Üvey Abim

Gidiş

Merhabalar herkese!!!

Wattys2018 etiketi ile yarışmaya giren tüm arkadaşlar uzun liste açıklandı ve bilin bakalım ben ne oldum?

Evet doğru bildiniz...

Listeye giremedim xfjjhh😂😂

Neyse üzülmeyeceğim ve azimle çalışmaya devam edeceğim!

Evet herkese teşekkürler!!😂❤️♥️🎈🎉❤️♥️🎀💛🎉

—•—•—•—•—•—•—•—•—•—

Alina'dan🎀

"Evet Görkem seni dinliyoruz? Rolünü başkasına devretmekte ne demek?"

Tüm suç Kuzey'inken şu an herkes Görkem'e yükleniyordu. Bu da Kuzey'in işine gelmişti tabi!

Beni başkasıyla öpüştürmeyecekti beyefendi!

Görkem sinirli bir nefes verdi ve "Bu herif telefonda tehdit üstüne tehdit yağdırdı! Yerimde sen olsan sende rolünü devrederdin!" dediğinde Elçin gözlerini devirdi.

Kuzey sert bir nefes alıp "Olmuş bitmiş bir olayı bu kadar kurcalamayın! Seyirci memnun kaldı mı, kaldı? Sonuca bakın, yürü Alina!" dediğinde gözlerimi devirdim ve Elçin'e baktım.

"Görüşürüz Elçin."

Elçin'de hafifçe gülümseyip "Her şey için teşekkür ederim Alina, görüşürüz." demişti.

Kuzey elimi tutup dışarı çıktığında yürümeye başlamıştık. Ona yan yan baktım sinirle. Gıcık şey!

"Cidden bana muhteşem ötesi bir gün yaşattın, teşekkürler!"

Kuzey alayla bana bakıp "Ne demek? Her zaman." dediğinde gözlerimi devirdim.

Aptal ego yığını!

Sinirle yürümeye başlamıştım. Kuzey'in hareketleri beni delirtmeye yetiyordu maalesef!

Otele vardığımızda babam bizi görmeden hızlıca odalarımıza çıkmıştık. Hızlı bir duş alarak kıyafetlerimi giydim. Kuzey'in yanına gitmek istiyordum şimdi ama babam bizi görebilir diye de korkuyordum. Bu yüzden biraz odamda oturdum ve o sırada da kapım çaldı. Sertçe yutkunarak ayağa kalktım ve kapıyı gidip açtım. Ne hikmetse karşımda sevgili babamı görmüştüm. Ah! Onun böyle sürekli beni gözetlemesinden bıkmıştım!

Gözlerimi devirmemeye çalışaraktan babamın gözlerine baktım. Sade ama düzgün bir tonda "Efendim baba?" dediğimde babam boğazını tazeledi ve "İçeriye gireceğim, seninle Kuzey hakkında konuşmak istiyorum." demişti.

Nedense hiç ama hiç şaşırmamıştım bu duruma!

Klasik bir öğüt veya tehdit yapacaktı anlaşılan!

Geriye doğru çekildim ve içeriye girmesine izin verdim. Babam usulca içeri girerken arkasından gözlerimi devirdim. Gereksiz konuşmalardan hep nefret ediyordum ve bu da kesinlikle öyle bir şey çıkacaktı!

Kapıyı örtüp koltuğa oturan babamın yanına gittim. Ayakta durmaya başladığımda babam düz bakan gözlerini bana dikti ve bir müddet öylece baktı. Bu rahatsızlık hissi vermişti nedense bana?

Kollarımı göğsümün üzerinde birleştirdim. Kaşlarımı havaya kaldırarak "Seni dinliyorum baba, konuşacakların bayağı bir önemli olmalı?" dediğimde babam derin bir nefes alıp "Elbette önemli, yoksa ayağına gelip seni uyarmazdım." dedi soğuk sesiyle.