Üvey Abim

Küsmek

Merhabalar sevgili okurcuklar!!!

Multimedya da KUZEY ve ALİNA var!!!🖤🖤🖤🖤♥️♥️♥️♥️

Seviliyorsunuz efendim!!!♥️♥️🔥🔥🔥🔥🔥

İyi okumalar...🍭🍭🍭♥️♥️😘😘

&&&&&&&&####&&&&&&&&&

Alina'dan🍭

Ağaçtan kopup rüzgarın etkisiyle yere doğru dans eder gibi savrulan yapraklar gözüme ilişmişti. Derin bir nefes çektim içime. Amacım tam olarak beceremesem de rahatlamaktı.

Rahatlamak...

Bu son zamanlarda pek alışık olmadığım bir şeydi. Kafamı toparlamak isterken daha da dağıtıyordum. Elimdeki kupayı sıktım ve içindeki dumanı tüten kahveye çevirdim yorgun bakan gözlerimi. Maviler bugün yorgundu, solgundu.

"Eve gelene kadar aklımda sadece tek bir soru vardı. O Ahmet denen herif Eray piçini benim kaçırdığımı nereden biliyor? Ona bunu kim söyledi?"

Kuzey koltukta sırt üstü yatmış tavana bakarak konuşmuştu. Ya kendi kendine cevap arıyordu ya da benim mantıksız cevaplarımdan birini istiyordu. Omuz silkip kahveden bir yudum aldım ve gözlerimi ona çevirdim.

"Bilmiyorum. Sen, ben bir de Kılıç biliyordu."

Tekrardan kahvemi yudumlarken o an aklıma gelen şeyle kahveyi yutkunamamıştım.

Bunu biz hariç Çağla'da biliyordu!

Ona üstelik ben söylemiştim!

Ama gidipte babama yetiştireceğini sanmıyordum, o yapmazdı böyle bir şey!

Tedirgin gözlerle Kuzey'e bakıp kahvemi yutkundum ve usulca ayağa kalkarak mutfağa gittim. Gereksiz bir ter basmıştı bedenimi. Evham yapmaya gerek yoktu ama ben yine de Çağla'nın babama söyleyip söylemediğinden şüpheliydim!

Tezgahın üzerine kupayı koyarak titrek bir nefes aldım. Çağla'yı arayıp konuyu bildirmeliydim ona!

Ama sakin bir dille...

Hızlı bir şekilde salona geçip Kuzey'in hâlâ yattığını ve tavanı seyrettiğini farkettim. Adam düşüncelere dalmıştı yine... Ona bir şey belli etmemeye çalışarak hemen balkona çıktım ve kapısını kapatarak telefonu cebimden çıkardım. Çağla'nın numarasını tuşladım anında. Birkaç kez çaldı ve nihayet açtı.

"Efendim kanka?"

"Çağla? Naber, nasılsın?"

"İyiyim, öyle oturuyorum evde. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim. Şey... Sana bir şey sormak için aramıştım."

"Evet sor, dinliyorum?"

Dudağımı ısırarak usulca nefesimi verdim. Umarım onu suçladığımı falan düşünmezdi! Umarım!

"Çağla, hani ben sana bize geldiğinizde Kuzeyler Eray'ı tutuyorlar demiştim ya?"

Afallayan bir ses tonuyla "Evet?" demişti ve ben daha çok gerilmiştim.

"Şey... Sen bunu birine söyledin mi? Bak yanlış anlama sadece soruyorum?"

Çağla biraz durgunlaşmıştı. Acaba onu suçladığımı falan mı düşünmüştü ki?

Ah! Eğer öyleyse bir özür borçlanmam gerekliydi!

Ama ne yapayım? Kuzey'den habersiz sadece Çağla ile paylaşmıştım bunu ve bende ister istemez kaygılanıyordum!