Üvey Abim

Delirmek

Kalp❤️kalp❤️kalp❤️kalp❤️

Merhaba güzel okurcuklar!!!

Kitaplarıma güzel yorum yapan herkese teşekkür ediyorum!!! Allah razı olsun...😇❤️💛💚

İyi okumalar...§§§§

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

Alina'dan💛

"İyi misin güzel kızım?"

Babamın sorusuyla daldığım yerden çıkarak telefonu iyice kavradım ve "İyiyim baba, merak etme." dedim.

Şu birkaç gündür hiçte iyi değildim! Hem Kuzey'in benden uzak durmasını istiyordum hemde uzak durmasın bana daha yakın olsun istiyordum. Gerçekten ne istediğini bilmeyen ahmağın tekiydim ben!

"Gözüm arkada değil zaten Kuzey var yanında."

Babamın dediği lafa ciddi ciddi oturup ağlamak istemiştim. Adam benimle konuşmuyor yahu!

Derin bir nefes alarak "Baba benim ödev yapmam gerekiyor şimdi, bir diyeceğin var mı?" dediğimde babam mutlu sesiyle "Yok kızım, kendinize iyi bakın. Melda'nında size selamı var." dedi.

Gözlerimi devirip "Tamam sende selam söyle, hadi görüşürüz." dedim ve telefonu kapattım.

Oflayarak başımı iki elimin arasına aldım. Canım fena halde sıkılmıştı! Cidden bunaldığımı hissediyordum ve bugünde aksi gibi hafta sonuydu! Kuzey'i daha çok görecektim ama o benimle konuşmayacaktı!

Tamam sapıklık yapmasını istemiyordum ama benimle bir arkadaş gibi konuşsa şakalaşsa hiç fena olmazdı... Daraldım ya!

Ama gerekmiyordu o şahsiyet! Çünkü bilmediğim kızlarla koltukta sefalar sürerken ben ondan arkadaşlık bekleyemezdim!

Ayağa hızla kalkarak kaşlarımı çattım ve pencerenin altındaki ufak oyuğa baktım. Flaş aklıma gelmişti birden... Usulca ilerleyerek flaşı elimle aradım. Bulduğumda hızla oradan çıkarıp gözümün önüne getirdim. Pislik Kuzey!

Laptopa takıp videoyu açtığımda aynı pis sahne gözümün önüne serilmişti. İğrençti... Yüzümü buruşturarak gözlerimi devirdim ve başka taraflara baktım. Midem kaldırmıyordu ya...

Kapım aniden açıldığında kocaman olmuş gözlerle elim laptopun kapağına gitti. Kapağı kapatıp şaşkın bir ifadeyle kapıdaki Kuzey'e baktım.

"Ne destursuz giriyorsun be? Kapı var kapı!"

Sertçe çıkışmam üzerine çattığı kaşlarıyla bana baktı. Odanın içine adımlayarak geldiğinde sertçe yutkundum ve laptopun yanında duran flaşı ona çaktırmadan çıkarıp avucuma sakladım. Onu buradan hemen göndermem gerekiyordu...

Kuzey yatağımın ucunda durarak gözlerime baktı.

"O pezevengin yanında ne işin vardı?" dediğinde sert ve soğuktu sesi.

Kaşlarımı çatarak onu onaylayıcı şeyler söylemeye çalıştım. Bir an önce çıkmalıydı bu odadan!

"Yoldan geçerken bizi görmüş yanımıza geldi, öyle yani." dediğimde sesimdeki paniğe kaşlarını çattı ve gözü yumruk yaptığım elime indi. Cidden bok gibi bir oyuncuydum...