Prenses

6.9K 335 155
                                    

Merhabalar efendim...∞∞∞∞

Fuzuli'ye sormuşlar.

«Sevmek mi daha güzeldir sevilmek mi?»

«Sevmek.» demiş.

«Çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın.»

----_________________________----

HERKESE İYİ OKUMALAR!!!⚜️⚜️

∞∞∞∞∞∞≈≈≈≈≈≈≈≈∞∞∞∞∞∞≈≈≈≈≈≈

Alina'dan🎀

Saatlerdir soğumuş çayıma bakıyordum. Tadını çıkarmak istiyordum ancak bu pekte mümkün olmuyordu!

Çünkü Kuzey Bey yine ortalıklarda yoktu!

Bu gerizekalı beni yine delirtiyordu!

Acaba tekrardan Eray'ın yanına mı gitmişti? Of kafayı yiyeceğim!

Bu kez kesin öldürürdü onu!

Oflayarak ayağa kalkıp masayı topladım ve salona geçtim. Elime telefonumu alarak Kuzey'i aramakla aramamak arasında nakış yaparken sonunda aramaya karar vermiştim.

Telefon uzun uzun çaldı ancak açmaya pek vakti olmadığından olsa gerek beni cevaplamadı. Gözlerimi sinirle kapadım ve telefonu kulağımdan çektim. Yok! Asıl katil ben olacaktım bu gidişle!

Hey Allah'ım ya!

Öküz Kuzey ne olacak!

Mal! Katıksız odun!

İnsan bir haber eder şuradayım diye değil mi? Ben onun sevgilisi miyim yoksa evinde tuttuğu hizmetçisi miyim belli değil!

Gözlerimi açtığımda elimi yumruk yaptım ve sabrederek yeniden aradım Kuzey'i.

Bu kez kapatacağıma yakın açmıştı.

"Ne oldu Alina?"

Gözlerimi kıstım hemen. Üsluba gel! Sanki askerlik arkadaşıyım!

"Sana da tünaydın Kuzey? Neredesin sen kaç saattir?"

Kuzey derin ama bir o kadar da sıkılmışlığını belli eden sesiyle "İşim var Alina, gecikeceğimi söylemedim mi?" dedi.

Tek kaşım otomatik havaya kalktığında bana gecikeceğiyle ilgili bir şey demediğini hatırladım.

"Hayır, söylemedin. İşin ne? Bari inat etmeyip onu söyle de dünkü gibi peşinden gelmeyeyim?"

Kuzey homurdanıp "Ayağından eve bağlayacağım seni o olacak! Ahmet pezevenginin evindeyim, senin kıyafetlerini alıyorum. Sakın bir şey söylemeye kalkma, şu an evdeler ve canım acayip sıkkın. Gelirim yarım saate, bekle beni." dediğinde tam kapatıyordu ki engel oldum.

Orada ne işi vardı bu adamın? Hem benim kıyafetlerimi almam gerektiğine dair bir şey dememiştim ki ben ona! Nasıl düşünmüştü de gitmişti oraya?

Cidden Kuzey'i çözemiyordum!

"Dur Kuzey, kapatma! Şeyi de al o zaman! Yatağımın en altında küçük bir kutu var, onu da al olur mu?"

Kuzey derin bir nefes aldı ve "Elimde şu an iki valiz var Alina, bir kutu daha ekleyip ağırlığı 200 kiloya çıkaramam!" dediğinde gözlerimi devirdim.

Uyuz!

"Kutu küçük Kuzey! Alıver ya hadi! İçini açıpta bakma ama, yoksa seni mahvederim!"

Üvey AbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin