zor konuşuyor ve onun dediklerini tam duyamıyordun.
RM: Bir kız bizim evin adresini bulmuş. Elinde çiçekler ile kapıda bekliyor bana çıkma teklifi etti. Kabul ediim mi?
Gözlerin kapalı bir şekilde usulca yataktan kalktın ve odadan çıktın. Namjoon ne yapacağını merak edip peşinden geldi. Hala kapalı olan gözlerinle ezberlediğin merdivenlerden indin ve sağda olduğunu düşündüğün mutfak kapısından içeri girdin. Tezgahtaki bıçaklardan birini aldın ve mutfaktan çıkacakken Namjoon girdi ve bıçağın ucundan son anda kurtuldu. Tabi senin gözlerin hala kapalı olduğu için farkına varmadın. Dış kapıyı açıp bıçağı sağa sola sallamaya başladın. Namjoon yarım ağız yanına geldi.
RM: Bebeğim ne yapıyorsun?
"Kızı pıçaklamaya çalışıyorum. Nerde bu? Sağda mı solda mı? Konum ver."
Namjoon sıkı bir kahkaha patlattı. Gözünü aralayıp, yerde yuvarlanan sevgiline baktın. Kapıda ise kimse yoktu. Tatlı bir şekilde ona döndün. Gülmesini bitirmesini bekledin. Yerde oturur vaziyete geldiği zaman ona dik dik baktın.
"Gamzelerine taptığım yakışıklı sevgilim?"
RM: Buyur bebeğim?
"Ben elimdeki ile sana çıkma teklifi eden bir kıza SİNİR olduğum için aşağıya geldim. Zevk amaçlı beni uyandırıp SİNİR eden birine ne yaparım."
Namjoon sırıtmayı kesti ve aniden ayağa fırlayıp tabanlara kuvvet koşmaya başladı.
"KİM NAMJOON! KAÇMA!"
Bıçağı göstermelik olarak kullandın ve o merdivenleri çıkınca, bıçağı tezgaha geri bırakıp peşinden gittin. Odanıza girdin ve onu örtünün altında buldun. Bağırarak üzerine çıktın ve omzuna vurmaya başladın. Namjoon kafasını örtünün altından çıkarmıştı. Senin yaptığın şeye gülüp duruyordu. Onun gülmesi daha çok sinirlenmene sebep oluyordu.
"Bir de gülüyor ya! Tabi gamze görünce hemen içim erir sanıyorsun. Bir daha düşün!"
RM: Aşkım resmen ibadet yerin gamzelerim oldu, bir de işe yaramaz diyorsun.
Ani bir hareket ile Namjoon üste çıktı ve örtü iyice sizi sarmaladı. Dudağını dudaklarınla buluşturdu ve sertçe öpmeye başladı. Sen karşılık vermeyince alt dudağını ısırdı ve sende ona ayak uydurdun.
Lanet olsun! Pes ediyorum...
Kollarını onun boynuna doladın ve öpüşmeye devam ettiniz. Nefes almak için geri çekildiğinizde Namjoon kafasını seninkinin yanına koydu. Dudakları kulağındaydı.
RM: Sevgililer günümüz kutlu olsun bebeğim.
"Ah! Nolur bir kerede normal bir insan gibi 'sus' desen?"
Rm: İnsanın cins bir sevgilisi olunca, benimde normal olmam beklenemez.
Yüzünü buruşturup, onun altından çekilir ve doğrulup oturur vaziyete gelirsin.
"Sen ben gelmeden önce de tuhaftın zaten! Cins olan sensin EŞSİZ sevgilim."
Oda oturur vaziyete gelip burnuna bir öpücük kondurur.
RM: Eşsiz olduğumu biliyorum bebeğim~
"Yürüyen ego. Kalk ayağa cezalısın."
Namjoon bu lafı duyunca bir hevesle ayağa fırladı. Ama hayaller hayatlar yaşadı. Onun ayakta dikilmesi ile senin onun arkasına geçip sırtına yapışman bir oldu.
RM: Hayır ya yine mi?!
Kolların onun kollarının hemen altındaydı, bacaklarını da gövdesine sardın. Namjoon'a böyle yapışmayı çok seviyordun. Sana çok eğlenceli geliyordu.
Hemen kendini yatağa atarak senden kurtulmaya çalıştı da... Boş çabalar.
"Ölürüm de bırakmam! Ölünce zaten kaskatı kesilirim, hiç kurtulamazsın! Mideeeem!"
Ezildiğini anlayınca doğruldu.
RM: Ama ben nasıl öpücem seni böyle?
Uzanıp onun boynuna ufak bir öpücük bırakırsın.
"Valla seni bilmemde ben çok rahatım."
Bütün günü evde ve onun sırtında geçiriyorsun. Koltuğa oturduğunda sırtında ezildiğin için göbek üstü yattı. Yemeği sana yedirdi. Tuvalete girdiğinde bırakmak zorunda kaldın ama hemen geri yapıştın.
Gece uyurken de öyleydi. Ama rolleri değiştiniz. Bu sefer o hiç bırakmadı, sana tüm gece sarıldı.
